Για μείζονα ζητήματα της πολιτικής ατζέντας, καθώς και για τα ζητήματα που αφορούν στο κόμμα, ενόψει των διαδικασιών για την ανασυγκρότηση του χώρου, τοποθετούνται τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία που προέρχονται από την Προοδευτική Συμμαχία (ΔΗΜΑΡ, Γέφυρα, κά) και αυτοπροσδιορίζονται ως «προοδευτικό μεταρρυθμιστικό ρεύμα».
Με κείμενο-παρέμβασή τους, υπό τον τίτλο: «Μετασχηματισμός για το ανοιχτό κόμμα και την προοδευτική διακυβέρνηση», τα μέλη του ΠΣ, Σπύρος Δανέλλης, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, Αντώνης Λιάκος, Νίκος Μπίστης, Παναγιώτης Παναγιώτου, Δημήτρης Χαλαζωνίτης, Δημήτρης Χατζησωκράτης και ο Νίκος Μουζέλης (μέλος Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης), θέτουν τις πέντε προκλήσεις που πρέπει να απαντηθούν, στον δρόμο προς μια νέα εποχή: Η σχέση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον.
Η 4η Βιομηχανική Επανάσταση. Το προσφυγικό. Η αποσταθεροποίηση που προκαλεί ο παγκοσμιοποιημένος νεοφιλελευθερισμός. Η συνεχής συρρίκνωση της Δημοκρατίας.
Ασκούν σκληρή κριτική στη ΝΔ, καταλογίζοντας της «προσκόλληση στο μοντέλο χρεοκοπίας». Αναφέρουν ειδικότερα, ότι «η ΝΔ ως κυβέρνηση, ακόμα και σε συνθήκες κορονοϊού, προωθεί ένα οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο παρωχημένου νεοφιλελευθερισμού, που βρίσκεται ήδη σε διεθνή κρίση και αμφισβήτηση». Την κατηγορούν ότι «στο επίκεντρο της πολιτικής, που ήδη έχει αρχίσει να εφαρμόζει, είναι η απορρύθμιση του κοινωνικού κράτους, των εργασιακών δικαιωμάτων, των ρυθμίσεων στις αγορές και η ιδιωτικοποίηση δομών δημοσίου συμφέροντος».
«Πρόκειται», προσθέτουν, «για ένα σύνολο πολιτικών που διευρύνει και οξύνει τις ανισότητες σε όλα τα επίπεδα και είναι η βασική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις δυνάμεις της Προόδου και της Συντήρησης» και «συνιστούν επιστροφή στο μοντέλο που γέννησε τη χρεοκοπία της χώρας».
Επιπλέον, τονίζουν ότι «η ΝΔ υιοθετεί τη στρατηγική μιας νέας αυταρχικής δεξιάς, στον τρόπο άσκησης της κυβερνητικής εξουσίας» και πως «είναι εμφανείς οι πρακτικές διαπλοκής και πελατειακού κράτους που ακολουθεί, καθώς και ο κίνδυνος διαιώνισης μέτρων περιορισμού των ατομικών δικαιωμάτων και προστασίας προσωπικών δεδομένων».
Όσον αφορά στα ελληνοτουρκικά, υποστηρίζουν ότι «το πνεύμα της συμφωνίας των Πρεσπών μπορεί να διαπεράσει και αναπροσανατολίσει όλη την εξωτερική πολιτική της χώρας. Να αποτελέσει τηρουμένων των αναλογιών- οδηγό για το κρίσιμο θέμα των σχέσεων με την Τουρκία». Αναφέρουν ότι «το διεθνές δίκαιο μας δικαιώνει στα πολλά, στα περισσότερα, όχι όμως σε όλα» και τονίζουν ότι «θεωρώντας εξαρχής απαράδεκτη κάθε απειλή χρήσης βίας από μέρους της Τουρκίας, για την επίλυση των διαφορών η Ελλάδα μπορεί να προχωρήσει στον διάλογο από εκεί που σταμάτησε το 2003. Και μέσω των διερευνητικών συνομιλιών να εξεταστεί η δυνατότητα σύναψης συνυποσχετικού για να προσφύγει στο δικαστήριο της Χάγης». Προσθέτουν ότι η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας και οι αντίστοιχες προσπάθειες με την Αίγυπτο «είναι σε ορθή κατεύθυνση και πολύ σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία τις στήριξε, αποφεύγοντας την μικροκομματική αντιπολίτευση που είχε υποστεί ο ίδιος στο παρελθόν».
«Αποτελούν οδηγό για αντίστοιχη προσπάθεια με την Τουρκία», συμπληρώνουν.
Αναφορικά με το Κυπριακό, σημειώνουν ότι Λευκωσία και Αθήνα «είναι ανάγκη να επανέλθουν αποφασιστικά στον μόνο ρεαλιστικό δρόμο που οδηγεί στην ανατροπή των τετελεσμένων της τουρκικής εισβολής και κατοχής: την επίλυση του Κυπριακού στην βάση της διζωνικής δικοινοτικής Ομοσπονδίας». Αναφέρουν ότι «το Κυπριακό πολλές φορές πλησίασε μια ανάσα από την επίλυση, αλλά πάντοτε επέστρεφε στη δίνη του αδιεξόδου, πολλές φορές και με ευθύνη της ελληνοκυπριακής πλευράς». «Από το σχέδιο Ανάν μέχρι το ναυάγιο του Κραν Μοντανά, ο δρόμος του Κυπριακού είναι σπαρμένος με μαξιμαλισμούς και απογοητεύσεις, που έθρεψαν τα διχοτομικά σχέδια της Άγκυρας και ενίσχυσαν τις απόψεις των θιασωτών της Συνομοσπονδίας», σχολιάζουν.
Έντονη είναι η κριτική τους προς την κυβέρνηση της ΝΔ και σε σχέση με το προσφυγικό. Υποστηρίζουν ότι «η κυβέρνηση τώρα πέφτει θύμα του λαϊκισμού της». Αυτό, διότι, όπως λένε, «είχε δημιουργήσει μια εικόνα ότι αν εκλεγεί, με το πάτημα ενός κουμπιού θα λυνόταν το πρόβλημα. Ή ότι οι πρόσφυγες έρχονταν εξαιτίας της προηγούμενης κυβέρνησης. Έταξε ταυτοχρόνως αποσυμφόρηση στα νησιά και στεγανοποίηση στην ενδοχώρα». «Τώρα», υπογραμμίζουν, «αντιμετωπίζει αντιδράσεις στην κατανομή προσφύγων/μεταναστών σε όλη την χώρα, που είναι απολύτως αναγκαία για την αποσυμφόρηση».
Σχετικά με τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, αναφέρουν ότι για να γίνουν οι θέσεις πλειοψηφικές στην κοινωνία, χρειάζεται να διαμορφωθούν και οι κατάλληλες προϋποθέσεις στο πολιτικό υποκείμενο που θα τις προωθήσει και πως «γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο είναι αναγκαίος ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία». Ανάγκη, όπως σημειώνουν, «που πρώτος διατύπωσε με σαφήνεια ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, το βράδυ των εθνικών εκλογών όταν και δήλωσε ότι το 31,53%, που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, ήταν εντολή μετασχηματισμού σε ένα σύγχρονο και μαζικό κόμμα της αριστερής προοδευτικής παράταξης».
Υπογραμμίζουν, μεταξύ άλλων, ότι «πολίτες από διαφορετικές αφετηρίες προσβλέπουν πια στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία» και «όλοι τους θέλουν να αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στην ταυτότητα και το πρόγραμμα του κόμματος μας». Προσθέτουν ότι στην πορεία αυτή, «κρίσιμο είναι να αξιοποιηθεί άφοβα η μεγάλη επιρροή και διείσδυση του Αλέξη Τσίπρα σε ευρύτερα πολιτικά ακροατήρια και να παγιωθεί μια σχέση εμπιστοσύνης, που θα βοηθήσει και στην οργανωτική ανάπτυξη του κόμματός μας». Επιπλέον, αναφέρουν ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία δεν θα είναι κόμμα ιδεολογικής ενότητας, προσκολλημένο σε μία μόνο αριστερή παράδοση» και πως «η Αριστερά της εποχής μας θα συγκροτηθεί εν κινήσει πάνω στο έδαφος που δημιούργησαν οι προηγούμενες γενιές αριστερών και προοδευτικών πολιτών, για να συνθέσει τις πολύτιμες παραδόσεις της πληθυντικής Αριστεράς – κομμουνιστικής, σοσιαλιστικής, ανανεωτικής, ριζοσπαστικής, φεμινιστικής και οικολογικής- με τα σύγχρονα ρεύματα και τα κινήματα διεύρυνσης και υπεράσπισης των δικαιωμάτων».
Σε μια αναφορά με μηνύματα, οι 8 τονίζουν ότι «εκείνο που διακρίνει την Αριστερά είναι οι αρχές και οι αξίες της. Η εντιμότητα και το ήθος. Η ανιδιοτέλεια και η αλληλεγγύη». Αναφέρουν ότι «το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς προφανώς και ισχύει. Μόνο που αυτό δεν συνοδεύει αναγκαστικά όποιον δηλώνει αριστερός, ως σφραγίδα δωρεάς.
Υποστηρίζεται και αναδεικνύεται κάθε στιγμή και σε κάθε πράξη». «Δεν πρέπει επίσης να μας διαφεύγει ότι η αισθητική των λόγων και των πράξεών μας είναι η εξωτερική έκφραση του ήθους που περικλείει η ιδεολογία μας», συμπληρώνουν.
Στην ενότητα για τις πολιτικές συμμαχίες, υπό τον τίτλο: «το τέλος της εχθροπάθειας», οι 8 αναφέρουν ότι «στον προοδευτικό πόλο-κι αυτό αφορά και την Ελλάδα και την Ευρώπη- συναντώνται δυνητικά πολίτες από όλες τις τάσεις και τις αποχρώσεις της ευρωπαϊκής Αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας, της οικολογίας και των δικαιωμάτων». «Προφανώς έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις, και ακόμη ο πολιτικός ανταγωνισμός μεταξύ τους είναι απολύτως θεμιτός. Η γόνιμη αντιπαλότητα είναι κομμάτι του πολιτικού παιχνιδιού, η εχθροπάθεια όχι», υποστηρίζουν.
Σε αυτό το πλαίσιο, αναφέρουν ότι ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και Κίνημα Αλλαγής, «οφείλουν να γυρίσουν σελίδα και, αφού αποκαταστήσουν φυσιολογικές πολιτικές σχέσεις και συντονίσουν την αντιπολιτευτική τους δράση, να διερευνήσουν το πεδίο των προγραμματικών συγκλίσεων, όπως έγινε στην Ισπανία και την Πορτογαλία». Τονίζουν ότι «προφανώς, θέση σε μια μεγάλη προοδευτική συμπαράταξη έχουν και άλλες αριστερές δυνάμεις, απαλλαγμένες από τα αντί ΣΥΡΙΖΑ σύνδρομα και διατεθειμένες να αναζητήσουν κοινούς προγραμματικούς τόπους».
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ.
