«Η άρνηση του Συμβουλίου Ιδρύματος (Σ.Ι.) του ΕΚΠΑ, να μην εγκρίνει αυτές τις μέρες σε συνεδρίασή του, τη μοναδική υποψηφιότητα της κας Καραμαλέγκου για τη θέση του κοσμήτορα της Φιλοσοφικής σχόλης, με το επιχείρημα “ότι εναντιώθηκε στο νόμο άρα και δεν θα συνεργαστεί για την εφαρμογή του”, όπως δημοσιοποιήθηκε από μερίδα του Τύπου, κάνει καθαρό ότι ο ρόλος αυτός των οργάνων είναι μέρος μιας βαθειάς αντιδραστικής πολιτικής που ξετυλίγεται στα πανεπιστήμια και πρέπει να καταδικαστεί αποφασιστικά και καθαρά από το σύνολο των παραγόντων της πανεπιστημιακής κοινότητας» επισημαίνει, σε ανακοίνωσή του, το Τμήμα Παιδείας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, προσθέτοντας ότι «η απόφαση του Σ.Ι. του ΕΚΠΑ αποδεικνύει έμπρακτα τον βαθειά αντιδραστικό χαρακτήρα των νέων θεσμών που έφερε για τα πανεπιστήμια ο νόμος – πλαίσιο και η κυβέρνηση».
«Τα Σ.Ι. με το ρόλο και τη θέση τους, με το γράμμα και το πνεύμα του νόμου, συντάσσουν και προωθούν στα όργανα και τις λειτουργίες του πανεπιστήμιου τη λογική της επιχειρηματικότητας. Γι’ αυτό και στη συγκρότησή τους συναντήθηκαν φανταχτερά πανεπιστημιακά ονόματα με στελέχη των επιχειρηματικών ομίλων» αναφέρει η ανακοίνωση, σημειώνοντας ότι «η δήλωση υποταγής από τους υποψηφίους είναι η συνέχεια της εκδίωξης του φοιτητικού κινήματος και των οργάνων του από τις λειτουργίες και τα όργανα των πανεπιστήμιων, καθώς και των εργαζομένων σε αυτά».
«Στόχος να ανοίξει πλήρως ο δρόμος για την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των Ιδρυμάτων, η βίαιη προσαρμογή των σπουδών στις ανάγκες κερδοφορίας των επιχειρήσεων» επισημαίνει η ανακοίνωση.
«Είναι στο χέρι των συνεπών με την επιστήμη τους και των αναγκών της νεολαίας για ολόπλευρη επιστημονική γνώση, πανεπιστημιακών δασκάλων και επιστημόνων, να αντιπαλέψουν τις αντιδραστικές εξελίξεις στο Πανεπιστήμιο, τη μετατροπή των σπουδών και Ιδρυμάτων σε συμπληρωματική υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων» τονίζει η ανακοίνωση του ΚΚΕ, καταλήγοντας: «Η πάλη ενάντια στις αντιδραστικές εξελίξεις στις πανεπιστημιακές σπουδές είναι μέρος της πάλης για τη ζωή και τα δικαιώματα της νεολαίας, μπορεί και πρέπει να γίνει πεδίο ανασύνταξης και ανασυγκρότησης για το φοιτητικό κίνημα σε κοινή πάλη με το εργατικό λαϊκό κίνημα»
