Ο γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Νίκος Βούτσης, μίλησε σήμερα στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και μεταξύ άλλων, είπε:

Για την συνάντηση Σαμαρά – Μέρκελ:

«Ήταν μία ανταπόδοση κάποιων υπεσχημένων. Τους είχαν πει το καλοκαίρι, ότι μετά τις γερμανικές εκλογές θα γίνει πολιτική συζήτηση για τη βιωσιμότητα του χρέους. Διότι, περί “κουρέματος” ουδέποτε είχε μιλήσει η ελληνική κυβέρνηση. Αυτό δεν τους το έδωσαν. Αυτή η συζήτηση θα γίνει τελικά μετά τις ευρωεκλογές και θα δούμε και με ποιους όρους. Ως εκ τούτου, τους χρωστούσαν λίγα καλά λόγια, σε ανώτερο πολιτικό επίπεδο. Δεν λέει τίποτα όμως αυτό. Δεν αλλάζει τους όρους, είτε της συζήτησης που γίνεται και συνεχίζεται με την τρόικα, είτε της διεθνούς θέσης της χώρας… Πρόκειται περισσότερο για μια προσπάθεια των ίδιων των Γερμανών, της γερμανικής ελίτ, όταν βλέπουν ότι διεθνώς δοκιμάζεται το μοντέλο τους -αυτό της ισχυρής εσωτερικής υποτίμησης και λιτότητας για την έξοδο από την κρίση-, να επιβεβαιώσουν ότι αυτό το μοντέλο μπορεί να έχει ισχύ στην Ευρώπη και χρησιμοποιούν, για παράδειγμα την Ιρλανδία. Λένε ότι ακόμη και στην Ελλάδα που ήταν ακραίες οι κυβερνητικές συνέπειες, κάτι αρχίζει να γίνεται. Είναι λοιπόν μια προσπάθεια αυτοεπιβεβαίωσης, για ένα άκρως λαθεμένο, αδιέξοδο και καταστροφικό κοινωνικά μοντέλο και όχι ένα κλείσιμο του ματιού για ριζική αλλαγή στρατηγικής και γραμμής. Διότι, αυτό προϋποθέτει άλλου είδους διαπραγμάτευση. Η άλλη διαπραγμάτευση μιλά για ένα γενναίο “κούρεμα” τους χρέους, μια ευρωπαϊκής κλίμακας λύση και πάγωμα τοκοχρεολυσίων… Η άλλη στρατηγική είναι αυτή. Η εμμονή στην ίδια στρατηγική θα φέρει νούμερα αθλιότητας».

Δημοσιογράφος: Πώς ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ανέχεται και τροφοδοτεί μια τέτοια εικόνα; Αντί δηλαδή οι προβολείς να είναι στραμμένοι σ’ αυτόν, για τις επιλογές του, είναι στραμμένοι στους κκ Τατσόπουλο και Μουλόπουλο, χωρίς στην ουσία να φταίνε οι προβολείς…

Ν. Βούτσης: «Καταρχάς, καταφέραμε, με την πρόταση δυσπιστίας, να ενθαρρύνουμε πολλαπλές διεργασίες σε πολιτικό -και όχι μόνο-, επίπεδο. Αυτές είναι οι αδυναμίες του χώρου, όπου η αυτοαναφορικότητα πολλές φορές υπερβαίνει την συλλογική στρατηγική και τις ιστορικές ανάγκες. Διότι, θα μπορούσε το θέμα να λήξει… Καθένας θα κρατούσε τις απόψεις του. Δεν ήταν ανάγκη να υπάρξει αυτή η έλικα… Βαίνει μειούμενο αυτό το σαράκι».

Δημοσιογράφος: Από την άλλη πλευρά, ως κόμμα, τροφοδοτείτε μια διαρκή βεντέτα με μερίδα του Τύπου. Ανεξαρτήτως του ποιος ευθύνεται, αυτό νομίζετε ότι είναι καλό για εσάς;

Ν. Βούτσης: «Ως βεντέτα είναι κακό για εμάς, τη δημοκρατία και για όλους γενικότερα. Ως σταθερή πολιτική όμως, για να τεθούν τα πράγματα πάνω στο τραπέζι και να ξέρουν όλοι για τι ακριβώς μιλάμε, σε συνθήκες κρίσης και μνημονίου, είναι απολύτως σωστό. Και σας λέω το εξής. Όλη η ιστορία ξεκίνησε, όταν εμείς, πράττοντας ορθώς, αναδείξαμε το άρθρο 18, σε μείζον ζήτημα και έγινε ονομαστική ψηφοφορία για τον τρόπο που οι τηλεοπτικοί σταθμοί έλαβαν νομιμοποιητικό έγγραφο την προηγούμενη εικοσαετία, αλλά τους δίνουν και για την επόμενη δεκαετία – εικοσαετία, με άκρως προνομιακή αφετηρία το ψηφιακό τοπίο και με το κλείσιμο της ΕΡΤ. Αυτό είναι μείζον σκάνδαλο. Επ’ αυτού ξεκίνησε η σύγκρουση… Μερικές φορές η κλιμάκωση ξεφεύγει, αλλά όχι πολύ. Χρειάζεται να επιχειρηματολογούμε συνεχώς και να μην αντιδικούμε σε προσωπική βάση ή με πολιτικές ατάκες. Είμαι πάρα πολύ σαφής και πάντα χρησιμοποιώ επιχειρήματα, στον πόλεμο που διεξάγεται. Εννοώ προφανώς τον πολιτικό πόλεμο και την αντίκρουση».

Δημοσιογράφος: Αξιολογείτε, με κάποιον τρόπο, τις διεργασίες που γίνονται στη Δημοκρατική Αριστερά και που έχουν επίκεντρο, αυτή την ώρα, το ενδεχόμενο συνεργασίας μαζί σας, εάν και εφόσον;

Ν. Βούτσης: «Επιβεβαιώνεται λίγους μήνες μετά το συνέδριο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., η κεντρική μας γραμμή, γενικότερα και ευρύτερα, όσον αφορά στο ζήτημα της αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού. Είχαμε αρνηθεί να μιλήσουμε, με βάση τα στερεότυπα, για τις ενδεχόμενες συνεργασίες μας. Είχαμε πει πως, όπως είχαν έρθει τα πάνω κάτω -σχεδόν στο σύνολο του πολιτικού σκηνικού-, πριν από ενάμιση χρόνο, το ίδιο θα γίνει νομοτελειακά, λόγω τις κρίσης και από εδώ και πέρα. Τώρα επιβεβαιωνόμαστε ως προς την εκτίμηση. Υπό αυτή την έννοια, παρακολουθούμε καθημερινά στην Βουλή τις απολύτως εύλογες διεργασίες της Δημοκρατικής Αριστεράς, των Ανεξάρτητων Ελλήνων και του ΠαΣοΚ… Όλα αυτά έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς δείχνουν ότι το πολιτικό σκηνικό μεταβάλλεται ριζικά, ενδεχομένως και ριζοσπαστικά. Αυτό έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για εμάς… Μ’ ενδιαφέρον βλέπουμε το σύνολο αυτών των διεργασιών. Μέσα σε αυτές είναι και αυτές της Δημοκρατικής Αριστεράς».

Δημοσιογράφος: Ακούγεται κάπως όμως, όταν στα παραδείγματα που παρουσιάσατε, είπατε ότι η Δημοκρατική Αριστερά και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δεν είναι το ίδιο για εσάς…

Ν. Βούτσης: «Όχι, δεν είναι το ίδιο. Έχετε υπόψη σας όμως ότι αυτές οι διεργασίες μπορεί να γεννήσουν πολύ γρήγορα “τέρατα”, αλλά και ποικίλες διαδικασίες. Το είδαμε αυτό και στο πρόσφατο παρελθόν. Δηλαδή, ποιος θεωρούσε εκτός από εμάς, που ήμαστε στη Βουλή και τα βλέπαμε, ότι μέσα στο ΠαΣοΚ σχηματοποιούνται ομάδες, διεργασίες, προσωπικές στρατηγικές κ.λπ., που βλέπουν πέραν της “ομπρέλας” με τον κ. Σαμαρά; Ακόμα και αυτό είναι σημαντικό».

Και πρόσθεσε: «Παντού συμβαίνει αυτό. Και για το ΚΚΕ, που θεωρείται ότι είναι στο απυρόβλητο των διεργασιών. Εμείς τονίσαμε, δημόσια εντός και εκτός της Βουλής, την σημαντική απόφαση της ηγεσίας του ΚΚΕ, παρότι μας καταμαρτύρησε ό,τι μας καταμαρτύρησε. Μερικά, κατά την γνώμη μου, ήταν στα όρια του ακατάληπτου από τη Βουλή, ότι “ομαδικά και χωρίς καμία επιφύλαξη, προσχώρησε στην ψήφο της πρότασης δυσπιστίας”. Δεν είναι μικρό πράγμα, την στιγμή που αν είχαμε αφεθεί μόνοι μας, με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τη Χρυσή Αυγή, αυτό θα το χρησιμοποιούσαν από την κυβέρνηση. Το ΚΚΕ έκανε αυτό το βήμα και μάλιστα ευθέως. Όλα τα σημειώνουμε λοιπόν, διότι η κρίση γεννά υποχρεώσεις. Οι ηγεσίες δεν είναι όπως παλαιότερα “στον αέρα”».

Δημοσιογράφος: Να σας το θέσω ευθέως. Γιατί με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, που σας χωρίζει ιδεολογικό χάος, δεν κόβετε μαχαίρι τη συζήτηση;

Ν. Βούτσης: ۫«Διότι, αν την είχαμε κόψει, να ξέρετε τόσο καιρό, θα είχαμε οδηγήσει έναν ολόκληρο κόσμο -εννοώ και οπαδούς αυτού του κόμματος, που είναι σταθερά αντιμνημονιακοί με διαφορετικό πρόσημο από το δικό μας, αλλά όχι χρυσαυγίτικο-, στην “αγκαλιά” του κ. Σαμαρά και της Νέας Δημοκρατίας, όπως ενδεχομένως να οδηγηθούν μερικοί βουλευτές των Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Από αυτή τη διεργασία, ενδεχομένως από αυτό το χώρο που τον ονομάζει κανείς “λαϊκή δεξιά” κ.λπ. και αναπαιδαγώγηση, μπορεί να υπάρξει και μια θετική στάση σε κρίσιμες στιγμές. Και αυτό το χρειαζόμαστε. Τέρμα το καλαμπούρι που μας έλεγαν ότι “δεν έχετε κανένα. Πηγαίνετε βρείτε τα ή εξαφανιστείτε”. Θα βρούμε σ’ όλο το πολιτικό σκηνικό ανοχές, συναινέσεις και κάποια στιγμή και ψήφους στήριξης μέσα στη Βουλή. Είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε και θα το κάνουμε».