Απάντηση στον Αλέξη Τσίπρα ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, με αφορμή την ανάρτηση του πρώτου στο Instagram για την έφοδο αστυνομικών σε κινηματογράφους που έπαιζαν τον Joker.

«Η Αστυνομία είναι χρεωμένη, δυστυχώς, με αρκετά πάρεργα, εκτός πλαισίου ουσιαστικά της αποστολής της. Από την άλλη, είναι αυτονόητη η υποχρέωση της να ανταποκρίνεται στις καταγγελίες, πολλές εκ των οποίων μπορεί στη συνέχεια να αποδειχθεί ότι έγιναν για ήσσονος σημασίας λόγους, σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα στα όρια της φαιδρότητας. Όπως συνέβη χθες με τα περιστατικά στις δύο κινηματογραφικές αίθουσες» αναφέρει μεταξύ άλλων και συνεχίζει:

«Δήλωσα ήδη ότι σήμερα θα πάω με τον 15χρονο γιο μου να δω την ταινία Τζόκερ. Τα παραπάνω είναι αυτονόητα για κάθε λογικό πολίτη και προφανώς θα έπρεπε να είναι και για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Α. Τσίπρα.

Υ.Γ.: Ο Α. Τσίπρας επέλεξε, για άλλη μια φορά, να κάνει επίδειξη φτήνιας πολιτικής και ψεύτικης ευαισθησίας. Ξεσκεπάζεται η ψεύτικη η ευαισθησία από τα ίδια του τα τελευταία λόγια, μιας και μόνο ο δικός μου στιγματισμός τον ενδιαφέρει. Είναι φτηνό, ενδεικτικό της αισθητικής και πολιτικής του ρηχότητας να συνοδεύει την ανάρτηση με δική μου φωτογραφία μονταρισμένη ως διώκτη του Τζόκερ. Από ότι έχω ακούσει και διαβάσει τη δολοφονία χαρακτήρων, ανάμεσα σε άλλα, καταδικάζει η ταινία. Την είδε και πάλι δεν κατάλαβε ο Α. Τσίπρας» καταλήγει ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.

Η ανάρτηση του Αλέξη Τσίπρα

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Το περασμένο Σάββατο πήγα σινεμά, ευτυχώς στον κινηματογράφο Αθήναιον και όχι στο ΑΕΛΛΩ. Σε μια κατάμεστη αίθουσα, κυρίως από νέα παιδιά, παρακολούθησα την ταινία που σπάει ταμεία σε Ευρώπη και Αμερική, το “Τζόκερ”. Στο τέλος της ταινίας αυθόρμητα η αίθουσα ξέσπασε σε χειροκροτήματα, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο για κινηματογραφικό θέαμα. Πέραν της μοναδικής ερμηνείας του Χοακίν Φίνιξ, η ταινία καταπιάνεται με δυο πολύ καυτά κοινωνικά ζητήματα. Την ψυχική νόσο και το μπούλινγκ απέναντι στους ασθενείς και ταυτόχρονα τη συστημική ταξική αδικία. Την αδικία που γεννά το ταξικό μίσος και κάποια στιγμή την εξέγερση των από κάτω, σε ένα καλοδουλεμένο κοινωνικό οικονομικό και μιντιακό σύστημα, που παρά τη συντονισμένη προσπάθειά του να παράξει κοινωνικό αυτοματισμό και συγκρούσεις μεταξύ των κοινωνικών ομάδων που ελέγχει, κάποια στιγμή χάνει τον έλεγχο. Βγαίνοντας από τον κινηματογράφο, είχα την αίσθηση ότι μετά από πολύ καιρό το Hollywood φτιάχνει, ίσως άθελά του, μια δυνατή ταινία με έντονο κοινωνικό αλλά και ευρύτερα πολιτικό περιεχόμενο. Χωρίς όμως ταυτόχρονα να το κραυγάζει, χωρίς να σε παίρνει από το χέρι για να σου υποδείξει το μήνυμα. Που να φανταστώ ότι μια εβδομάδα αργότερα η νέα «προοδευτική» κυβέρνηση της ΝΔ, με εντολή μάλιστα λειτουργών του Υπουργείου Πολιτισμού, θα έβαζε την ΕΛ.ΑΣ να αποκαταστήσει την τάξη; Και να μας επιστρέψει αισίως στη δεκαετία του ’60, ίσως και ακόμη πιο πίσω… Την τάξη που δεν κατάφεραν να επιβάλουν τα όργανά της στο Γκόθαμ Σίτι, την αποκατέστησε τελικά το Σάββατο το βράδυ στον κινηματογράφο ΑΕΛΛΩ ο κος Χρυσοχοίδης. Όχι παίζουμε. ΥΓ: Η φωτογραφία προφανώς αποτελεί φωτομοντάζ των δημιουργών του διαδικτύου. Εμπνευσμένη θα έλεγα…#joker

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Alexis Tsipras, Αλέξης Τσίπρας (@alexistsipras) στις