Ο τέως υφυπουργός Πολιτισμού, Κώστας Στρατής, προχώρησε σε δήλωση για την υπόθεση της Coca Cola και τη χρήση απεικόνισης του Παρθενώνα σε διαφημιστικές συσκευασίες της.

Χθες, μάλιστα, οι εταιρείες Βίκος, Λουξ και Έψα εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους προς το υπουργείο Πολιτισμού για τη διαμάχη με την Coca Cola κάνοντας λόγο για πολιτικά παιχνίδια, έχοντας κηρύξει νωρίτερα τον «πόλεμο».

Συγκεκριμένα ο κ. Στρατής ανέφερε: «Μετά τον τραγέλαφο με τον προσωρινό δανεισμό των Γλυπτών από το Βρετανικό Μουσείο, που έληξε άδοξα για τον πρωθυπουργό με το μεγαλοπρεπές άδειασμά του από την υπουργό Πολιτισμού σε πρόσφατη συνέντευξή της, το Υπουργείο Πολιτισμού κατόρθωσε να χτυπήσει για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες εβδομάδες για τον Παρθενώνα. Αυτή τη φορά σε σχέση με τη χρήση απεικόνισης του κορυφαίου αυτού μνημείου του παγκόσμιου πολιτισμού σε συσκευασίες της Coca Cola στο πλαίσιο διαφημιστικής καμπάνιας.

Το θεσμικό πλαίσιο για τη χρήση απεικονίσεων των μνημείων που διαχειρίζεται το κράτος είναι σαφές και ισχυρό. Η απόφαση της 4.7.2019 της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ προβλέπει ρητά ότι για τη χρήση κάθε είδους απεικονίσεων μνημείων επί κάθε είδους υλικού φορέα, π.χ. βιβλία, περιοδικά, αφίσες, ετικέτες, λογότυπα κ.ά., απαιτείται άδεια του Υπουργείου Πολιτισμού και πληρωμή τελών υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία μάλιστα προκαταβάλλονται.

Και όμως, η υπουργός Πολιτισμού, αντί να πράξει το αυτονόητο καθήκον της και να διασφαλίσει το δημόσιο συμφέρον, ψεύδεται ασύστολα και κατασκευάζει δήθεν “σφάλματα” της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας, καλώντας μας μάλιστα να σιωπήσουμε για το θέμα.

Με τον θρασύτατο αυτό τρόπο, επιχειρεί να συσκοτίσει τις πραγματικές της προθέσεις για την ακύρωση της απόφασή μας της 4.7.2019 και τον περιορισμό του όρου “απεικόνιση” μόνο στην πιστή και ακριβή αποτύπωσης της φυσικής εικόνας των μνημείων, ώστε να μην απαιτείται άδεια του Υπουργείου Πολιτισμού και καταβολή τελών υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου για τη χρήση των πάσης φύσεως τεχνικών και καλλιτεχνικών αποδόσεων για εμπορικούς και διαφημιστικούς σκοπούς. Χαρακτηριστική, εξάλλου, είναι η ταύτιση της ρητορικής της υπουργού με την επιχειρηματολογία κύκλων της εταιρείας ότι η απόφαση της 4.7.2019 είναι δήθεν “αντίθετη με τον νόμο και το Σύνταγμα, καθώς υποβάλλει σε μορφή προληπτικής λογοκρισίας την τέχνη – ελεύθερα σχέδια”.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, η κατά τα άλλα λαλίστατη υπουργός δεν βρίσκει δυο λόγια να πει για την πραγματική είδηση των ημερών, που δεν είναι άλλη από την ποινική δίωξη κατά δεκαεπτά μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Αλληλοβοήθειας για σοβαρά κακουργήματα, μεταξύ των οποίων και αυτό της εγκληματικής οργάνωσης.

Μια σημαντικότατη εξέλιξη από την οποία ανακύπτουν βαρύτατες πολιτικές ευθύνες για τους υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας της περιόδου 2012 – 2014, που οφείλουν να πάρουν θέση, αλλά και για την ίδια προσωπικά, τόσο ως γενική γραμματέας του Υπουργείου εκείνη την περίοδο, όσο και με την τωρινή της ιδιότητα για την πολιτική αναδοχή και κάλυψη που έχει προσφέρει από την πρώτη στιγμή της θητείας της στους εμπλεκόμενους.

Όπως, όμως, έχει πει και ο Αβραάμ Λίνκολν “μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους για όλο τον καιρό αλλά όχι όλους για όλο τον καιρό”».