Ημερίδας στο αμφιθέατρο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με θέμα την παρουσίαση και τη συζήτηση γύρω από το νομοσχέδιο για την αστική ανάπλαση, πραγματοποιήθηκε σήμερα και βρίσκεται σε εξέλιξη.
«Δεν παρουσιάζουμε αυτήν τη δουλειά ως προεκλογική δραστηριότητα, αλλά επειδή πιστεύουμε ότι θα βοηθήσει τις πόλεις και η επόμενη κυβέρνηση θα τη στηρίξει, θα την ενισχύσει και θα την κάνει πράξη. Δεν είναι δική μου δουλειά. Είναι συστηματική δουλειά πολλών επιστημόνων και δεν πρέπει να πάει χαμένη» σημείωσε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Γιώργος Δημαράς, ο οποίος ανακοίνωσε ότι τις επόμενες ημέρες θα προκηρυχθεί και διαγωνισμός για την ανάπλαση της περιοχής πέριξ του σιδηροδρομικού σταθμού της Αθήνας.
Όπως είπε ο υφυπουργός και σύμφωνα με το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, τα προβλήματα των οποίων η λύση προωθείται με το νομοσχέδιο, είναι η κλιματική κρίση στις πόλεις, η αναζήτηση και δημιουργία νέων κοινόχρηστων χώρων και η διαχείριση των γερασμένων κτιρίων. «Με την αύξηση της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς Κελσίου, περιοχές των πόλεων που δεν έχουν πράσινο θα μετρούν άνοδο 4, 5 και 6 βαθμούς και ως εκ τούτου θα γίνουν αβίωτες. Εκτός από τα περιθώρια πρασινίσματος που έχουμε σε ταράτσες, αυλές σχολείων, πεζοδρόμια κ.λπ., χρειαζόμαστε και νέους δενδροφυτεμένους χώρους», σημείωσε.
Και πρόσθεσε: «Όσο για τα όρια αντοχής των υλικών σε πολλές πολυκατοικίες του κέντρου της Αθήνας, αυτά έχουν πλέον εξαντληθεί από καιρό. Λέμε πως πρέπει να κατεδαφιστούν ολόκληρα τετράγωνα, γεγονός που προκαλεί έκπληξη. Αλλά, θα έρθει η στιγμή που θα κριθεί άμεσα αναγκαίο να γίνει. Εκτός από την ασφάλεια των κτιρίων, το ζητούμενο είναι, το 2050 αυτά να μη χρειάζονται θέρμανση με ηλεκτρική ενέργεια ή καύσιμο. Επιβάλλεται ανασχεδιασμός και αντί να τον κάνουν οι εργολάβοι, ας τον κάνει η Πολιτεία», τόνισε ο κ. Δημαράς, καταλήγοντας με έμφαση: «Αν δεν αντιμετωπίσουμε με τόλμη το θέμα του ανασχεδιασμού των πόλεων, θα έχουμε στο μέλλον πολλά Μάτια και πολλές Κινέτες…».
Ως «δυνάμεις κρούσης» θωρακίζονται στο νομοσχέδιο οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης με την αναβάθμιση του ρόλου τους και του θεσμικού οπλοστασίου τους, ώστε να μη πελαγοδρομούν σε επικαλυπτόμενες αρμοδιότητες ή αποφάσεις άλλων φορέων που απαιτείται χρόνος για να ληφθούν. Επιπλέον, διευρύνεται ο τρόπος συνεργασίας Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα και «χτίζεται» πολιτική παιδεία που θα επιτρέπει τη συμμετοχή φορέων και της κοινωνίας των πολιτών.
Ειδικότερα, παρουσιάζοντας αναλυτικά το νομοσχέδιο, η συντονίστρια της επιστημονικής ομάδας εργασίας, τ. στέλεχος ΥΠΕΚΑ-ΟΡΣΑ, Μάρω Ευαγγελίδου, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «με το σημαντικό άρθρο 6 του νομοσχεδίου εισάγεται η έννοια του δήμου ως κύριου φορέα διαχείρισης, ο οποίος μπορεί να κάνει ανάθεση έργου σε φορέα υλοποίησης, να συνάψει μια συμφωνία ή να προχωρήσει σε μία συνεργασία. Προβλέπεται, δε, και σύσταση επιτροπής παρακολούθησης». Όσο για τη χρηματοδότηση δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, αυτή «προβλέπεται στο άρθρο 7 του νομοσχεδίου και στοχεύει στην ανάπτυξη μιας κουλτούρας συνεργασίας».
Η χρηματοδότηση τμημάτων του νομοσχεδίου βαρύνει το Πράσινο Ταμείο «ως αντιστάθμισμα της αυθαίρετης δόμησης από την οποία προέρχονται οι πόροι του» όπως σημείωσε ο πρόεδρος του Ταμείου, Γιώργος Πατρίκιος.
Ορολογία πολιτικών μηχανικών χρησιμοποίησε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Εύη Καρακώστα, επικροτώντας το αποτέλεσμα της δουλειάς δεκάδων συναδέλφων της. «Αυτό το νομοσχέδιο είναι το θεμέλιο για να υπάρξει ανωδομή» είπε, ενώ ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Γιάννης Πρωτούλης, έκανε λόγο για αυθαίρετες, χωρίς σχεδιασμό και προσανατολισμό, επεμβάσεις των δήμων, τις οποίες χαρακτηρίζουν «αστικές αναπλάσεις», και οι οποίες συνήθως υπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα.
Τις απόψεις τους για το νομοσχέδιο κατέθεσαν με τη σειρά τους εκπρόσωποι οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης.
