Η έρευνα και η καινοτομία είναι στην καρδιά της Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής και σήμερα έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε την επόμενη 10ετία 2020-2030 τη δεκαετία του μεγάλου προοδευτικού ποιοτικού μετασχηματισμού της Ελλάδας σε όλα τα επίπεδα. Αυτό υπογράμμισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Γιάννης Δραγασάκης, στο χαιρετισμό του στην εκδήλωση του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ με θέμα «Έρευνα, Καινοτομία και η Ευρωπαϊκή προοπτική» στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών.
Ο κ. Δραγασάκης γνωστοποίησε ότι σε λίγες μέρες θα εκδοθεί η πρώτη εγκύκλιος του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης που θα θέτει το πλαίσιο για τη νέα προγραμματική περίοδο 2021-2030.
«Αποτελεί νομίζω την ευκαιρία, αλλά και το κατάλληλο πλαίσιο, για ένα διάλογο που θα αφορά στους στόχους, στην κατανομή των πόρων και στις επιλογές με τις οποίες θα προχωρήσουμε τα επόμενα χρόνια, με τη φιλοδοξία να κάνουμε την επόμενη δεκαετία 2020-30, μία δεκαετία του μεγάλου και διαρκώς αναβαλλόμενου μετασχηματισμού, που έχουν ανάγκη η ελληνική οικονομία και η ελληνική κοινωνία» είπε ο υπουργός και πρόσθεσε ότι πολλές από τις αποφάσεις θα εξαρτηθούν και από τις εξελίξεις στην Ευρώπη.
«Με την έννοια αυτή, οι ευρωεκλογές είναι καθοριστικές, καθώς το αποτέλεσμά τους θα επηρεάσει αυτές τις επιλογές, οι οποίες αναμένεται να σημαδέψουν τις εξελίξεις για πολλά χρόνια» υπογράμμισε ο κ. Δραγασάκης.
Η έρευνα και η καινοτομία, συνέχισε ο ίδιος, αποτελούσαν πάντα, αλλά πολύ περισσότερο αποτελούν στις μέρες μας, ένα πεδίο παγκόσμιου ανταγωνισμού, ο οποίος μάλιστα εντείνεται και παίρνει πολλές μορφές – «και μόνο ένα ευρύ πολιτικό μέτωπο αριστερών, οικολογικών και ευρύτερα προοδευτικών δυνάμεων, θα μπορούσε να ανοίξει ένα νέο δρόμο για τέτοιες αλλαγές και τέτοιες πολιτικές, οι οποίες θα απαντούν τόσο στα συνολικά προβλήματα της Ευρώπης όσο και στις ανάγκες των επιμέρους κρατών-μελών… διότι ποτέ οι τεχνολογίες, οι καινοτομίες, η έρευνα, δεν ήταν ουδέτερες. Πάντα οι συνέπειες διαφοροποιούνται και σε επίπεδο κρατών και εντός των κοινωνιών. Το θέμα αυτό, μπορεί κανείς να πει ότι τεκμηριώνεται πλήρως από τις εμπειρίες και από τη γνώση, από προηγούμενες τεχνολογικές και επιστημονικές επαναστάσεις που ζήσαμε. Δεν υπάρχουν μηχανισμοί αυτόματης διάχυσης των θετικών συνεπειών, είτε σε κλίμακα κοινωνίας είτε σε κλίμακα ευρύτερων ενοτήτων, χωρών, κρατών κ.λπ. Οι δυνατότητες και οι κίνδυνοι πάνε μαζί. Επομένως, η εξέλιξη της τεχνολογίας χωρίς κοινωνικό και πολιτικό έλεγχο μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε μία κόλαση, παρόλο που υπόσχεται έναν παράδεισο. Μπορεί να οδηγήσει σε απειλή για τη δημοκρατία, ενώ παρέχει θεωρητικά τις δυνατότητες για διεύρυνσή της. Μπορεί να οδηγήσει σε νέες μεγαλύτερες ανισότητες, παρόλο που η τεχνολογία έχει τη δυνατότητα, αν χρησιμοποιηθεί κατάλληλα, να συμβάλλει στη μείωση των ανισοτήτων».
Το πραγματικό ερώτημα λοιπόν, κατά τον κ. Δραγασάκη, είναι, όχι αν και πώς θα αναπτύξουμε την καινοτομία γενικώς, αλλά ποιες καινοτομίες και για ποιο σκοπό; Πώς οι καινοτομίες θα υπηρετήσουν τις κοινωνικές ανάγκες; Πώς θα γίνουν μέσο βελτίωσης της ζωής των πολιτών, των πολλών;
Στη χώρα μας, η σημερινή κυβέρνηση, ιδίως τώρα, βγαίνοντας από τα μνημόνια, αλλά και πιο πριν, προσπάθησε να προωθήσει αλλαγές, καινοτομίες, οι οποίες να συμβάλουν με θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία.
«Μία κοινωνία δεν μπορεί να επωφεληθεί από τις τεχνολογικές εξελίξεις, όσο σημαντικές κι αν είναι αυτές, εάν η ίδια δεν κάνει εκείνες τις αλλαγές, στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, που θα της επιτρέψουν να οικειοποιηθεί αυτές τις τεχνολογικές εξελίξεις» υπογράμμισε ο υπουργός και πρόσθεσε: «Μία αριστερή δύναμη δεν μπορεί να κυβερνά, υπό συνθήκες μάλιστα σαν τις σημερινές και να μπορεί να απαντά σε προβλήματα του λαού και της κοινωνίας, αν η ίδια δεν καινοτομεί διαρκώς, αν δεν προσπαθεί να βρίσκει ή να ανοίγει δρόμους, που να βοηθούν στην επίλυση των προβλημάτων. Εάν δεν συγκροτεί διαρκώς κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες, που δημιουργούν εκείνη την δύναμη που είναι αναγκαία για κάθε αλλαγή».
