«Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται πως έχει το αναπτυξιακό σχέδιο που πρέπει να καλύπτει τις ανάγκες για επιτάχυνση της οικονομίας, αλλά και για παραγωγή πλούτου που θα διαχέεται στην κοινωνία», επισήμανε, μεταξύ άλλων, ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας, Παναγιώτης Ρήγας, μιλώντας στο 7ο ετήσιο συνέδριο EXPOSEC-DEFENSEWORLD, που πραγματοποιήθηκε στη Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΛΑΕΔ).

«Για εμάς ανάπτυξη σημαίνει εκ νέου ένταξη της οικονομίας στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας, δημιουργία οικονομίας με παραγωγική εξειδίκευση, επούλωση τραυμάτων του κοινωνικού κράτους, ευρύ φάσμα παραγωγικών δραστηριοτήτων, επιχειρηματικότητα που προσανατολίζεται στην παραγωγή βιώσιμων και αξιοπρεπώς αμειβόμενων θέσεων εργασίας», πρόσθεσε.

Δηλώνοντας ότι «τα τελευταία χρόνια βγάλαμε από την ύπνωση έναν καθοριστικό παράγοντα της εθνικής οικονομίας, αυτόν της αμυντικής βιομηχανίας», ο κ. Ρήγας τόνισε: «Στο σχέδιο αυτό, η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία αποτελεί μια υπαρκτή παραγωγική δύναμη με προοπτικές ανάπτυξης στη βάση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που έχει η χώρα μας. Είναι ένας δυναμικός κλάδος της ελληνικής οικονομίας, που όχι απλά είναι βιώσιμος αλλά διαθέτει αξιοπιστία, κατακτά την ανταγωνιστικότητα και έχει μεγάλες προοπτικές διείσδυσης στις διεθνείς αγορές. Η εξωστρέφεια είναι το νέο στοίχημα που καλείται να κερδίσει η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία. Διευκολύνουμε τη δημιουργία κοινοπραξιών ελληνικών εταιρειών, συμμετέχουμε σε διεθνείς διαγωνισμούς, στηρίζουμε μεμονωμένες αλλά και συλλογικές προσπάθειες με πολλαπλούς τρόπους, στηρίζουμε τους Έλληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον χώρο. Από κοινού δημιουργούμε και προωθούμε ένα νέο εθνικό προϊόν».

Στην ομιλία του, ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας, επίσης, τόνισε: «Τα κράτη παραμένουν οι πρωταγωνιστές, παραμένουν οι εγγυητές της σταθερότητας. Η συμμετοχή σε διεθνείς συνασπισμούς και η εμβάθυνση και η διεύρυνση των συμμαχιών βοηθά κάθε κράτος ξεχωριστά να βελτιώνει τη θέση του, ωστόσο, τα ίδια παραμένουν το κύριο οικοδομικό υλικό πάνω στο οποίο στηρίζεται το παγκόσμιο οικοδόμημα. Η ισχυροποίηση της θέσης των κρατών στο παγκόσμιο περιβάλλον αποτελεί κομβική επιλογή τους και πρόταγμα, ούτως ώστε όχι μόνο να περιορίζονται οι απώλειες ελέγχου πάνω σε παραδοσιακές λειτουργίες στο εσωτερικό της επικράτειάς τους, αλλά και να αποκτούν νέες λειτουργίες σε υπερεθνικό επίπεδο. Όσο, δε, το κράτος είναι ισχυρό στο εσωτερικό του θα παραμένει και αξιόπιστος συνομιλητής στο διεθνές επίπεδο».

Επίσης, ο κ. Ρήγας υπογράμμισε: «Εδώ ελλοχεύει ένας κίνδυνος: Η ανάγκη αυτή να γίνει αντιληπτή ως εσωστρέφεια. Έχουμε πολλά και πρόσφατα παραδείγματα στην περιοχή μας, αλλά και στον ευρωπαϊκό χώρο, κρατών που κλείνονται εντός των συνόρων τους, αναζητούν εχθρούς, υψώνουν τείχη πραγματικά και διπλωματικά και κατασκευάζουν εχθρούς, καταλήγοντας εν τέλει στην απομόνωση από τη διεθνή κοινότητα στο όνομα της εσωτερικής τους συνοχής.

Η παγκόσμια ιστορία είναι πλούσια σε παραδείγματα, για να υπενθυμίζει σε όλους πως τέτοιες συνοχές, όχι μόνο είχαν μικρή διάρκεια στο χρόνο, αλλά και παρήγαγαν καταστροφικά αποτελέσματα, οδηγώντας είτε σε πολέμους είτε σε περιφερειακές ανακατατάξεις που οι συνέπειές τους φτάνουν ως τις μέρες μας. Η εσωτερική, η κοινωνική με άλλα λόγια συνοχή, είναι το πιο ισχυρό όπλο που διαθέτουν τα κράτη, οι ίδιες οι κοινωνίες τους, οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ που καλούνται να διαχειριστούν το σήμερα. Και η συνοχή κάθε κοινωνίας ποτέ δεν επιβλήθηκε με περιορισμούς ατομικών ελευθεριών και με περιστολή δικαιωμάτων, ποτέ δεν επιτεύχθηκε με την κατασκευή φανταστικών εχθρών. Υπήρξε πάντοτε υπόθεση ειρηνικής συνύπαρξης, είναι μέρος και ταυτόχρονα η πραγμάτωση της Δημοκρατίας. Προϋποθέτει πίστη σε άξιες, σε αρχές Δικαίου, σε αναγνώριση ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, σε ελευθερία δράσης και χωρίς αποκλεισμούς.

Προτεραιότητά μας είναι ένα ειρηνικό και ασφαλές διεθνές περιβάλλον, με Δημοκρατία που θα τείνει στην άμβλυνση των αντιθέσεων και των ανισοτήτων. Οι ανισότητες αποτελούν τη μεγάλη πρόκληση για τις προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης. Η αντιμετώπισή τους, η διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής θα πρέπει να τεθεί στον πυρήνα ενός πολιτικού σχεδίου της ευρωπαϊκής Αριστεράς και σοσιαλδημοκρατίας, που θα απαντά στο μείζον κοινωνικό ζήτημα της παρούσας συγκυρίας.

Το πώς, δηλαδή, οι τάξεις και τα κοινωνικά στρώματα που έχουν πληγεί στην Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως από την οικονομική κρίση και την παγκοσμιοποίηση και έχουν εξωθηθεί ή εγκαταλειφθεί στο περιθώριο, θα μπορέσουν να ενσωματωθούν ξανά μέσα σε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο στο οποίο αφενός, θα ανοίγονται προοπτικές βελτίωσης της ποιότητας ζωής των πολιτών και αφετέρου θα κατοχυρώνονται ίσα δικαιώματα συμμετοχής στον παραγόμενο πλούτο, εντός ενός πλαισίου δίκαιης ανάπτυξης και δημοκρατικής εκπροσώπησης».

«Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται στη διεθνή σκηνή ως πρωταγωνιστής, ως ο αξιόπιστος εταίρος, ως ο σύμμαχος που κάποιος μπορεί να εμπιστευτεί, διότι, μεταξύ άλλων, έχει αποδείξει πως είναι ικανός. Η συστηματική αυτή προσπάθεια, όχι μόνο έχει καταστήσει τη χώρα μας παράγοντα ειρήνης, αλλά και θεματοφύλακα των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου, αναδεικνύοντας την πίστη μας σε αυτούς ως τον ενδεδειγμένο τρόπο επίλυσης διεθνών και επιμέρους διαφορών», επανέλαβε.