Έντονος προβληματισμός επικρατεί στην Κουμουνδούρου από το γεγονός ότι η πολιτική ατζέντα συνεχίζει με αμείωτη ένταση να περιστρέφεται γύρω από την τρομοκρατία.
Το αποτέλεσμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να μην κεφαλοποιεί τις κινήσεις του προέδρου του σε διεθνή επίπεδο όπως για παράδειγμα τη συνάντηση με τον Β. Σόιμπλε ή την αποθεωτική υποδοχή που επιφύλαξαν οι Γερμανοί αριστεροί στον Α. Τσίπρα (ντίβα της ευρωπαϊκής αριστεράς τον χαρακτήρισαν οι δύο συμπρόεδροι του «Die Linke» Κίπινγκ και Μπερντ Ρίξινγκερ).
Να μην εισπράττει κινήσεις όπως οι αναφορές της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια της συνάντησης με τον κ. Σόιμπλε στις κατοχικές αποζημιώσεις και στη περιβόητη λίστα Χριστοφοράκου. Θέματα που κατά τα στελέχη του κόμματος δείχνουν ότι ουδείς στην Κουμουνδούρου είναι διατεθειμένος να βάλει νερό στο κρασί του προκειμένου να γίνει αρεστός εντός ή εκτός συνόρων. Και δείχνουν ότι ο πρόεδρος του κόμματος όχι μόνο δεν προσήλθε στη συνάντηση με τον νούμερο δύο της Καγκελαρίας προκειμένου να καταθέσει τα διαπιστευτήριά του, αλλά έδειξε ότι στη χώρα μας υπάρχουν και άλλες φωνές εκτός από τα συνεχή «ναι σε όλα».
Δεν εισπράττει για παράδειγμα τη φθορά των συγκυβερνώντων από τις εξελίξεις γύρω από τη λίστα Λαγκάρντ. Κι όχι μόνο δεν εισπράττει τις θετικές του πρωτοβουλίες και κινήσεις, αλλά βρίσκεται στον άχαρο γι’ αυτόν ρόλο να απολογείται διαρκώς για τα φαινόμενα πολιτικής βίας.
Κι αυτό, έλεγε στέλεχός του, έχει δύο οπτικές. Η μία έχει να κάνει με τα ΜΜΕ τα οποία δεν είναι και τόσο φιλικά με την Κουμουνδούρου «και κάθε φορά που συμβαίνει κάτι μας κρεμούν στα μανταλάκια. Η άλλη όμως έχει να κάνει με τις δηλώσεις στελεχών μας που ρίχνουν νερό στο μύλο των επικριτών μας».
Η ουσία είναι πως με την επιστροφή την Τετάρτη του Α. Τσίπρα και λίγο πριν αναχωρήσει εκ νέου για τις ΗΠΑ, η Κουμουνδούρου θα επιχειρήσει να στρέψει την πολιτική ατζέντα σε άλλα θέματα.
Σύμμαχός της σ’ αυτήν την προσπάθεια είναι η διεργασίες στη Βουλή γύρω από τη λίστα Λαγκάρντ. Οι κάλπες που θα στηθούν τη Πέμπτη, ελπίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ, ότι θα επιστρέψουν την επικαιρότητα εκεί που πραγματικά πρέπει να είναι: στα απανωτά μνημόνια και τις επιπτώσεις τους στον ελληνικό λαό.