Μετά τη σφοδρή σύγκρουση στη Βουλή, όπου η κυβερνητική πλειοψηφία πέρασε με «αιμορραγία» τα μέτρα, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με την αστάθεια, καθώς δεν θα μπορέσει να περάσει άλλα σκληρά μέτρα στο μέλλον, αλλά κυρίως με την «ατολμία» των Ευρωπαίων ή και την έλλειψη βούλησης της Γερμανίας να δώσει οριστική λύση στο ελληνικό δράμα.
Ο μεγάλος κάβος για τον Αντώνη Σαμαρά είναι οι αποφάσεις των Βρυξελλών, που – παρά τις πιέσεις της Κίνας και του πρόεδρου Ομπάμα – δείχνει αδύναμη να λάβει αποφάσεις, λόγω των εσωτερικών της ζητημάτων και της συμβιβαστικής πολιτικής, που ακολουθεί.
Όταν ο κύριος Σαμαράς μιλούσε χθες το βράδυ στη Βουλή για το κόψιμο του γόρδιου δεσμού, προφανώς δεν αναφερόταν στους Ευρωπαίους, ούτε στους δανειστές.
Όμως, το πρόβλημα για την κυβέρνηση θα είναι η διαφαινόμενη καθυστέρηση στη λήψη απόφασης για την εκταμίευση της δόσης και τη βιωσιμότητα του χρέους.
Η οικονομία και η κυβέρνηση εξαρτώνται άμεσα από την επείγουσα και ενιαία εκταμίευση της δόσης. Αν δεν ληφθεί απόφαση – έστω και πολιτική – στις 12 Νοεμβρίου για την εκταμίευση της δόσης, τότε η κυβέρνηση θα κλονιστεί περισσότερο από τη διαρροή ψήφων στη χθεσινή ψηφοφορία.
Η αξιοπιστία της κυβέρνησης -όση της έχει απομείνει μετά τα σκληρά μέτρα, που είναι σε αναντιστοιχία με τις προεκλογικές, αλλά και μετεκλογικές δεσμεύσεις των τριών κομμάτων, που τη συναπαρτίζουν – θα εξανεμιστεί ραγδαία.
Τώρα, θα φανεί αν οι «ρεβεράντζες» Μέρκελ- Σαμαρά ήταν ειλικρινείς και αν όντως η διαπραγμάτευση, που έκανε ο πρωθυπουργός για να πείσει τους Ευρωπαίους ήταν αποδοτική.
Στην περίπτωση, που η επόμενη δόση είναι σε… δόσεις, ή δοθεί σε ειδικό λογαριασμό ή με ειδικό καθεστώς, ή ό,τι ευφάνταστο ή δυσκοίλιο σκεφτούν οι προτεσταντικής λογικής επιτελείς του κυρίου Σόιμπλε και των δορυφόρων του, οι ίδιοι Ευρωπαίοι θα έχουν υπονομεύσει τη βιωσιμότητα της κυβέρνησης και του χρέους και της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Άλλωστε, και ο ίδιος ο κ. Σαμαράς το έχει παραδεχθεί άπειρες φορές σε συνεντεύξεις του, ότι θα ήταν καταστροφή να δοθεί τμηματικά η δόση. Το μεγάλο στοίχημα του πρωθυπουργού είναι η «ολική λύση» για το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας.
Αν δε δοθεί έως τα τέλη του μήνα «καθαρά», χωρίς αστερίσκους και δόσεις, οριστική λύση, τότε πολύ απλά, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας και τις λίγες ή πολλές διαρροές, δεν θα υπάρχει κυβέρνηση. Τούτο το γνωρίζει πολύ καλά ο πρωθυπουργός και εκεί οφείλει να ρίξει το βάρος του.
Και, όπως αναφέρουν συνεργάτες του, έχει χαρτιά να ρίξει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης για να κερδίσει.