Την ανάγκη να προωθηθεί ο διάλογος για «ένα νέο συμβόλαιο Δημοκρατίας στην Ευρώπη» ώστε να επανέλθουν η αλληλεγγύη και η ισονομία μεταξύ κρατών και μεταξύ των πολιτών τόνισε ο πρωθυπουργός στον χαιρετισμό του στην Πνύκα προλογίζοντας τον γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν.
Η Ευρώπη πρέπει να μεταβληθεί σε θεσμό οικονομικής και πολιτικής αλληλεγγύης, είπε ο κ. Τσίπρας, σημειώνοντας ότι είναι αναγκαίος ο εκδημοκρατισμός της ευρωζώνης και ο περιορισμός των κινδύνων μεταξύ της ευρωζώνης.
Μπορούμε να πετύχουμε τη δημοσιονομική ενοποίηση εφόσον πετύχουμε την πολιτική και οικονομική ενοποίηση, τόνισε ο πρωθυπουργός.
Τάχθηκε υπέρ της θέσης Μακρόν υπό προϋποθέσεις για κοινό υπουργό Οικονομικών με δημόσια λογοδοσία αλλά πρόσθεσε πως χρειαζόμαστε και υπουργό κοινωνικής Δικαιοσύνης και κοινοβούλιο της Ευρωζώνης.
Ο πρωθυπουργός τάχθηκε στην ομιλία του υπέρ ενός ισχυρού κοινού προϋπολογισμού με αυστηρούς κανόνες, που θα είναι κοινοί για όλους. Στον αντίποδα, ανεξέλεγκτες έχουν γίνει οι χώρες που καταγράφουν θηριώδη πλεονάσματα χωρίς να ισχύουν τα συμφωνηθέντα, ανέφερε και υπογράμμισε πως διευρύνεται το χάσμα.
Εισαγωγικά, ο πρωθυπουργός είχε πει, «με χαρά καλωσορίζουμε στην Πνύκα τον Εμ. Μακρόν στον τόπο που η Δημοκρατία έκανε τα πρώτα της βήματα και άναψε τη φλόγα για να φωτίσει την ανθρώπινη Οικουμένη. Εδώ όπου για πρώτη φορά γεννήθηκε η δημόσια σφαίρα, συζήτησης και δημοκρατικής λήψης αποφάσεων (…) Όποιον δεν συμμετείχε στα κοινά τον χαρακτήριζαν διώτη που στη δική σας γλώσσα δεν είναι τιμητικός χαρακτηρισμός».
Συγχρόνως, ο Αλ. Τσίπρας ζήτησε «να προωθήσουμε το διάλογο για ένα συμβόλαιο Δημοκρατίας στην Ευρώπη με αλληλεγγύη, ισονομία μεταξύ πολιτών και κρατών. Η πρόσφατη οικονομική κρίση μετεξελίχτηκε σε κρίση πολιτικής , διεύρυνε τις ανισότητες μεταξύ των κρατών και πολιτών στο εσωτερικό και απομάκρυνε αποφάσεις. Με μεγάλη ταχύτητα περάσαμε από την Ευρώπη πολιτών στην Ευρώπή των συμφερόντων και των τεχνοκρατών».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του επισήμανε: «Χρειαζόμαστε να επανασχεδιάσουμε το μέλλον της Ευρώπης. Είναι πολιτική υποχρέωση της γενιάς μας, Εμανουέλ», ανέφερε απευθυνόμενος στο γάλλο πρόεδρο. Εξάλλου, «αδράνεια και ακινησία θα σημάνει και παρακμή για την Ευρώπη. Ακόμη και οι ισχυρότεροι από εμάς στην Ευρώπη με βάση το δημογραφικό στα επόμενα 20 χρόνια δεν θα είναι καμία από στις πρώτες δυνάμεις του πλανήτη. Με βάση τις σημερινές εκτιμήσεις μέσα στα επόμενα 20 χρόνια καμία χώρα της ΕΕ δεν αναμένεται να βρίσκεται στις επτά οικονομικά ισχυρότερες χώρες του πλανήτη», είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός διευκρινίζοντας ότι ονειρεύεται μιαν Ευρώπη, «όχι ως δύναμη επιβολής αλλά ως δύναμη συνεργασίας και ασφάλειας» είπε ο κ. Τσίπρας στην ομιλία του.
Ο κ. Τσίπρας περιέγραψε τη επιθυμία να αλλάξει η Ευρώπη. «Σε μια κατεύθυνση δημοκρατίας, κοινωνικής δικαιοσύνης, και προόδου. Γιατί- το πιστεύω ακράδαντα αυτό- μόνο έτσι θα έχει μέλλον. Μόνο στηριγμένη στους λαούς της, στα εκατομμύρια των Ευρωπαίων της εργασίας και της δημιουργίας, θα μπορέσει να παίξει το ρόλο που επιβάλλουν οι δύσκολες σημερινές συνθήκες.
«Ο Μαρξ», συνέχισε ο έλληνας πρωθυπουργός, «χαρακτήρισε κάποτε τη γαλλική εξέγερση της κομμούνας του Παρισιού, ως έφοδο στον ουρανό. Εμείς, επιτρέψτε μου να πω, χρειαζόμαστε σήμερα μια ευρωπαϊκή, δημοκρατική, ειρηνική έφοδο. Αλλά έφοδο στη γη, όχι στον ουρανό. Στα πραγματικά καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων που αναζητούν λύσεις.
Εκεί που οι Ευρωπαίοι, και οι Γάλλοι και οι Έλληνες μαζί, εργάζονται, δημιουργούν, παράγουν, καινοτομούν. Να σχεδιάσουμε και να παρουσιάσουμε στους λαούς μας ένα φιλόδοξο σχέδιο για το κοινό μας αύριο, που θα έχει τα θεμέλιά του στις κοινές μας αξίες του χθες και που θα απαντά στις ανάγκες του σήμερα».
Και εν συνεχεία, «πιστεύω ότι πρέπει και μπορούμε: Οι αναγκαίοι υπερεθνικοί ευρωπαϊκοί θεσμοί, που προϋποθέτουν εκχώρηση κυριαρχίας από τα κράτη-μέλη, να καταστούν θεσμοί υπερεθνικής δημοκρατίας, με κοινωνικό και κοινοβουλευτικό έλεγχο. Να μην επιτρέπουμε άλλο η εκχώρηση κυριαρχίας από τα κράτη μέλη να μετατρέπεται σε υποχώρηση της δημοκρατίας, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αλλά να οικοδομήσουμε την έννοια της ευρωπαϊκής κυριαρχίας που θα βασίζεται σε αληθινά δημοκρατικούς ευρωπαϊκούς θεσμούς και θα εμπλέκει ισότιμα τους λαούς μας στη λήψη των αποφάσεων (…)
Πιστεύω ότι πρέπει και μπορούμε: Η δημοκρατική επανεκκίνηση της Ευρώπης να έχει ως αφετηρία την οικονομική και νομισματική ένωση, η οργανική ενότητα της οποίας προσδιορίζει, σε μεγάλο βαθμό, και τη βιωσιμότητα του ευρωπαϊκού εγχειρήματος συνολικά. Και οργανική ενότητα δεν μπορεί να υπάρξει όσο παραμένει μόνο νομισματική, και όχι και οικονομική ένωση. Δηλαδή όσο, εν τέλει, δεν μετασχηματίζεται και σε πολιτική ένωση».
