Με αφορμή μια άσκηση του ΝΑΤΟ που θα γίνει νότια του Καστελόριζου σήμερα, διεξάγεται εδώ και 4 ημέρες μια ανταλλαγή σχετικών ΝΟΤΑΜ με την Τουρκία να αμφισβητεί ευθέως για μία ακόμα φορά το εύρος του Ελληνικού Εναέριου Χώρου.
Του Μαρίνου Γκασιάμη
Συγκεκριμένα τονίζει μεταξύ άλλων στην ΝΟΤΑΜ Α3127/17 πως η οριοθέτηση του χώρου της άσκησης που έκανε η Αθήνα με την ΝΟΤΑΜ Α1529/17 είναι μιας χωρίς προηγούμενο πράξη αμφισβήτησης των διεθνών κανόνων καθώς ορίζει χωρικά ύδατα στα 6 ναυτικά μίλια και 10 ναυτικά μίλια Εθνικό Εναέριο Χώρο.Όταν δε η Αθήνα αντέδρασε με δική της ΝΟΤΑΜ η Τουρκία επανήλθε με νεώτερο έγγραφο όπου τονίζει πως δεν θα δώσει καμιά περαιτέρω εξήγηση…
Όπως επισημαίνουν οι Τούρκοι ο εναέριος χώρος μιας χώρας πρέπει να είναι ανάλογος των χωρικών υδάτων και ως εκ τούτου η κίνηση αυτή της Ελλάδας είναι απαράδεκτη.
Η Αθήνα έδωσε σήμερα «πληρωμένη» απάντηση με την ΝΟΤΑΜ Α1558/17 θυμίζοντας στην Άγκυρα πως μέχρι το 1975 σεβόταν πλήρως το εύρος αυτό των 10 ναυτικών μιλίων εναέριου χώρου της Ελλάδας.
Αξίζει να θυμίσουμε εδώ πως όπως τονίζεται και στην ιστοσελίδα του ΓΕΕΘΑ, η Ελλάδα από το 1931 (με το Π.Δ. της 6/18 Σεπτεμβρίου 1931) έχει καθορίσει αιγιαλίτιδα ζώνη εύρους 10 ν.μ. για τους σκοπούς της αεροπορίας και της αστυνόμευσης αυτής.
Η Τουρκία δεν υπέβαλε καμία ένσταση τότε ως προς το εύρος του ελληνικού εναερίου χώρου και επί σειρά δεκαετιών αναγνώριζε και σεβόταν το πλήρες εύρος του ελληνικού εναερίου χώρου.
Το σχετικό Π.Δ. εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα με ρητή πρόβλεψη του άρθρου 191 παρ.2 του Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου [Ν. 1815/1988 (ΦΕΚ Α’ 250)].
Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 της Σύμβασης του Σικάγου του 1944 για την Διεθνή Πολιτική Αεροπορία και τα άρθρα 2 και 3 της Διεθνούς Συμβάσεως για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, ο εθνικός εναέριος χώρος ενός κράτους είναι ο εναέριος χώρος που εκτείνεται πάνω από το χερσαίο έδαφος και τα χωρικά του ύδατα.
Κατά συνέπεια, το εύρος του ελληνικού εθνικού εναερίου χώρου εκτείνεται στα 10 ν.μ. σύμφωνα με το προαναφερθέν Π.Δ. του 1931.
Η Ελλάδα έχει προβεί, ήδη από την θεσμοθέτηση του ελληνικού εναερίου χώρου, σε κάθε αναγκαία διεθνή γνωστοποίηση του εύρους αυτού (δημοσίευση σε χάρτες CINA, στους χάρτες του ICAO, στο Περιοχικό Σχέδιο Αεροναυτιλίας Ευρώπης, στο Εθνικό Εγχειρίδιο Αεροναυτιλίας (ΑΙΡ) κ.λπ.). Σημειωτέον ότι στη δεύτερη δημοσίευση των αεροναυτικών χαρτών του ICAO, το 1955, συμπεριελήφθησαν και πάλι αεροναυτικοί χάρτες, ελληνικοί αλλά και τουρκικοί, με απεικόνιση των εξωτερικών ορίων του ελληνικού εθνικού εναερίου χώρου (10 ν.μ.).