«Διαβάζοντας το τέταρτο μνημόνιο και τα 4,9 δις μέτρα που προβλέπει, επιβεβαιώνεται με τον πιο καθαρό τρόπο ότι επί ένα χρόνο η διαπραγμάτευση που έκανε ο κ. Τσίπρας ήταν α) με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και β) για το πως θα σπρώξει προς τα πίσω την εφαρμογή των μέτρων ώστε να παραμείνει όσο το δυνατόν περισσότερο στην εξουσία», τονίζει σε ανακοίνωσή του ο εκπρόσωπος Τύπου του Ποταμιού, Δημήτρης Τσιόδρας.

Ο ίδιος σημειώνει στην ίδια ανακοίνωση: «Ο λογαριασμός βαρύς, για εκείνους στους οποίους υπόσχονταν ελαφρύνσεις. Οι κυβερνητικοί φωστήρες θα όφειλαν να γνωρίζουν ότι η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης ως ποσοστό του ΑΕΠ κατά 1% και ακόμα περισσότερο θα είχε επιτευχθεί δίχως καμιά μείωση των συντάξεων μόνο και μόνο λόγω της αύξησης του ΑΕΠ από το 2015 ως σήμερα, όπως προέβλεπαν οι εκτιμήσεις της Κομισιόν αν η Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν εγκλώβιζε την οικονομία σε καθεστώς αβεβαιότητας ανασφάλειας και κεφαλαιακών ελέγχων. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιμένουν σε ένα αδιέξοδο παρωχημένο μοντέλο.

Αντί να πάμε σε χαμηλότερα πλεονάσματα, ώστε να δημιουργηθεί δημοσιονομικός χώρος για την ανάπτυξη όπως από την αρχή τόνιζε το Ποτάμι και υποστήριζαν κι άλλες πλευρές, η χώρα δεσμεύεται με πλεονάσματα 3,5% επί σειρά ετών, ως το 2022.

Η ίδια η κυβέρνηση ακυρώνει τις προβλέψεις της για ανάπτυξη 2,7% το 2017 και μιλάει τώρα για ανάπτυξη κατά 0,9 % λιγότερη (στο 1,8%), μείωση που οφείλεται στην καθυστέρηση να κλείσει την αξιολόγηση.

Στο κείμενο αποδεικνύεται ότι οι κορώνες περί “εκβιασμού” και “πραξικοπήματος”, από τα κυβερνητικά στελέχη και την “Αυγή” τον Αύγουστο του 2015, ήταν μόνο για εσωκομματική κατανάλωση αφού το 3ο Μνημόνιο περιγράφεται τώρα ως το “το νέο πρόγραμμα υποστήριξης της σταθερότητας της ελληνικής οικονομίας” .

Ακόμη και για τα capital controls, δεν γίνεται λόγος για εκβιασμό της ΕΚΤ και του Ντράγκι αλλά ομολογείται ότι ήταν ελληνική απόφαση, αφού αναφέρεται ότι “η εκροή καταθέσεων οδήγησε στην εφαρμογή διοικητικών μέτρων ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχιση της λειτουργίας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος”.

Τα θετικά μέτρα που αναφέρονται και αφορούν στην εφαρμογή ηλεκτρονικού συστήματος προμηθειών στην Υγεία, στην αξιολόγηση, στην αύξηση της φορολόγησης στους μισθούς των βουλευτών, στις αποκρατικοποιήσεις έπρεπε να έχουν ήδη εφαρμοστεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις κι όχι να υλοποιούνται ύστερα από απαίτηση της Τρόικας.

Όσο για τα περιβόητα αντίμετρα στο κείμενο περιγράφεται καθαρά ότι θα εφαρμοστούν εφόσον επιτευχθούν οι στόχοι και υπό την αίρεση της συμφωνίας του ΔΝΤ και της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ακόμη και το αυτονόητο δηλαδή, της χρησιμοποίησης των πλεονασμάτων με τον τρόπο που θα επιλέξει η ελληνική κυβέρνηση, λόγω της ανύπαρκτης αξιοπιστίας, απαιτεί έγκριση. Τα επικοινωνιακά κόλπα είναι χρήσιμα προκειμένου οι βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να δικαιολογήσουν την ψήφο τους, αλλά μην ψάχνουν για συνεταίρους στην νέα εξαπάτηση των πολιτών.

Επιπροσθέτως τα “αντίμετρα” είναι ρυθμίσεις αποσπασματικές, σχεδιασμένες με προχειρότητα, χωρίς στόχευση, χωρίς να υπηρετούν ένα κάποιο -οποιοδήποτε! σχέδιο εξόδου της χώρας από την κρίση. Πλίνθοι, λίθοι, κέραμοι, ατάκτως ερριμμένοι, που δεν συνιστούν καν τα θεμέλια ενός ολοκληρωμένου προγράμματος κοινωνικής προστασίας.

Το Ποτάμι θα αναλύσει διεξοδικά τη συμφωνία και θα τοποθετηθεί ολοκληρωμένα προβάλλοντας παράλληλα τις δικές του λύσεις για την έξοδο από την κρίση».