Η Πολιτική Απόφαση του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΕ

Στη δημοσιότητα δόθηκε σήμερα η Πολιτική Απόφαση του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΕ με την οποία καθορίζονται τα καθήκοντα του Κόμματος έως το 21ο Συνέδριο.

Στην Πολιτική Απόφαση υπογραμμίζεται η ανάγκη ισχυροποίησης του ΚΚΕ στη δράση για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ενίσχυση της Κοινωνικής Συμμαχίας, της πάλη εναντίον του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για την εργατική εξουσία.

Επίσης η Πολιτική Απόφαση περιλαμβάνει τα ιδιαίτερα καθήκοντα για την κομματική οικοδόμηση στην εργατική τάξη, στις παραγωγικές ηλικίες, στη νεολαία, στις γυναίκες, για τη στήριξη της δουλειάς της ΚΝΕ καθώς και εκείνα για τη βελτίωση της λειτουργίας των καθοδηγητικών οργάνων και την ανάδειξη νέων στελεχών.

Υπό τον τίτλο «η σημερινή διεθνής πραγματικότητα» η Πολιτική Απόφαση του 20ου Συνεδρίου αναφέρεται λεπτομερώς στην όξυνση της βασικής αντίθεσης ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, καθώς και στην εκδήλωση των «ανειρήνευτων ανταγωνισμών μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών και των στρατιωτικών και πολιτικο-οικονομικών συμμαχιών τους».

Το ΚΚΕ υπογραμμίζει ότι «παραμένει πρωταρχικό το εθνικό πεδίο της ταξικής πάλης, (ενώ) ταυτόχρονα ο συντονισμός της σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο έχει μεγάλη σημασία. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι στο διεθνές πεδίο δεν παρατηρείται ανάταση του κομμουνιστικού κινήματος που θα αποτελούσε πραγματικό φάρο ελπίδας. Αντίθετα, πολλά από τα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται ως κομμουνιστικά έχουν ενσωματωθεί στην καπιταλιστική διαχείριση και επιλέγουν στρατόπεδο ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες».

Στην ενότητα «τα καθήκοντα του Κόμματος στην πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο», η Πολιτική Απόφαση εκτιμά ως πιθανή μια όξυνση της κατάστασης ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία με εμπλοκή και άλλων χωρών.

«Η αμφισβήτηση συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας από την πλευρά της τουρκικής αστικής τάξης εντάσσεται στις σχέσεις ανταγωνισμού της με την ελληνική αστική τάξη στην περιοχή» αναφέρει το κείμενο, προσθέτοντας ότι «η ελληνική αστική τάξη έχει ενεργό συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, επεμβάσεις, ανταγωνισμούς και πολέμους, με γνώμονα την αναβάθμιση της θέσης της στην ευρύτερη περιοχή. Έχει ευθύνη για μια ενδεχόμενη πολεμική εμπλοκή της χώρας».

Στην Πολιτική Απόφαση σημειώνεται ότι βάσει της καθορισμένης στο Πρόγραμμα του ΚΚΕ θέσης του Κόμματος για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και της γραμμής δράσης του, το ΚΚΕ παλεύει σήμερα για τη διαφώτιση του λαού για τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου, για την ανάδειξη του ότι η πολιτική της αστικής κυβέρνησης σε περίπτωση πολεμικής εμπλοκής είναι συνέχεια της γενικότερης πολιτικής εις βάρος της εργατικής τάξης, καθώς και για την ανάδειξη της ανάγκης να μην έχει ο λαός καμία εμπιστοσύνη στην αστική κυβέρνηση.

Το ΚΚΕ παλεύει επίσης υπογραμμίζοντας την ανάγκη αντίθεσης σε κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία, για το κλείσιμο όλων των ξένων βάσεων στην Ελλάδα και για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, καθώς και για απομάκρυνση όλων των ΝΑΤΟικών πολεμικών δυνάμεων από το Αιγαίο.

Στην ίδια ενότητα, η Πολιτική Απόφαση αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην «ανάδειξη της ανάγκης να οργανωθούν ο αγώνας, η αντίσταση της εργατικής τάξης και άλλων λαϊκών στρωμάτων της Κοινωνικής Συμμαχίας τους, για να μπει τέρμα στην αλλαγή συνόρων, σε πιθανή εισβολή-κατοχή αλλά και σε συμμετοχή σε πολέμους εκτός των συνόρων μας».

Στην ενότητα «Η θέση του ΚΚΕ για την αποδέσμευση της Ελλάδας από την ΕΕ», το κείμενο αναφέρει ότι «ο ελληνικός λαός μπορεί και πρέπει να επιλέξει ο ίδιος -με τη θέληση και τη δράση του- την έξοδο από την ΕΕ, να βάλει αυτόν το στόχο στην προμετωπίδα των συνθημάτων του, οργανώνοντας την πάλη του με τέτοιο τρόπο, ώστε να διεκδικήσει ταυτόχρονα τα “κλειδιά” της οικονομίας, τον πλούτο που παράγει με το πέρασμα της εξουσίας στα δικά του χέρια. Αυτό αποτελεί πραγματική εναλλακτική λύση προς όφελος του λαού και αξίζει κάθε θυσία».

Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι «η καπιταλιστική Ελλάδα με “εθνικό νόμισμα” δεν συνιστά ρήξη προς όφελος του λαού».

Στην ίδια ενότητα τονίζεται ότι «εάν επιλεγεί από την ΕΕ και την αστική τάξη η αποχώρηση της Ελλάδας από τη Ζώνη του Ευρώ και η αλλαγή νομίσματος, το ΚΚΕ θα παλέψει, όπως και τώρα, με συγκεκριμένη γραμμή την οποία θα προωθεί στο κίνημα και στον ελληνικό λαό και θα παρέμβει μαχητικά για να οργανωθεί ακόμα πιο αποφασιστικά ο αγώνας για την επιβίωση του λαού (…) Το εργατικό-λαϊκό κίνημα πρέπει να συνδέσει την πάλη αυτή με τον αγώνα για πραγματική ρήξη με το καπιταλιστικό σύστημα».

Στην ενότητα «Καθήκοντα του ΚΚΕ για την ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση» η Πολιτική Απόφαση αναφέρει την προβολή της αναγκαιότητας και επικαιρότητας του σοσιαλισμού «κόντρα στις ξεπερασμένες ιστορικά απόψεις ότι μπορεί μια μεταβατική κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού να ανοίξει τον δρόμο για την επαναστατική ανατροπή, αλλά και τις αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει μια μεταβατική ενδιάμεση εξουσία που θα στέκεται ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό, εντείνοντας τη διαπάλη με τους πολιτικούς φορείς που τις εκφράζουν».

Η Πολιτική Απόφαση αναφέρεται στη δημιουργία σταθερού μετώπου απέναντι στους αντιλαϊκούς στρατηγικούς στόχους της αστικής τάξης, την αντιπαράθεση με την συνεχιζόμενη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίζει «αριστερό» προφίλ καθώς και στην «επικίνδυνη προσπάθεια της κυβέρνησης να καπηλεύεται χυδαία την Ιστορία και τους αγώνες του ΚΚΕ και του εργατικού-λαϊκού κινήματος, να εμφανίζεται περίπου ως κομμουνιστική δύναμη.

Επίσης το ΚΚΕ υπογραμμίζει την ανάγκη ύπαρξης σταθερού μετώπου απέναντι στις προσπάθειες αναζωογόνησης της σοσιαλδημοκρατίας, την αναγκαιότητα ενδυνάμωσης της αντιπαράθεσης με την προσπάθεια της ΝΔ να αξιοποιήσει το κλίμα δυσαρέσκειας, την ύπαρξη σταθερού μετώπου απέναντι στον «ευρωσκεπτικισμό» (και) «ιδιαίτερα απέναντι στις οπορτουνιστικές δυνάμεις που επιδιώκουν να παίξουν ρόλο νέου αναχώματος στη ριζοσπαστικοποίηση λαϊκών συνειδήσεων, καμουφλάροντας τον αστικό χαρακτήρα της πολιτικής τους πρότασης με αντικαπιταλιστική συνθηματολογία».

Το ΚΚΕ τονίζει την αναγκαιότητα αντιπαράθεσης με τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και τον πρωτόγονο αντικομμουνισμό, ενώ, μεταξύ άλλων, σημειώνει ότι «ιδιαίτερο μέτωπο θα πρέπει να ανοιχτεί στην προσπάθεια ενσωμάτωσης εργατικών-λαϊκών μαζών μέσω της λειτουργίας θεσμών και δομών του αστικού κράτους».

Στην ενότητα «Τα καθήκοντα του ΚΚΕ στην Κοινωνική Συμμαχία», η Πολιτική Απόφαση επισημαίνει, πρώτον ότι «η εργατική τάξη από τη θέση της στην καπιταλιστική παραγωγή είναι αντικειμενικά η μόνη επαναστατική τάξη, οικοδόμος της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας, άρα και ηγετική δύναμη σε σχέση με τις άλλες λαϊκές δυνάμεις», ενώ στη συνέχεια, το κείμενο αποτυπώνει την πείρα από την δουλειά του ΚΚΕ για την συγκρότηση της Κοινωνικής Συμμαχίας.

Η Πολιτική Απόφαση, επισημαίνει, επίσης, ότι «η Κοινωνική Συμμαχία -από τον ίδιο τον χαρακτήρα της ως συμμαχία κοινωνικών κινημάτων- δεν είναι συνεργασία κομμάτων, ούτε συνεργασία του ΚΚΕ με μαζικές οργανώσεις. Στον βαθμό που άλλες πολιτικές δυνάμεις μικροαστικού χαρακτήρα δρουν με μέλη τους στις συσπειρώσεις της Κοινωνικής Συμμαχίας, θα συναντιούνται στην κοινή πάλη με τους κομμουνιστές με όρους κινήματος κι εκεί θα διεξάγεται ιδεολογική-πολιτική διαπάλη».

«Το ΚΚΕ με την δράση του τόσο αυτοτελώς ως κόμμα όσο και μέσω της δράσης των μελών του στις γραμμές των φορέων της Κοινωνικής Συμμαχίας (…) συνειδητοποιεί την ευθύνη του να δουλέψει πιο αποτελεσματικά με στόχο την προσέγγιση και την συσπείρωση εργατικών-λαϊκών μαζών. Σε αυτήν την προσπάθεια θέτει το ερώτημα: Με ποιά πολιτική γραμμή δίνεται πραγματική απάντηση στα προβλήματα του λαού, με τα μονοπώλια ή ενάντια στην κυριαρχία τους; Με την εξουσία των μονοπωλίων του κεφαλαίου ή με την εξουσία του εργαζόμενου λαού, του δημιουργού όλου του πλούτου της κοινωνίας;» αναφέρει το κείμενο.

Τέλος, η Πολιτική Απόφαση του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, αναφέρεται στις δραστηριότητες του Κόμματος έως το 21ο Συνέδριο και συγκεκριμένα:

-Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για τον έλεγχο της Απόφασης για την ανασύνταξη του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος, την προώθηση της Κοινωνικής Συμμαχίας και την κομματική οικοδόμηση.

-Ευρεία Ολομέλεια της ΚΕ ή Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για την μελέτη των αυτοαπασχολουμένων στις πόλεις.

-Ευρεία Ολομέλεια της ΚΕ ή Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για την μελέτη του αγροτικού ζητήματος.

-Ολοκλήρωση της μελέτης για την ταξική διάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας.

-Ολοκλήρωση των επεξεργασιών του Κόμματος για την Παιδεία.

-Επικαιροποίηση των θέσεων του Κόμματος σε θέματα Υγείας-Κοινωνικής Ασφάλισης-Πρόνοιας.

-Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για την συνολική έγκριση του αναμορφωμένου πρώτου τόμου της Ιστορίας του Κόμματος (από τα χρόνια πριν την ίδρυσή του έως το 1949), ολοκλήρωση της μελέτης για την περίοδο της δικτατορίας και ολοκλήρωση της προσπάθειας ιστορικής έρευνας για την συγγραφή της περιόδου 1974-1991.

-Έγκριση Διακήρυξης της ΚΕ για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ.

-Μελέτη της σοσιαλιστικής οικοδόμησης κατά τον 20ο αιώνα, της στρατηγικής του διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος και ειδικότερα της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

-Προώθηση και ολοκλήρωση των Σχολών μαρξιστικής μόρφωσης σε επίπεδο Τομεακών Οργανώσεων και

-Οργάνωση συζήτησης στην ΚΕ για την προπαγάνδα, τα διαδικτυακά μέσα του Κόμματος, την αναβάθμιση της παρέμβασης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ειδική συζήτηση για την ανάπτυξη της δουλειάς και της κυκλοφορίας του «Ριζοσπάστη».