«Ενόχλησε την κυβέρνηση η επισήμανση ότι “παρέλαβε την οικονομία στον 1ο όροφο, την έριξε στο υπόγειο, και σήμερα πανηγυρίζει που προσπαθεί να την ανεβάσει στο ισόγειο”. Έσπευσε να την χαρακτηρίσει ως φαντασιόπληκτη. Και το έκανε αυτό μια κυβέρνηση που η ίδια ομολόγησε ότι στηρίχθηκε σε “αυταπάτες”, αναφέρει ο συντονιστής Οικονομικών Υποθέσεων της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, Χρήστος Σταϊκούρας, απαντώντας στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο κ. Σταϊκούρας στην απάντησή του επισημαίνει :
- Το 2014, η χώρα παρουσίασε, μετά από 6 συνεχή έτη ύφεσης, θετικό ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης. Δυστυχώς, στη συνέχεια, η ελληνική οικονομία, με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, “κύλησε” και πάλι στην ύφεση.
- Το 2014, η χώρα πέτυχε για 2η συνεχόμενη χρονιά πρωτογενές πλεόνασμα. Υψηλότερο από το 2015, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έλαβε 9 δισ. ευρώ επιπλέον μέτρα λιτότητας. Πολλαπλάσια αυτών που ζητούσαν οι δανειστές από την προηγούμενη κυβέρνηση.
- Το 2014, υλοποιήθηκαν οι πρώτες, και μοναδικές από το 2010 μέχρι σήμερα, μειώσεις φορολογίας. Μειώθηκε κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες ο Φ.Π.Α. στην εστίαση, κατά 30% ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης, κατά 30% η έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης, κατά 5% οι ασφαλιστικές εισφορές. Σήμερα, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όλα αυτά αυξήθηκαν και πάλι. Και προστέθηκαν και νέοι φόροι.
- Το 2014, χορηγήθηκε “κοινωνικό μέρισμα”, ύψους 450.000.000 ευρώ, ποσό περίπου 4 φορές υψηλότερο από αυτό που κατέβαλε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
- Το 2014, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου είχαν μειωθεί κατά 6 δισ. ευρώ. Σήμερα, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αυτές έχουν αυξηθεί κατά 60% από τότε.
- Το 2014, η χώρα απέκτησε ξανά πρόσβαση στις διεθνείς αγορές χρήματος και κεφαλαίων, με επιτόκια που η χώρα είχε να “δει” από το 2008. Σήμερα, απέχουμε πολύ από εκείνο το σημείο.
Όλα αυτά συμπυκνώνονται στην αναφορά του αντιπροέδρου της Κομισιόν κ. Κατάϊνεν: “Μέχρι τον φετινό χειμώνα [του 2014] τα πράγματα πήγαιναν καλύτερα. Η χώρα είχε πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% του Α.Ε.Π., όλοι μιλούσαν για την ανάγκη μιας προληπτικής πιστωτικής γραμμής. Η Ελλάδα έβγαινε από το πρόγραμμα, απλώς με μια ασφαλιστική δικλείδα. Τώρα δυστυχώς τα πράγματα άλλαξαν. Είναι πάρα πολύ λυπηρό, γιατί ο κόσμος υπέφερε, υπέστη τεράστιες θυσίες και τα πράγματα πήγαιναν καλύτερα” (Real News, 15 Μαρτίου 2015). Επιβεβαιώνεται έτσι ότι στην κυβέρνηση είναι οπαδοί της ρήσης “όταν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με τις επιθυμίες μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα”. Οι πολίτες, όμως, που έχουν υποστεί επώδυνες θυσίες από την αρχή της κρίσης, κρίνουν και συγκρίνουν. Και διαπιστώνουν σήμερα ότι το διαθέσιμο εισόδημά του είναι αισθητά χαμηλότερο. Και αυτό δεν είναι “αυταπάτη”. Συνεπώς, είναι σαφές ότι χρειάζεται μια άλλη οικονομική πολιτική. Με εμπροσθοβαρή υλοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών και με αλλαγή της δημοσιονομικής πολιτικής, στην κατεύθυνση σταδιακής μείωσης της φορολόγησης των πολιτών. Αυτά, όμως, προϋποθέτουν μία μεταρρυθμιστική κυβέρνηση, αποτελεσματική και αξιόπιστη, που θα ισορροπεί μεταξύ οικονομικής αποτελεσματικότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτά προϋποθέτουν πολιτική αλλαγή».