«Το μήνυμα είναι αγώνας και κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, χαμένοι αγώνες είναι εκείνοι που δε γίνονται, που δεν ξεσπάνε, που δεν προχωράνε» δήλωσε για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μπάλαφας, σημειώνοντας για τον εαυτό του ότι δεν είναι παρά «ένας στους πάρα πολλούς που έδωσαν τότε τη μικρή τους προσπάθεια, τίποτε περισσότερο τίποτε λιγότερο».

«Νέοι ήμαστε, ευαίσθητοι ήμαστε, μας ενδιέφερε -και καλό είναι να μας ενδιαφέρει πάντα- η υπεράσπιση, όπως είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας, με τις δυνάμεις της ελευθερίας, των ελευθεριών του κάθε ανθρώπου και φυσικά παράλληλα και μαζί η κοινωνική δικαιοσύνη και το χτύπημα των ανισοτήτων» είπε ο κ. Μπαλάφας, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, «Πρακτορείο 104,9 fm». Επισήμανε δε την ανάγκη: «Να κρατήσουμε άσβεστη τη μνήμη, σε τούτους τους χαλεπούς, τους δύσκολους καιρούς, που προσπαθούν διάφορες δυνάμεις να μας κάνουν να ξεχάσουμε, να θεωρήσουμε ότι όλα είναι χυλός, ότι η προσπάθεια και ο αγώνας δεν έχουν σημασία, ότι σε δύσκολες εποχές πρέπει να λέμε μακριά από εμένα και αλάργα εγώ, να περάσουν οι δυσκολίες κ.λπ.».

«Ακριβώς σε χαλεπούς καιρούς, όχι σε εύκολους, έχει σημασία ποιοι δηλώνουν “παρών”. Δεν έχει σημασία αν είναι μικρό ή μεγαλύτερο το “παρών” τους, δεν έχει σημασία αν άλλοι, κάποιοι στο διάβα του χρόνου και τα χρόνια της επτάχρονης δικτατορίας του ’67 – ’73 έφτασαν να δώσουν και τη ζωή τους, άλλοι δώσανε χρόνια της ζωής τους σε φυλακές, σε δίκες, σε εξορίες, σε στρατοδικεία κ.λπ., αλλά πολλοί, πάρα πολλοί, έδωσαν το “παρών” εκείνη την περίοδο και αξίζει η τιμή και σ’ αυτούς όλους και φυσικά να μείνουν στη μνήμη μας και οι άνθρωποι, οι αγωνιστές, αλλά να μείνουν και τα γεγονότα εκείνης της περιόδου» ανέφερε ο βουλευτής, τονίζοντας ότι «η λήθη είναι το χειρότερο από όλα που μπορεί να συμβεί σε έναν λαό και σε έναν άνθρωπο προσωπικά».

Ο κ. Μπαλάφας χαρακτήρισε «εκ του πονηρού» και «άδικες» αιτιάσεις σε βάρος της γενιάς του Πολυτεχνείου «ότι τα πιάσανε, το αντάλλαξαν κ.λπ.». «Μιλάμε για εκατοντάδες ανθρώπους που δε ζήτησαν και δεν εξαργύρωσαν τίποτα», αλλά ήταν «παρόντες εκείνη την περίοδο και δώσανε μέρες, βδομάδες, μήνες σε φυλακές, εξορίες, κυνηγητά, στη Νομική, στο Πολυτεχνείο, στα στρατοδικεία κ.λπ.» είπε.