Με 25 % ανεργία είναι σχεδόν, ουτοπικό να μιλάμε για κοινωνική πολιτική με τους παραδοσιακούς όρους.
Γράφει η Ντόρα Πάλλη, Σύμβουλος εκπαιδευτικών και κοινωνικών προγραμμάτων
Με τόσο υψηλά νούμερα ανεργίας είναι αδύνατο για οποιαδήποτε χώρα,πολύ περισσότερο για την πατρίδα μας, να συντηρήσει ένα αξιοπρεπές κοινωνικό δίκτυο προστασίας σε βάθος χρόνου.
Είναι προφανές ότι το βάρος πρέπει να πέσει στην επανένταξη των ανέργων μας στην αγορά εργασίας.
Και είναι επείγον!
Ένας μακροχρόνια άνεργος χάνει σταδιακά το μεγαλύτερο όπλο του που είναι η εξειδίκευση.
Ταυτόχρονα, η εθνική μας οικονομία γίνεται φτωχότερη αφού ο βασικός της πλούτος είναι οι εξειδικεύσεις του ανθρώπινου δυναμικού.
Γι’ αυτό είναι επείγουσα μια μαζική πολιτική επανένταξης, για αυτό είναι επείγουσα η ισχυρή ανάπτυξη.
Παράλληλα, όμως ,με την ανάπτυξη χρειαζόμαστε ένα νέο πλαίσιο εκπαίδευσης των εργαζομένων μας και των ανέργων .
Αλλά κι ένα νέο πλαίσιο στήριξης της επιχειρηματικότητας.
Τα προγράμματα του ΟΑΕΔ δείχνουν ότι κοιτάνε προς το παρελθόν και όχι προς το μέλλον.
Υπάρχει ένα τεράστιο δυναμικό που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την κατάρτιση του ανθρώπινου δυναμικού μας. Πρέπει όμως ,να εισάγουμε νέες ιδέες όπως εκτεταμένη χρήση του διαδίκτυου στην εκπαίδευση, τις τράπεζες χρόνου, τα τοπικά σύμφωνα ανάπτυξης και την αποκέντρωση στη λειτουργία του ΟΑΕΔ.
Πρέπει επίσης ,να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον καινοτομίας, μια κουλτούρα συνεργασίας και επιχειρηματικότητας.
Πρέπει να τα δούμε όλα από την αρχή.
Τα προβλήματα είναι τόσο μεγάλα που απαιτείται καινοτομική σκέψη και πολύ περισσότερο καινοτομικές πολιτικές .
Πολλές φορές ,υπερβαίνοντας το πλαίσιο σκέψης που έχει δημιουργήσει το μνημόνιο .
Η πατρίδα μας χρειάζεται ανάπτυξη και για αυτό χρειάζεται μείωση φόρων. Η ανάπτυξη είναι η πιο σημαντική κοινωνική πολιτική που μπορούμε να δώσουμε στην χώρα μας.
