Νότες αισιοδοξίας για κλείσιμο της αξιολόγησης, όχι όμως εκτός συγκλονιστικού απροόπτου στο επικείμενο έκτακτο Eurogroup, σήμανε η πρώτη επίσημη ένταξη του θέματος της βιωσιμότητας του χρέους στην ατζέντα της συνεδρίασης των υπουργών Οικονομικών της Δευτέρας.

Του Νίκου Ανδριόπουλου

Συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα υπογράμμιζαν πως για πρώτη φορά καταγράφεται επίσημα το θέμα του χρέους, γεγονός που εκλαμβάνεται από το Μέγαρο Μαξίμου ως δικαίωση της επιμονής για λύση «πακέτο» με το χρέος ως αντιστάθμισμα στον αυτόματο κόφτη δαπανών σε περίπτωση αστοχιών. Μάλιστα, από το Μέγαρο Μαξίμου μετά και την σύσκεψη της Τετάρτης, στην οποία αποτιμήθηκε η πορεία της διαπραγμάτευσης, εκφράζεται σιγουριά πως η τελική λύση θα είναι στη βάση της ελληνικής πρότασης και δεν θα υπάρξει συγκεκριμενοποίηση των προληπτικών μέτρων.

«Εάν υπάρξει οριστικό κλείσιμο της αξιολόγησης τη Δευτέρα θα είναι μία πολύ ευχάριστη έκπληξη» σημείωνε χαρακτηριστικά κυβερνητική πηγή στο newsbeast, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά ότι η τελική λύση παραπέμπεται όπως όλα δείχνουν για το τέλος του Μαΐου και το προγραμματισμένο Eurogroup της 24ης του μηνός. Παράλληλα, οι διαπραγματευτικές ομάδες συνεχίζουν τις διαβουλεύσεις προκειμένου να υπάρξει ακόμα μεγαλύτερη σύγκλιση, κυρίως για το θέμα του «κόφτη» και την Τρίτη μετά το Eurogroup να επιστρέψουν οι θεσμοί για την τελική ευθεία των διαπραγματεύσεων.

Εξίσου θετικά αποτιμά το Μαξίμου την νέα παρέμβαση Ολάντ υπέρ της άμεσης λύσης στο ελληνικό ζήτημα, ακόμα και στη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Δευτέρας. Κάτι τέτοιο φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο με τα υπάρχοντα δεδομένα, ωστόσο στο κυβερνητικό επιτελείο εκτιμούν ότι η σαφής τοποθέτηση του Γάλλου Προέδρου ενισχύει τις ελληνικές θέσεις και τα «αναχώματα» που επιχειρεί να στήσει η κυβέρνηση έναντι του ΔΝΤ και του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Πάντως, στο Μέγαρο Μαξίμου δεν εφησυχάζουν, καθώς με δεδομένη τη συμμαχία του Ταμείου με το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, ανά πάσα στιγμή θεωρείται πιθανή μία παρέμβαση που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες. Ένας τέτοιος κίνδυνος που θέλει να ξορκίσει το Μαξίμου ελλοχεύει από τυχόν νέες καθυστερήσεις και προσκόμματα στις διαπραγματεύσεις που με τις κατάλληλες πιέσεις από πλευράς ΔΝΤ και Βερολίνου είναι ικανές να καταστήσουν τα μέχρι σήμερα παράλογα αιτήματα, κοινώς αποδεκτές αξιώσεις όλων των θεσμών.