«Μέσα στις μεγάλες αποφάσεις που πρέπει να λάβει η χώρα μας τις επόμενες μέρες η βασική πυξίδα να είναι η πυξίδα της Ευρώπης. Ελπίζω να πρυτανεύσει η λογική. Και η λογική για την Ελλάδα και ιδιαίτερα για τον αγρότη όπως και για τον μικρομεσαίο είναι να παραμείνουμε ισχυρά δεμένοι με την Ευρώπη και με το ευρώ».
Τα παραπάνω επισήμανε σήμερα από το ιστορικό Κιλελέρ, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος προερχόμενος από τα Τρίκαλα-όπου μίλησε χθες- σε μία κίνηση συμβολισμού, επισκέφτηκε το μνημείο του αγρότη στο Κιλέλερ, όπου κατέθεσε στεφάνι. Εξάλλου, στην πλατεία του Κιλελέρ συνομίλησε με αγρότες οι οποίοι του έθεσαν σειρά ζητημάτων που απασχολούν τον κλάδο τους.
Σε δήλωση που έκανε στη συνέχεια, ο πρόεδρος της ΝΔ υπογράμμισε τον συμβολισμό της περιοχής και χαρακτήρισε «βαρυσήμαντη στιγμή» την κατάθεση στεφάνου στο μνημείο, ενώ επισήμανε: «Με τις προηγούμενες κυβερνήσεις -και δεν βάζω μόνον τη δικιά μου- ο αγρότης ήξερε ότι έστω και με καθυστερήσεις, με λάθη, εν πάση περιπτώσει θα πληρωθεί, τό ΄ξερε. Σήμερα κυριαρχεί ο φόβος, η αβεβαιότητα, το άγχος, η στάση πληρωμών του κράτους σε όλα κυριαρχεί, επομένως και για τον αγρότη και για τον κτηνοτρόφο και για τον μεταποιητή η αίσθηση της πιθανότητας η δουλειά του να μην αποδώσει. Να μην πληρωθεί καθόλου. Μέσα σε ένα κράτος που με τον τρόπο που συμπεριφέρεται μέχρι τώρα χωρίς να έχει πάρει κανέναν μέτρο στην ουσία κηρύσσει κάθε μέρα πτώχευση. Αυτή η αγωνία είναι ακριβώς εκείνο που μου μεταφέρθηκε σήμερα μιλώντας με τον αγροτικό κόσμο εδώ στο Κιλελέρ. Θέλω να πιστεύω ότι στο τέλος θα πρυτανεύσει, θα κερδίσει η λογική. Και ότι μέσα στις συγκεκριμένες μεγάλες αποφάσεις που πρέπει να λάβει η χώρα μας τις επόμενες μέρες η βασική πυξίδα θα είναι η πυξίδα της Ευρώπης. Γιατί, όπως μόλις τώρα συζητήσαμε, πείτε ότι δεν θέλουμε την Ευρώπη η οποία είναι η μεγάλη μάνα- τροφοδότης του Έλληνα αγρότη επί δεκαετίες, με τρισεκατομμύρια. Ποιος θα σε πληρώσει; Ο Αμερικάνος; Ο Ρώσος που εχθές επίσημα είπε το “νιετ, νιετ, νιετ”; Ο Κινέζος; Η θα ΄ρθει η Βενεζουέλα, η Κούβα ή η Βόρειος Κορέα- που πολλές φορές το λέμε εν είδει αστείου, αλλά τελικά αυτές οι χώρες περισσεύουν δεν ξέρω να υπάρχει καμία άλλη. Επομένως για κάποιον ο οποίος ζει και τρέφει την οικογένειά του από την αγροτιά ως δικό του κύριο επάγγελμα, αυτά τα ερωτήματα είναι κορυφαία και μπροστά του υψώνονται σήμερα τείχη τεράστια, κυκλώπεια, αμφισβήτησης, αβεβαιότητας και πόνου, πίκρας, τελικά. Ελπίζω -για άλλη μια φορά το λέω- να πρυτανεύσει η λογική. Και η λογική για την Ελλάδα και ιδιαίτερα για τον αγρότη όπως και για τον μικρομεσαίο είναι να παραμείνουμε ισχυρά δεμένοι με την Ευρώπη και με το ευρώ».
