Πολλά τα αναπάντητα ερωτήματα από το «Ζάππειο ΙΙ»

Ο ευρωβουλευτής και μέλος της Δημοκρατικής Συμμαχίας, Θόδωρος Σκυλακάκης, παρέθεσε σήμερα σειρά με αναπάντητα ερωτήματα, τα οποία άφησε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς, κατά την παρουσίαση του «επικαιροποιημένου» προγράμματος «Ζάππειο ΙΙ».

Όπως τονίζει ο κ. Σκυλακάκης, παραθέτει σήμερα μόνο ορισμένα από αυτά και θα επανέλθει αναλυτικότερα:

«Συγκεκριμένα:
1. Στα μέτρα μείωσης των ελλειμμάτων εμφανίζεται τώρα να συμφωνεί με το 70% του κυβερνητικού προγράμματος (βλέπε ευχολογίου για την ώρα), για τη μείωση των ελλειμμάτων (συμφωνεί για νέα μέτρα ύψους 18 δις ευρώ όταν στο Ζάππειο Ι έλεγε ότι δεν χρειάζονται καθόλου νέα μέτρα); Πώς όμως μπορεί να γνωρίζει ότι τα μέτρα θα αποδώσουν 18 δις όταν η κυβέρνηση δεν τα έχει συγκεκριμενοποιήσει; Και αν συμφωνεί με το 70% γιατί δεν κάθεται να συνεννοηθεί για το υπόλοιπο 30%;

2. Ποιός λογικός άνθρωπος δέχεται τον βασικό ισχυρισμό του, ότι δηλαδή με μέτρα καθαρού δημοσιονομικού αποτελέσματος ύψους 10 δις (στα οποία προσδιορίζονται ρητώς μόνο όσα από αυτά μοιράζουν χρήματα και ευχαριστούν τον κόσμο και μένουν απροσδιόριστα όσα θεωρητικώς θα μπορούσαν να πάρουν χρήματα από τους πολίτες), μπορεί να μειωθεί το έλλειμμα κατά 20 δις;

3. Ποιός ακριβώς θα προσφέρει ρευστότητα στις τράπεζες και χρήματα για πληρωμή των υποχρεώσεων του δημοσίου και αύξηση του προγράμματος των δημοσίων επενδύσεων, που θα φέρουν έσοδα στο πρώτο έτος 3,9 δις ευρώ; Το μνημόνιο και η ΕΚΤ ή κάποιος άλλος που δεν γνωρίζουμε;

4. Πως είναι δυνατόν να υπολογίζει έσοδα του κράτους 1,5 δις στο πρώτο έτος και 3,4 δις στο δεύτερο από «άλλα αντισταθμιστικά» (έργα ΣΔΙΤ, επιπλέον μέτρα για την οικοδομή, συμβάσεις παραχώρησης, αυτοχρηματοδοτούμενα έργα, «οπτική ίνα στο σπίτι», επιχειρηματικά πάρκα), όταν όλα αυτά αποτελούν μακροχρόνιες επενδύσεις με πολύ μακρύτερο χρόνο επώασης πριν αρχίσει να εισπράττει το κράτος έστω και ένα ευρώ και όταν οι ξένες τράπεζες δεν δίνουν σήμερα δάνεια για επενδύσεις στην Ελλάδα;

5. Πως είναι δυνατόν να υπολογίζει επιπλέον έσοδα στο κράτος σε ένα χρόνο ύψους 1,2 δις ευρώ από φόρους που θα εισπραχθούν από στεγαστικά δάνεια που θα δοθούν λόγω της επιδότησης επιτοκίου πρώτης κατοικίας κατά 2 μονάδες στη σημερινή αγορά, όταν σήμερα η ζήτηση για πρώτη κατοικία είναι εξαιρετικά χαμηλή (η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ευρώπη και το αύξησε ακόμα παραπάνω τα τελευταία χρόνια), όταν με βάση τα στοιχεία της Εθνικής Τράπεζας μειώνεται η ζήτηση για τα δάνεια που ήδη επιδοτούνται και όταν οι τράπεζες δεν έχουν ρευστότητα για να εξυπηρετήσουν καν τη σημερινή χαμηλή ζήτηση, αφού περίπου 10% των στεγαστικών τους δανείων δεν εξυπηρετούνται;

6. Πως οι αυξημένες δαπάνες από δημόσιες επενδύσεις 1 δις θα φέρουν σε ένα χρόνο 800 εκ. ευρώ έσοδα στο δημόσιο (ο περίφημος πολλαπλασιαστής στις δημόσιες επενδύσεις μπορεί να είναι υψηλός σε διάστημα πολλών ετών, όχι μέσα σε ένα χρόνο και δεν αφορά βέβαια όλες τις δημόσιες επενδύσεις);

7. Στο Ζάππειο Ι υπολόγιζε 1 δις έσοδα από ημιυπαίθριους σε δύο μήνες και η πραγματικότητα είναι ότι εισπράχθηκαν μέχρι και το Φεβρουάριο φέτος μόλις 160 εκ. Τώρα υπολογίζει 8 δις από τα αυθαίρετα σε τρία χρόνια (και 1,5 δις τον πρώτο χρόνο). Γιατί είναι πιο σοβαρή η πρόβλεψη αυτή και με τι έσοδα θα υποκαταστήσει τα –υποτιθέμενα- 3 δις του τρίτου έτους το τέταρτο;

8. Πόσο ισχυρίζεται ότι θα μειώσει ο κ. Σαμαράς τη φοροδιαφυγή τον πρώτο χρόνο του προγράμματός του: 1,1 δις που αναφέρει στη διαφάνεια 9 ή 0,5 δις που αναφέρει στη διαφάνεια 10;

Σε σχέση με το Ζάππειο Ι ο κ. Σαμαράς αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι η εξαγγελία του ότι θα μηδενίσει το έλλειμμα σε 18 μήνες ήταν τελείως εξωπραγματική, αφού -μετά την ανακοίνωση της Eurostat- αποδέχεται τώρα ότι το έλλειμμα ήταν 15,4% του ΑΕΠ και όχι 9,9% όπως ισχυριζόταν στο Ζάππειο Ι, όταν έλεγε ότι δεν χρειάζονται άλλα μέτρα. Παραδέχθηκε επίσης ότι ο υπολογισμός για κρατικά έσοδα λόγω του προγράμματος «βελτίωσης ενεργειακού δυναμικού των κατοικιών» ύψους 1,6 δις ήταν εξωπραγματικός (τα περιόρισε τώρα σε μόλις 300 εκ. σε δύο χρόνια). Τα άλλα ερωτήματα του Ζαππείου Ι τα άφησε να αιωρούνται, προτιμώντας αντί να δώσει εξηγήσεις για τις εξωπραγματικές υποσχέσεις που είχε δώσει, να προσθέσει και άλλες.

Σε μια στιγμή που βρισκόμαστε λίγο πριν την καταστροφή και το πολιτικό σύστημα πρέπει να βρει το θάρρος να πάρει δύσκολες και σκληρές αποφάσεις, ο κ. Σαμαράς αποφάσισε δυστυχώς να προσφέρει -σε έναν κόσμο απελπισμένο- ψεύτικες ελπίδες, που αν γίνουν πιστευτές ισοδυναμούν με εγκατάλειψη της προσπάθειας και οικονομικό όλεθρο», καταλήγει.