«Για τα επόμενα 50 χρόνια της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας κρατάμε τις κατακτήσεις της περιόδου που προηγήθηκε, με επίγνωση των αδυναμιών και ειδικά της ακραίας πολιτικής πόλωσης που επιβράδυνε την εξέλιξή μας.

Με έμπνευση από τα γεγονότα του 1974 αλλά και με «μνήμη μέλλοντος», προχωράμε μπροστά για την Ελλάδα που ονειρευόμαστε».

Αυτό ανέφερε σε ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, Κυριάκος Πιερρακάκης, με αφορμή τη συμπλήρωση σήμερα πενήντα χρόνων από τη Μεταπολίτευση (24 Ιουλίου 1974).

Ο υπουργός επανέλαβε ότι πρόκειται για έναν διφυή όρο, ο οποίος «περιγράφει αφενός, τα γεγονότα του 1974 – το ωστικό κύμα των γεγονότων αυτών – το πώς μέσα σε λίγες εβδομάδες αποκαταστάθηκε το πολίτευμα από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και από μια πολύ σπουδαία ομάδα ανθρώπων και αφετέρου περιγράφει την περίοδο της πεντηκονταετίας».

Όπως σημείωσε, «ανεξαρτήτως κομματικής οπτικής», ο Κωνσταντίνος Καραμανλής «όχι απλώς έκανε τα σωστά πράγματα αλλά έκανε και τα πράγματα σωστά».

Όσον αφορά το κομμάτι της περιόδου της μεταπολίτευσης, τα τελευταία 50 χρόνια, ο κ. Πιερρακάκης το χαρακτήρισε ως την «πιο εκτεταμένη περίοδο Δημοκρατίας και σταθερότητας στην ιστορία του τόπου». «Το «λογισμικό» όμως της περιόδου αυτής ήταν σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της «στιγμής» του 1974, της πρώτης εκείνης πυκνής περιόδου».

Αναλυτικά, η ανάρτηση του υπουργού έχει ως εξής:

«Σήμερα, 50 χρόνια μετά.

Η μεταπολίτευση είναι ένας όρος διφυής. Περιγράφει, αφενός, τα γεγονότα του 1974 – το ωστικό κύμα των γεγονότων αυτών – το πώς μέσα σε λίγες εβδομάδες αποκαταστάθηκε το πολίτευμα από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και από μια πολύ σπουδαία ομάδα ανθρώπων και αφετέρου περιγράφει την περίοδο της πεντηκονταετίας.

Ανεξαρτήτως κομματικής οπτικής, αν δει κανείς τα γεγονότα καθαυτά, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όχι απλώς έκανε τα σωστά πράγματα αλλά έκανε και τα πράγματα σωστά. Εάν διαβάσει κανείς το βιβλίο του Τάκη Λαμπρία ή εκείνο του Σταύρου Ψυχάρη για τα γεγονότα των εβδομάδων μετά την τραγωδία της Κύπρου, βλέπει μια χώρα που τίθεται σε κίνηση: την ταχεία αποκατάσταση του πολιτεύματος, την αποχουντοποίηση και την έλευση της Δημοκρατίας στον τόπο, τη διενέργεια πολιτειακού δημοψηφίσματος, τις πρώτες ελεύθερες εκλογές και το Σύνταγμα του 1975.

Και όλα αυτά συντελούνται μέσα σε ένα τρομακτικά πυκνό χρονικό διάστημα με έναν τρόπο που θα έπρεπε ενδεχομένως να διδάσκεται σε σχολές ηγεσίας, το πώς δηλαδή κατάφερε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής να πάρει τη χώρα στα χέρια του και “μέσα στο αδιέξοδο να βρει έξοδο”, όπως θέλει και ο στίχος του Σαββόπουλου.

Πέρα από τη “στιγμή”, όμως, η “περίοδος” της μεταπολίτευσης, τα τελευταία 50 χρόνια, είναι η πιο εκτεταμένη περίοδος Δημοκρατίας και σταθερότητας στην ιστορία του τόπου. Με ισχυρούς θεσμούς, με οικονομική ανάπτυξη, πετυχαίνοντας τη σύγκλιση με την Ευρώπη. Το “λογισμικό” όμως της περιόδου αυτής ήταν σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της “στιγμής” του 1974, της πρώτης εκείνης πυκνής περιόδου.

Για τα επόμενα 50 χρόνια της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας κρατάμε τις κατακτήσεις της περιόδου που προηγήθηκε, με επίγνωση των αδυναμιών και ειδικά της ακραίας πολιτικής πόλωσης που επιβράδυνε την εξέλιξή μας. Με έμπνευση από τα γεγονότα του 1974 αλλά και με “μνήμη μέλλοντος”, προχωράμε μπροστά για την Ελλάδα που ονειρευόμαστε».