ΠΟΛΙΤΙΚΗ #Ευρωεκλογές #Ευρωεκλογές 2024 #ΠΑΣΟΚ

Ευρωεκλογές χωρίς Ευρώπη;

Ακούστε το άρθρο

27·05·2024 17:40 1 σχόλια

Το κείμενο παρέμβαση του προέδρου Μακρόν για το μέλλον της ΕΕ, φαίνεται ότι δεν έτυχε της απαιτούμενης προσοχής από το ελληνικό πολιτικό προσωπικό, το ίδιο άλλωστε συμβαίνει και με την ερώτηση για τα ευρωπαϊκά θέματα εν γένει. Ο πολιτικός διάλογος που διεξάγεται στην χώρα μας αφορά πολύ περισσότερο την διαχείριση των κονδυλίων ή την ενσωμάτωση οδηγιών στην έννομη τάξη, παρά την συζήτηση για το ίδιο το μέλλον της Ε.Ε., ακόμα και η συζήτηση για την κοινή ασφάλεια και άμυνα δεν γίνεται επί της αρχής αλλά ως βραχίονας των εγχώριων αμυντικών δαπανών.

Γράφει η Δρ. Μαριζέτα Αντωνοπούλου

Το ευρωπαϊκό εγχείρημα βρίσκεται σε κίνδυνο και τα πολιτικά κόμματα οφείλουμε να απαντήσουμε στα κεντρικά ερωτήματα που θέτει η ίδια η εποχή με υπερβατικό τρόπο. Η νέα οικονομική διακυβέρνηση και με την πιο συγκροτημένη θεσμική της διάσταση έχει ξεπεράσει τα κοινωνικά της όρια. Η κανονικοποίηση της ακροδεξιάς ατζέντας, η διατήρηση και αυξητική τάση των συντηρητικών δυνάμεων σε όλη την γηραιά ήπειρο, μόνο τυχαία δεν είναι, αντίθετα εδράζεται στην παραδοχή ότι η Ένωση είναι πρώτιστα οικονομική και μετέπειτα οτιδήποτε άλλο.

Αυτή η πολιτική παραδοχή μπορεί να αποτελέσει τελικά τον επιθανάτιο ρόγχο της πιο φιλόδοξης κοινωνικής ιδέας της σύγχρονης εποχής, της ιδέας ότι η πολιτισμική και κοινωνική συγγένεια των ευρωπαϊκών λαών μπορεί να αποτελέσει την βάση για την ενοποίηση των κρατών μελών οικονομικά, αμυντικά, περιβαλλοντικά, συνταγματικά.Έχει έρθει η ώρα, οι προοδευτικές και σοσιαλιστικές δυνάμεις να θέσουν νέους στόχους τόσο οικονομικούς όσο και κοινωνικούς. Ο στόχος για την βιώσιμη ευημερία και η σταδιακή αντικατάσταση των σκληρών οικονομικών δεικτών με άλλους, οι οποίοι θα αποτυπώνουν τις σύγχρονες ανάγκες και θα επιτρέπουν την μέτρηση και τον σχεδιασμό συγκεκριμένων κοινωνικών και αναδιανεμητικών πολιτικών στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού εξαμήνου, είναι μια πρώτη ουσιαστική παρέμβαση που οφείλουμε να προωθήσουμε άμεσα.

Οι μεταρρυθμιστικές πολιτικές που θα προωθήσουν οι βουλευτές και εκπρόσωποι των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στις Βρυξέλλες, οφείλουν να έχουν στο επίκεντρο τον επαναπροσδιορισμό του κοινωνικού κράτους ως μοχλού ανάπτυξης και όχι ως μαξιλαράκι μετριασμού των επιπτώσεων της ασφυκτικής δημοσιονομικής πολιτικής.

Η αλλαγή οικονομικού μοντέλου, που δεν θα έχει ως κεντρική του στόχευση την άοκνη αύξηση του ΑΕΠ με ταυτόχρονη συγκράτηση των δημοσίων οικονομικών, προϋποθέτει τον ακριβή ανασχεδιασμό όλων των οικονομικών παραμέτρων και δεικτών και πρώτιστα τον ίδιο τον τρόπο λειτουργίας της αγοράς εργασίας, το θεσμικό πλαίσιο για την 4ήμερη και 6ώρη εργασία με ίση και υψηλότερη αμοιβή εντάσσεται σε αυτήν ακριβώς την συζήτηση. Οι στόχοι αυτοί, οφείλουν να απαντούν και στα σύγχρονα ερώτημα που γεννά η ψηφιακή επανάσταση, όπως η αναδιανομή των κερδών των μονοπωλίων των social media αλλά και ο επανασχεδιασμός τους σε πιο δημοκρατική βάση. Η ελληνική κοινωνία των χαμηλών προσδοκιών δυσκολεύεται να ακολουθήσει αυτήν την ευρωπαϊκή συζήτηση, εντούτοις η κλεψύδρα της ιστορίας εξαντλείται.