Έπειτα από ένα μήνα εξαντλητικών ανασκαφών στον αρχαιολογικό χώρο της Ροδιαπόλεως, ήρθε επιτέλους στο φως η πύλη εισόδου της αρχαίας πόλης.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον επικεφαλής της ανασκαφής στην Τουρκία, τον καθηγητή της σχολής αρχαιολογίας του πανεπιστημίου της Μεσογείου, Ιασά Κιζγκούτ, «Η πύλη εισόδου χρησιμοποιήθηκε και πάλι τη βυζαντινή περίοδο. Κατά τον 10ο και 11ο αιώνα, χτίστηκε μια νέα πύλη και νέα τείχη για να προστατέψουν την πόλη, που είχε ξαναχτιστεί μέσα στην αρχαία πόλη, από τις επισρομές των Αράβων. Η πύλη αυτή ήταν η κεντρική και από εδώ διακλαδίζονται οι δρόμοι που οδηγούσαν στο εσωτερικό της πόλης. Υπάρχουν δρόμοι που οδηγούν στο θέατρο, την αγορά, τα λουτρά και το θεραπευτήριο της πόλης».
Τα ευρήματα αυτά έρχονται να προστεθούν στα όσα έχουν ήδη αποκαλυφθεί κατά τις ανασκαφικές εργασίες που προηγήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Το Νοέμβριο του 2009 ο ίδιος καθηγητής είχε δηλώσει στους δημοσιογράφους ότι η πόλη είχε καταστραφεί κατά τον 2ο αιώνα (140/141) από μεγάλο σεισμό. Το 1400 θέσεων μαρμάρινο αρχαίο θέατρο της Ροδιάπολης που ανάγεται χρονολογικά στον 3ο αιώνα π.Χ. καταστράφηκε από τον σεισμό αυτόν.
Μετά το σεισμό ο πληθυσμός της πόλης συρρικνώθηκε, όμως σταδιακά η πόλη άρχισε και πάλι να αποκτά ισχύ. Η Ροδιάπολις, που ήταν μέλος του Κοινού των Λυκίων, μαζί με τι πόλεις Φάσηλις και Γάγαι, ήταν ροδιακή αποικία, εξ ου και το όνομά της. Σύμφωνα με τον Θεόπομπο, το όνομά της προήλθε από την Ρόδη, θυγατέρα του μάντη Μόψου.
Στην αρχαία πόλη υπήρχαν αρκετοί ναοί όπου λατρευόταν η Άρτεμις, ο Απόλλων, η Αθηνά, ο Ασκληπιός, η Νέμεσις, η Ελευθερία, η Ίσιδα, ο Σάραπις και η Τύχη.
