Πρώτον, να μεταφέρουν το φέρετρό του στους ώμους κάποιοι από τους καλύτερους γιατρούς της εποχής, για να δείξουν με αυτό τον τρόπο ότι ούτε εκείνοι, μπροστά στο θάνατο, δεν έχουν τη δύναμη να θεραπεύουν!
Δεύτερο, να σκορπούν σε όλη τη διαδρομή, έως τον τάφο του τους θησαυρούς που είχε αποκτήσει [ασήμι, χρυσάφι, πολύτιμους λίθους], για να δουν όλοι ότι τα αγαθά που αποκτούμε κατά την διάρκεια της ζωής μας, παραμένουν εδώ!
Και τρίτο να αφήσουν τα χέρια του να λικνίζονται στον αέρα, έξω από το φέρετρο, σε θέα όλων, για να δουν ότι όλοι οι άνθρωποι έρχονται στην ζωή με τα χέρια άδεια και με τα χέρια άδεια φεύγουν, όταν τελειώσει ο πιο πολύτιμος θησαυρός τους, χρόνος!
