Οι φωτογραφίες του Tino Martino που ποστάρισε στο Facebook ο πρωταθλητής της Repsol Honda μοιάζουν να περιγράφουν μια «στημένη» φάση. Ο απίστευτος Ισπανός μοιάζει να έχει γονίδια αίλουρου, ενός ζώου που όπως ξέρετε όπως και αν πέσει, προσγειώνεται πάντα στα πόδια του.
Πραγματικά κάποιες φορές ο Marc Marquez κάνει πράγματα που λες και αψηφούν τους κανόνες της Φυσικής. Στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο. Για κάποιον άγνωστο λόγο το σώμα του γεννήθηκε ή έμαθε με το γάλα της μάνας του τους νόμους της Φυσικής και προσάρμοσε ανάλογα τα αντανακλαστικά του, ώστε να τους εκμεταλλεύεται απόλυτα.
Οδηγώντας λοιπόν στα επίσημα δοκιμαστικά του Μπρνο το πρωί της Δευτέρας 18 Αυγούστου έχασε το μπροστινό. Διαβάστε πως εξηγεί την εξέλιξη της φάσης ο ίδιος ο Marquez:
«Παραξενεύτηκα και εγώ όταν είδα τη φωτογραφία. Έχασα το μπροστινό, ουσιαστικά είχα ήδη πέσει στην άσφαλτο, αλλά η μοτοσυκλέτα για κάποιον λόγο συνέχισε να κινείται γλιστρώντας, δεν έκοψε. Έτσι αποφάσισα να ξανανοίξω το γκάζι και μη με ρωτάτε γιατί, αλλά η μοτοσυκλέτα συνέχισε στην τροχιά της και ανασηκώθηκε».
Είναι η απόλυτη εφαρμογή του παλιού εντουράδικου ρητού «γκάζι σώζει;» Ή του άλλου που λέει «αν δεν ξέρεις τι να κάνεις, άνοιξε το γκάζι»;
Ιδού πως περιέγραψε την φάση ο «Κροπότκιν» του motomatters.com: «Ο Ισπανός έχασε το μπροστινό στην Κ10 -αυτή που είναι γνωστή ως Στροφή του Σβαντς. Ο μπροστινός τροχός δίπλωσε τελείως.»
«Ο ώμος και ο βραχίονας ακούμπησαν στο έδαφος, αλλά ο Marquez με απόλυτη διαύγεια μυαλού άνοιξε λίγο το γκάζι. Λίγο αλλά αρκετό ώστε να σηκωθεί το πίσω μέρος και να βρουν πάλι πρόσφυση οι τροχοί.»
«Μισοκρεμασμένος ακόμη ο Marquez άνοιξε λίγο ακόμη το γκάζι, η αδράνεια των τροχών ανόρθωσε ακόμη περισσότερο τη μοτοσυκλέτα κι ο Marquez μπόρεσε να σκαρφαλώσει πάλι στη σέλα. Απίστευτο σώσιμο, με λίγη τύχη και πολύ ταλέντο.»
Να συμπληρώσουμε εμείς: Ο Marquez το πρώτο πράγμα που έκανε, πριν ανοίξει το γκάζι ήταν να χαλαρώσει εντελώς τα χέρια του στο τιμόνι, αφήνοντας έτσι τη μοτοσυκλέτα να κάνει τη δουλειά της – να συνεχίσει την πορεία της αξιοποιώντας την ελάχιστη πρόσφυση που ακόμη υπήρχε από την επαφή του μπροστινού τροχού με την άσφαλτο,
Μια ανακλαστική αντίδραση εντελώς αντίθετη με τις ενστικτώδεις κινήσεις ενός «κοινού θνητού» οδηγού μοτοσυκλέτας, που θα έσπευδε να “κρατήσει” τη μοτοσυκλέτα.
Μια τέτοια φάση εξελίσσεται σαφώς ταχύτερα από τους χρόνους αντίδρασης του ανθρώπινου εγκεφάλου. Κάθε προσπάθεια χειρισμού στο τιμόνι γίνεται “άκαιρη” καθώς μέχρι την εφαρμογή της η φάση έχει εξελιχθεί περαιτέρω. Έτσι το καλύτερο που μπορεί να κάνει ο οδηγός είναι να αφήσει τη μοτοσυκλέτα να κάνει τη δουλειά της, χαλαρώνοντας τα χέρια του στο τιμόνι.
Ταυτόχρονα, η «πτώση» του σώματος στην άσφαλτο μείωσε το φορτίο στα ελαστικά, επιτρέποντας να ξαναβρεί πρόσφυση το μπροστινό. Στη συνέχεια, με την αυτοματοποιημένη αντίδραση -επίσης αντίθετη από εκείνες ενός «κοινού θνητού»- να ανοίξει το γκάζι, έσωσε οριστικά την πτώση, καθώς το φορτίο στο εμπρός ελαστικό μειώθηκε ακόμη περισσότερο.
Πανομοιότυπο «σώσιμο» είχε καταφέρει και ο Colin Edwards στην πρώτη στροφή της πίστας κατά την περίοδο δοκιμών για τον αγώνα της Jerez το 2008, αφήνοντας άφωνους τους θεατές, αλλά και τον ίδιο.
Δείτε στο video την επεξεργασμένη σύνθεση των φωτογραφιών σε κίνηση, όπου το σώσιμο μοιάζει ακόμη πιο απίστευτο. Το γεγονός οτι ο Marquez «εξαφανίζεται» από την εικόνα στο τέλος της σκηνής οφείλεται απλά στην απουσία “επόμενης” φωτογραφίας. Αποδίδει ωστόσο περίφημα το εξωπραγματικό σώσιμο ενός «Allien».
Κι εδώ δείτε το σώσιμο του Edwards στη Jerez το 2008, εφαρμόζοντας την ίδια ακριβώς αντίδραση: «άφημα» – πτώση/αποφόρτιση (γόνατα και αγκώνες στην άσφαλτο) και γκάζι, «προλαβαίνοντας» μάλιστα την φάση σε νωρίτερο στάδιο εξέλιξής της.
