Πάει μια οκταετία τώρα που ο νυχτερινός αγώνας στο Κατάρ ανοίγει τη σαιζόν MotoGP όπως ακριβώς της αρμόζει, σε μια σκηνή λουσμένη στο φως εκατοντάδων προβολέων. Έτσι κι αλλιώς οι αγώνες είναι ένας είδος «παράστασης» και σαν τέτοια της αρμόζει μια καλοφωτισμένη σκηνή.
Ο αγώνας στην πίστα Losail International Circuit του αραβικού κρατιδίου είναι ο μοναδικός νυχτερινός στο ημερολόγιο των GP. Το 2007 πέρασε στην κορυφή του ημερολογίου, αποτελώντας το εναρκτήριο λάκτισμα της αγωνιστικής σαιζόν, ενώ το 2008 μεταφέρθηκε σε βραδυνές ώρες για να αποφευχθούν οι υψηλές θερμοκρασίες της ημέρας.
Ενδεικτικά το 2007 η θερμοκρασία την ημέρα έφτασε τους 49 βαθμούς, δημιουργώντας απαγορευτικές συνθήκες τόσο για τα λάστιχα, όσο και για τους αναβάτες.
Όμως για να γίνει δυνατή η διεξαγωγή του αγώνα βράδυ, έπρεπε να προηγηθεί ένας τεχνικός άθλος, δηλαδή ο πλήρης φωτισμός της πίστας με τρόπο που να μην δυσκολεύει τους αναβάτες με περίεργες φωτοσκιάσεις και αντανακλάσεις. Ας δούμε κάποια από τα τεχνολογικά χαρακτηριστικά αυτού του μοναδικού έργου.
Το έργο του φωτισμού ανέλαβε η αμερικάνικη εταιρεία Musco Lighting, η οποία ήταν υπεύθυνη για τον φωτισμό της ιστορικής πίστας Daytona International Speedway.
Το έργο έπρεπε να ολοκληρωθεί σε 175 ημέρες από την ανάθεσή του! Οι μηχανικοί της εταιρείας χρειάστηκαν πάνω από 1.300 ώρες προκειμένου να δημιουργήσουν στον υπολογιστή έναν ισορροπημένο και ομοιόμορφο φωτισμό σε όλα τα σημεία της διαδρομής.
Τα φώτα της πίστας ενεργοποιούνται από 44 γεννήτριες, καθεμιά από τις οποίες παράγει 13 Μεγαβάτ. Το φως που παράγουν φτάνει τα 450 εκατομ. λούμεν, ποσότητα που επαρκεί για τον ταυτόχρονο φωτισμό 3.000 σπιτιών –ή για να φωτίσει έναν αστικό δρόμο από την Ντόχα (πρωτεύουσα του Κατάρ) ως την… Μόσχα. Το μήκος του υποθετικού αυτού δρόμου; Σχεδόν 3.600 χιλιόμετρα!
Για τον φωτισμό της πίστας, 500 από τα 3.600 φωτιστικά σώματα δεν φωτίζουν άμεσα την πίστα, αλλά έμεσα, καθώς εστιάζουν το φως τους προς την αντίθετη κατεύθυνση. Συγκεριμένα το στέλνουν πάνω σε ειδικές ανακλαστικές επιφάνειες, οι οποίες το ανακατευθύνουν διαχυμένο προς την πίστα.
Αλλά και ο άμεσος φωτισμός της ασφάλτου δεν ήταν απλή υπόθεση.
Οι δέσμες φωτός είναι πολύ στενές, απόλυτα κατευθυνόμενες και εστιασμένες με ακρίβεια ενός δεκάτου της μοίρας! Μόνον έτσι είναι δυνατόν να αποφευχθούν οι αντανακλάσεις και να μην θαμπωθούν οι αναβάτες από τη λάμψη των προβολέων.
Το όλο σύστημα φωτισμού του Losail International Circuit απαίτησε τη κατασκευή 1000 βάσεων (όπου χρησιμοποιήθηκαν 300.000 τόννοι τσιμέντου), 3.600 ξεχωριστών πηγών φωτισμού (δηλαδή αυτών που θα αποκαλούσαμε «λάμπες») και 500 χιλιομέτρων καλωδίων. Όλα αυτά για να φωτίσουν συνολικά μια επιφάνεια ίση με 70 γήπεδα ποδοσφαίρου, μέσα στην οποία ελίσσεται η μήκους 5.380 μέτρων διαδρομή με τις 10 δεξιές και τις 6 αριστερές στροφές.
Τα ρεκόρ του Κατάρ
Πιο επιτυχημένος αναβάτης στην Losail παραμένει ο Αυστραλός Casey Stoner, παρότι έχει αποσυρθεί από το 2012. Έχει κερδίσει τέσσερις φορές. Με τρεις νίκες ακολουθεί ο Valentino Rossi.
Πάντως τα τελευταία χρόνια την κατάσταση ελέγχει απόλυτα ο Jorge Lorenzo, αφού νίκησε τόσο το 2012 όσο και το 2013. Ο Ισπανός παραμένει ο μόνος αναβάτης που έχει κερδίσει το Κατάρ και στις τρεις κατηγορίες.
