Μπορεί στον δυτικό κόσμο να μην σημαίνει πολλά, όμως στις ασιατικές χώρες το σήμα της ινδικής Hero θεωρείται επώνυμο. Σε πολλές μάλιστα παρθένες αγορές όπως αυτές του Περσικού Κόλπου οι Ινδοί χρησιμοποιούν κάθε μοντέρνο τρικ του μάρκετινγκ για να εδραιωθούν και κατακτήσουν τη λεόντεια μερίδα των πωλήσεων.
Τελευταία επιτυχία της πολιτικής αυτής ήταν η επιλογή του Hero Χtreme 150 από το Bikers Cafe σαν μοτοσυκλέτα-βάση για τον ετήσιο διαγωνισμό μετατροπών που έχει καθιερώσει. Το Cafe είναι ένα από τα τρία στον χώρο του Κόλπου που προσφέρουν στέγη και τροφή στους «λίγους αλλά εκλεκτούς» μοτοσυκλετιστές της περιοχής.
Ανάμεσα στις πρωτοβουλίες του είναι ο διαγωνισμός customising για τον οποίο κάθε χρόνο το BC προσφέρει τρεις μοτοσυκλέτες σε ισάριθμα εργαστήρια μετατροπών της αραβικής Χερσονήσου για να τις «δουλέψουν» όπως θέλουν.
Το Χtreme 150 είναι γνωστό στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα σαν «Thriller». Φέτος νικητήρια πρόταση ήταν αυτή των Μαρκ και Άλαν της VR Customs. Εκτός του συγκλονιστικού ονόματος, το Χtreme 150 είναι γνωστό και σαν ένα από τα δημοφιλέστερα μοτοσυκλετάκια για παραδόσεις πίτσας, δηλαδή σαν εργαλείο των ντόπιων ντελιβεράδων.
Η ιδέα της VR Customs ήταν να μετατρέψει το 150άρι της Hero σε ‘hard tail retro drag bike’, δηλαδή σε ένα ντράγκστερ (περασμένης) εποχής χωρίς πίσω ανάρτηση. Ακούγεται μπλεγμένο αλλά όταν το βλέπεις καταλαβαίνεις πως δεν είναι.
Η μεταμόρφωση σε ντράγκστερ βέβαια δεν σημαίνει και αξιοσημείωτους χρόνους στο τέταρτο του μιλίου –παρόλα αυτά συμφωνούμε ανεπιφύλακτα πως η μετατροπή είναι εξαιρετική.
«Κοίτα να δεις, εμείς δεν πουλάμε ακριβώς», εξηγεί ο Μαρκ. «Είμαστε απλά δύο τύποι που τη βρίσκουν να μαστορεύουν μοτοσυκλέτες σε ένα υπόγειο. Αλλά φέτος σταθήκαμε τυχεροί αφού μάς επέλεξαν σαν ιδιωτική ομάδα και μάς έδωσαν μια μοτοσυκλέτα να την πειράξουμε».
«Οι κανόνες του διαγωνισμού απαιτούν μοναχά τη διατήρηση του στάνταρ κινητήρα, τίποτ’ άλλο. Οι ελάχιστοι περιορισμοί μάς έδωσαν τη δυνατότητα να ξεφύγουμε και να φτιάξουμε κάτι μοναδικό. Δουλεύοντας πάνω στην αρχική ιδέα μας κάποια στιγμή προστέθηκε και ένα τούρμπο, ενώ αργότερα ήρθαν και άλλες μετατροπές».
Το Hero Xtreme τους παραδόθηκε ακριβώς όπως πωλείται και στο τέλος δεν είχε απομείνει σχεδόν τίποτα από το αρχικό σύνολο. Ακόμα και το πλαίσιο είναι στο μεγαλύτερο μέρος του νέα κατασκευή.
«Η ποιότητα του ατσαλιού στο μαμίσιο πλαίσιο δεν ήταν και ό,τι το καλύτερο», εξηγεί ο Μαρκ «οπότε το πλακώσαμε στις ενισχύσεις».
Ακολούθησε το «ξερό» πίσω μέρος –όπου αφαιρέθηκε η ανάρτηση. Οι αναγκαίοι σωλήνες κουρμπαρίστηκαν στο εργαστήριο κάποιου φίλου αλλά συγκολλήθηκαν στο υπόγειο της VR Customs.
Η όλη διαδικασία απαίτησε και την κατασκευή/προσθήκη μιας σειράς βραχιόνων, βάσεων, στηριγμάτων και αγκίστρων που τώρα είναι αθέατα λόγω του φέρινγκ. Μέχρι και η κάτω βάση του κινητήρα φτιάχτηκε από την αρχή.
Μπορεί τα σωθικά του κινητήρα να έμειναν ανέγγιχτα λόγω κανονισμού, η προσθήκη όμως βελτιωτικών εξαρτημάτων ή μηχανισμών δεν απαγορεύεται –και εκεί εστίασαν οι δύο δημιουργοί την εφευρετικότητά τους.
Προσάρμοσαν λοιπόν ένα καρμπυρατέρ PE30 της Keihin και ένα στροβιλοσυμπιεστή για μικρές μοτοσυκλέτες. Το σύνολο ολοκληρώθηκε από μια νέα εισαγωγή και βελτιώσεις στη λίπανση μέσω νέας αντλίας και ρεζερβουάρ λαδιού.
«Επειδή έχει μόλις 150 κυβικά η είσοδος του τούρμπο δεν τρομάζει. Η σωστή ρύθμιση του καρμπυρατέρ ήταν πολύ εύκολη, τη βρήκαμε με τη δεύτερη μόλις προσπάθεια. Ο κινητήρας δουλεύει άψογα ως το κόκκινο. Ιδανικά θα θέλαμε να του βάλουμε έναν εκκεντροφόρο από CR150 και να σκαλίσουμε τον κινητήρα για μερικά ακόμα αλογάκια, αλλά δεν επιτρέπεται».
Αντί για το μοτέρ λοιπόν, το ντουέτο της VR Customs εκτόνωσε τη δημιουργικότητά του με έναν καταιγισμό αλλαγών σε κάθε άλλο μέρος του μικρού Ήρωα. Το πιρούνι ήρθε από ένα Suxuki GSX-F750, ενώ ο 17άρης μπροστινός τροχός από ένα Honda CRF σουπερμοτάρ. Από το ίδιο σουπερμοτάρ κανιβαλίστηκε η πλήμνη του πίσω τροχού, ο οποίος όμως προήλθε από ένα ΜΧ CRF. Φυσικά είναι 18 ιντσών.
Πέρα από την αντικατάσταση εξαρτημάτων έχουμε και αντιμεταθέσεις, όπως αυτή της μπροστινής μαμίσιας δαγκάνας του ‘Thriller’ που μετακόμισε και τώρα φρενάρει τον δίσκο-μαργαρίτα.
Ο οποίος προέρχεται, όπως και ο μπροστινός εξάλλου, από ένα CRF. Για να συνταιριάξουν όλα αυτά τα ετερόκλητα μέρη χρειάστηκε να κατασκευαστούν στον τόρνο αμέτρητα στηρίγματα, αποστάτες και δακτύλιοι.
Τα λάστιχα είναι ένα Metzeler Racetec μπροστά και ένα ρετρό σλικ ντράγκστερ από την ειδικευμένη M&H πίσω.
«Σχεδόν όλα τα εξαρτήματα είναι απομεινάρια από άλλες κατασκευές», ξεκαθαρίζει ο Μαρκ. «Αγοράσαμε μόνον το φέρινγκ, το κιτ του τούρμπο και το πίσω λάστιχο. Το φέρινγκ είναι αντίγραφο από ένα “Dustbin” της MV Agusta από τη δεκαετία του ’50. Με κάμποση προσεκτική κοπτοραπτική ήρθε στα μέτρα της μοτοσυκλέτας. Ύστερα κατασκευάσαμε το σύστημα στήριξης, προσαρμόζοντας στο εσωτερικό του ανοξείδωτες λάμες πάχους 2χιλ. πάνω στις οποίες ράψαμε τις σωλήνες που θα το στερέωναν στη μοτοσυκλέτα».
«Μετά συγκολλήσαμε στη μοτοσυκλέτα τα δαχτυλίδια όπου περνιούνται οι σωλήνες και ασφαλίζουν με σφιγκτήρες τύπου “R”. Δεν μάς παίρνει πάνω από ένα λεπτό να βγάλουμε το φέρινγκ».
Όλα βρήκαν τη θέση τους λοιπόν –ακόμα και η χειροποίητη εξάτμιση που τώρα καταλήγει μέσα από ένα ειδικό άνοιγμα του φέρινγκ.
Ουσιαστικά το Hero έχει απομείνει ολόγυμνο, αφού το μόνο άλλο «ρούχο» του είναι το αραχιδόσχημο ρεζερβουάρ των 7 λίτρων. Αρχικά προοριζόταν για μια άλλη κατασκευή, αλλά αποδείχτηκε πως δεν ταίριαζε και έμεινε στα αζήτητα, μέχρι που οι φίλοι μας αποφάσισαν να το αναπροσαρμόσουν για τις ανάγκες του Hero.
Αρκετά πιο πίσω από το ρεζερβουάρ υπάρχει η έδρα της σέλας που ο Μαρκ έφτιαξε στο χέρι και κάλυψε με ένα μαξιλαράκι επιταγμένο από ένα CB750 café racer. Η εργονομία είναι καθαρόαιμη ντράγκστερ και συμπληρώνεται από ένα σετ τραβηγμένων πίσω μαρσπιέ (αξεσουάρ της Triumph για τις Bonneville) και μασίφ αλουμινένια κλιπόνς με γκριπ της Biltwell Inc.
Αυτές είναι οι εμφανέστερες επεμβάσεις. Όμως υπάρχουν ένα σωρό άλλες που δεν πολυδιακρίνονται, αλλά συμβάλλουν εξίσου στο μοναδικό αποτέλεσμα που βλέπουμε. Για παράδειγμα, δύσκολα θα προσέξει ο αμύητος την πίσω αντλία φρένου από Triumph, τις πλάκες των καλαμιών και τα στοπ του τιμονιού, τη νέα άρθρωση του μοχλού ταχυτήτων, το γκαζόσυρμα από κάποιο δίχρονο και τα μεταλλικά σωληνάκια των φρένων.
Τέλος στον χειροποίητο πίνακα οργάνων φιγουράρουν ένα στροφόμετρο και ένα πιεσόμετρο. Μερικοί θα έλεγαν πως τα παλικάρια της VR Customs το παράκαναν λιγάκι. Ίσως νά ‘χουν και δίκιο όμως το αποτέλεσμα είναι πρωτότυπο και μαγνητίζει –προσόντα που απέφεραν και το πρώτο βραβείο.
Τώρα που ξεμπέρδεψαν με τις αναγκαίες προωθητικές ενέργειες οι δύο δημιουργοί σκοπεύουν να απολαύσουν το έργο τους. «Όλες μας οι κατασκευές φτιάχτηκαν για αγώνες ή για την πίστα», δηλώνει ο Μαρκ. «Αυτή είναι η ουσία όλων των μοτοσυκλετών μας».
Και τούτο δω, το πρώην pizza-bike της Hero δεν πάει πίσω. Έχει ήδη κάνει περισσότερα burn-out από ό,τι χιλιόμετρα στην άσφαλτο. Μόλις ολοκλήρωσαν τη μετατροπή οι κύριοι VR Customs είχαν μόλις μία μέρα ελεύθερη για να τραβήξουν ένα διαφημιστικό βίντεο με burn-out, πριν η τουρμπισμένη κατασκευή τους φύγει για ένα τρίμηνο ταξίδι προωθητικών επιδείξεων.
«Όμως αμέσως μόλις την παραλάβουμε πάλι τον Γενάρη, θα την πάμε στην ευθεία ντράγκστερ για να δούμε πόσα απίδια βάνει ο σάκος τελικά», διαβεβαιώνει ο Μαρκ.
