Η Περιοχή 51 αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια αντικείμενο μυθοπλασίας γύρω από εξωγήινες ιστορίες, με φήμες για κατεστραμμένα UFO και αυστηρά απόρρητες αυτοψίες εξωγήινων πίσω από τον φράκτη με τα συρματοπλέγματα.
Η βάση, η οποία ιδρύθηκε το 1955, παρέμενε σε μεγάλο βαθμό άγνωστη μέχρι το 1989, όταν ο Ρόμπερτ Λάζαρ δήλωσε στην τηλεόραση ότι εργαζόταν σε μια μυστική τοποθεσία κοντά στη Λίμνη Groom, την «S-4», μελετώντας τεχνολογία εξωγήινων και διαστημικά σκάφη.
Ενώ η απομακρυσμένη αμερικανική βάση στην έρημο Νεβάδα διατηρούσε αυστηρή μυστικότητα για τις δραστηριότητές της, η CIA επιτέλους αποκάλυψε την ύπαρξή της το 2013, παραδεχόμενη επίσημα ότι υπάρχει η Περιοχή 51.
Ο οργανισμός αποκάλυψε μια αναφορά 400 σελίδων που περιγράφει πώς οι δοκιμές των μυστικών κατασκοπευτικών αεροπλάνων «ευθύνονταν για περισσότερο από το μισό των αναφορών UFO κατά τη διάρκεια των τελευταίων της δεκαετίας του 1950 και των περισσότερων από τη δεκαετία του 1960».
Σύμφωνα με την Daily Mail, τα αεροπλάνα κατασκοπείας U-2 και A-12 πετούσαν στις σκιές της ερήμου κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά τα ακραία ύψη προκαλούσαν φόβους για εισβολή εξωγήινων.
«Οι δοκιμές του U-2 σε μεγάλα υψόμετρα οδήγησαν σε μια απροσδόκητη παρενέργεια, μια τεράστια αύξηση στις αναφορές UFO», αναφέρεται στην αναφορά.
«Αφού τα U-2 άρχισαν να πετούν σε ύψη πάνω από 60.000 πόδια, οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας άρχισαν να δέχονται ολοένα και περισσότερες αναφορές UFO», συμπληρώνεται.
Ωστόσο, η αναφορά της CIA δεν αναφέρει τον σκοπό της Περιοχής 51 μετά το 1974.
Αν και το έγγραφο αποχαρακτηρίστηκε το 2013, έχει επανεμφανιστεί στο X, όπου το κοινό φαίνεται να το βλέπει για πρώτη φορά.
«Το μυστήριο έχει λυθεί», ανέφερε ένας χρήστης.
Τα έγγραφα της CIA αποκτήθηκαν μέσω αιτήματος του Νόμου για την Ελευθερία της Πληροφόρησης (FOIA) το 2005 και παρέχουν λεπτομέρειες για το πώς δημιουργήθηκε η Περιοχή 51.
Η Περιοχή 51, που αναφέρεται επίσημα ως η βάση δοκιμών Λίμνης Groom ή «το Ράντσο», ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 1955.
«Μέχρι τον Ιούλιο του 1955, η εγκατάσταση στη Λίμνη Groom ήταν έτοιμη για επιχειρήσεις, αν και ήταν ακόμα αρκετά πρωτόγονη», αναφέρεται σε αναφορά.
«Περιλάμβανε έναν διάδρομο μήκους 5.000 ποδιών, κατοικίες για περίπου 150 άτομα, τραπεζαρία, μερικές πηγές νερού, δεξαμενές αποθήκευσης καυσίμων και έναν μικρό αριθμό αποθηκών και χώρων εργασίας», συμπληρώνεται.
Τα πρώτα αεροπλάνα παραδόθηκαν στην Περιοχή 51 στις 25 Ιουλίου 1955 και οι δοκιμές ξεκίνησαν δύο ημέρες αργότερα, με την πρώτη καταγεγραμμένη πτήση να λαμβάνει χώρα στις 4 Αυγούστου 1955.
Ο στόχος ήταν η δημιουργία του Project AQUATONE, του προγράμματος της CIA για την ανάπτυξη του αεροσκάφους στρατηγικής αναγνώρισης Lockheed U-2.
Το U-2 σχεδιάστηκε για να διεξάγει παρακολούθηση σε μεγάλα υψόμετρα και μεγάλες αποστάσεις της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου να καλύψει κρίσιμα κενά πληροφοριών κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Η CIA σημειώνει ότι οι αναφορές για UFO γύρω από την Περιοχή 51 συνέβαιναν «στις πρώτες ώρες του απογεύματος από πιλότους αερογραμμών που πετούσαν από Ανατολή προς Δύση».
«Αν το U-2 ήταν στον αέρα κοντά στην περιοχή του αεροσκάφους, ο ορίζοντας του ήταν σημαντικά πιο μακρινός και βρισκόταν ακόμα στο φως του ήλιου», αναφέρει το έγγραφο.
«Κάποιες φορές, όταν ο πιλότος του U-2 έκανε μια στροφή, το φως του ήλιου που αντανακλούσε από τα ασημί πτερύγιά του, προκαλούσε μια σειρά από λάμψεις. Αυτό έκανε τους πιλότους αερογραμμών να αναφέρουν ότι είδαν ένα φωτεινό αντικείμενο ψηλά από αυτούς», αναφέρεται.
Επιπλέον, η CIA αποκάλυψε ότι έστελνε προσωπικό στην περιοχή δοκιμών από το εργοστάσιο της Lockheed στο Μπάρμπανκ της Καλιφόρνια κάθε Δευτέρα πρωί και επέστρεφε το βράδυ της Παρασκευής για να αποκρύψει τη βάση από το κοινό.
Το πρόγραμμα OXCART, το οποίο ανέπτυξε το αεροσκάφος αναγνώρισης A-12, άρχισε τις πτήσεις τον Σεπτέμβριο του 1960.
Το Lockheed A-12 προοριζόταν για αποστολές αναγνώρισης υψηλής ταχύτητας και μεγάλου υψομέτρου, ιδιαίτερα πάνω από περιοχές που θεωρούνταν «απαγορευμένες» ή πολιτικά ευαίσθητες.
Το αεροπλάνο χρησιμοποιήθηκε από την CIA για πέντε χρόνια για την εκτέλεση επιχειρησιακών αποστολών στη Νοτιοανατολική Ασία, προτού συνταξιοδοτηθεί το 1969 και αποθηκευτεί στο Παλάμντελ της Καλιφόρνια.
«Στις αρχές του 1962, οι αξιωματούχοι της CIA ανησυχούσαν για την πιθανότητα η Σοβιετική Ένωση να μάθει για το πρόγραμμα OXCART μέσω αεροφωτογραφήσεων», αναφέρεται το έγγραφο.
Λόγω αυτής της ανησυχίας, η CIA δοκίμασε τη δυνατότητα ορατότητας της τοποθεσίας χρησιμοποιώντας τα δικά της μέσα αναγνώρισης με το να «φωτογραφηθεί η περιοχή Λίμνης Groom από ένα U-2 και αργότερα από έναν δορυφόρο αναγνώρισης CORONA».
Αλλά το 1974, «οι αστροναύτες του Skylab φωτογράφησαν κατά λάθος την περιοχή δοκιμών της Λίμνης Groom, παρά τις ειδικές οδηγίες να μην το κάνουν».
Το Skylab ήταν ο πρώτος αμερικανικός διαστημικός σταθμός και ένα πρωτοποριακό ερευνητικό εργαστήριο στο διάστημα.
Οι λεπτομέρειες σχετικά με τη φωτογράφιση της Περιοχής 51 από τους αστροναύτες ήταν η τελευταία αναφορά στη μυστική βάση στην 400 σελίδων αναφορά.
Ο αυτοπροκηρυγμένος ειδικός στα UFO Στάντον Φρίμαν δεν θεώρησε τα έγγραφα ως γεγονός, λέγοντας το 2013: «Η ιδέα ότι το U-2 εξηγεί τις περισσότερες από τις παρατηρήσεις εκείνη την εποχή είναι απόλυτη ανοησία».
«Μπορεί το U-2 να σταθεί ακίνητο στον αέρα; Να κάνει γωνιακές στροφές στον αέρα; Να απογειωθεί από το πουθενά;», συμπλήρωνε.
