Την πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη, καλεσμένος στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον τη μεσημβρίαν», παραχώρησε ο Γιάννης Νικοπολίδης, ο μεγαλύτερος γιος του Αντώνη Νικοπολίδη, που από την Ουάσινγκτον όπου έκανε κλασσικές σπουδές και αγωνιζόταν ως τερματοφύλακας πλέον υπερασπίζεται τα γκολπόστ της ομάδας της Λαμίας.
«Με το ποδόσφαιρο ξεκίνησα να ασχολούμαι από πολύ μικρός. Ήμουν 5-6 χρονών όταν έπαιξα στην πρώτη ακαδημία. Όταν ο μπαμπάς μου ήταν στο Euro, εγώ ήμουν τεσσάρων χρονών. Δε θυμάμαι τίποτα από εκείνη την περίοδο. Δεν έχω καμία ανάμνηση. Εγώ ήμουν στο χωριό στην Άρτα με τη γιαγιά, οι γονείς μου ήταν στην Πορτογαλία, αλλά δεν έχω κάποια ανάμνηση» ανέφερε αρχικά ο Γιάννης Νικοπολίδης για την έλλειψη μνημών από την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου το 2004, όταν στην Εθνική Ομάδα αγωνιζόταν ο πατέρας του Αντώνης Νικοπολίδης.
Σε άλλο σημείο, ο Γιάννης Νικοπολίδης αναφέρθηκε σε όσα θυμάται να λέει ο κόσμος στον δρόμο στον πατέρα του, αλλά και σε όσα ακούει ο ίδιος μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
«Έχω αναμνήσεις από το να σταματάνε τον μπαμπά μου στον δρόμο για αυτόγραφα, φωτογραφίες, βρισίδια, όλα. Το να πηγαίνει ο κόσμος στο γήπεδο και να τα “χώνει” στους αθλητές, καλώς ή κακώς είναι και ένας τρόπος εκτόνωσης. Στην Ελλάδα έτσι είναι το γήπεδο, πας να ρίξεις τη βρισιά σου και γυρνάς στο σπίτι ήρεμος. Εγώ ως τερματοφύλακας τα ακούω όλα, αλλά κάνω πως δεν τα ακούω… Αν δώσεις λίγο τυράκι, γυρίσεις κοιτάξεις, πεις κάτι, αρχίζουν πιο δυνατά. Όσο τους αγνοείς, τόσο περισσότερο ηρεμούν» είπε ο νεαρός γκολκίπερ.
Ο τερματοφύλακας της Λαμίας κλήθηκε να σχολιάσει και τις προλήψεις και τα γούρια που υπάρχουν στο χώρο του ποδοσφαίρου. Συγκεκριμένα ο Γιάννης Νικοπολίδης είπε: «Η μητέρα μου το παραδέχτηκε ότι μου φέρνει γκαντεμιά, όποτε έχω αγώνα πλέον φεύγει από το σπίτι. Έχω φίλους που αλλάζουν θέση στο ημίχρονο, κλείνουν πόρτες με ενέργειες, με γούρια, με μάτια. Εγώ πρέπει να βάλω πρώτα την αριστερή και μετά την δεξιά κάλτσα».
Για το αν βλέπει αλλαγές στο ποδόσφαιρο είπε: «Βλέπω αλλαγές στο ποδόσφαιρο σαν άθλημα, σαν τακτική, σαν ρυθμός αγώνα, σαν απαιτήσεις. Εμένα αυτό με ενδιαφέρει, δεν με ενδιαφέρει το έξω-αγωνιστικό κομμάτι δηλαδή να μιλάω στους διαιτητές, στον προπονητή, στον μάνατζερ κλπ. Νομίζω καλό είναι να τα κάνουμε στην άκρη και να ασχολούμαστε περισσότερο με το άθλημα».
Ο Γιάννης Νικοπολίδης μίλησε και για το βάρος που κουβαλάει το επίθετο του λόγω του πατέρα του και είπε: «Έχει και τα καλά του έχει και τα κακά του. Για μένα είναι κάτι που το αντιμετωπίζω καθημερινά οπότε δεν μπορώ να πω ότι μου κάνει διαφορά, το έχω συνηθίσει».
Τέλος, αποκάλυψε ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι στόχοι του: «Θέλω να παίξω στο Champions League, υψηλότερο επίπεδο, ίσως κάποιο Παγκόσμιο Κύπελλο με την Εθνική θα ήταν ένα όνειρο».
