Κάποτε μεσουρανούσαν στα τηλεοπτικά σήριαλ με τις προτάσεις να πέφτουν… βροχή, με τα «χρυσά» συμβόλαια να διαδέχονται το ένα το άλλο.
Οι ηθοποιοί όμως, όπως λένε στο newsbeast.gr, δεν είχαν πάντοτε τις τεράστιες απολαβές και τα… χοντρά κασέ. «Αυτά τα χρήματα που ακούτε, ανήκαν στους πρωτοκλασάτους», λένε και εξηγούν ότι η «χρυσή περίοδος» πριν το 2009 έχει περάσει ανεπιστρεπτί…
Τότε, μπορεί για ένα επεισόδιο που για να βγει απαιτούνταν περίπου δέκα γυρίσματα (επί δέκα ώρες την ημέρα το καθένα) οι πρωταγωνιστές των πετυχημένων σήριαλ να αμείβονταν με 4.000 και 5.000 ευρώ (το λιγότερο!) όμως σήμερα, τα χρήματα αυτά έχουν μειωθεί μέχρι και τρεις φορές. «Δεν μιλάμε βέβαια για το θέατρο που εκεί υπάρχει περίπτωση να μην πληρώνονται», καταλήγουν οι περισσότεροι.
Εδώ και αρκετά χρόνια, εξηγούν, στο θέατρο γίνονται είτε συνεταιριστικές δουλειές είτε κάποιοι επιλέγουν να πληρώνονται με ποσοστά. Σπάνια δίνονται μισθοί και όταν δίνονται είναι αρκετά χαμηλοί της τάξης των 600 ευρώ για την πλειοψηφία.
Δείτε όμως τι λένε στο newsbeast.gr οι ηθοποιοί για το θέμα της κρίσης στο χώρο της υποκριτικής τόσο στο σανίδι όσο και στην τηλεόραση αλλά και τι λύσεις προτείνουν σε περίπτωση που φυσικά μπορούν να αλλάξουν-έστω και στο ελάχιστο- τα πράγματα…
Μίρκα Παπακωνσταντίνου: «Έχω δουλέψει πολλές φορές δωρεάν από επιλογή»
«Στο θέατρο δεν είναι απόλυτο το θέμα των μειώσεων κατά βάση αυτή την περίοδο. Εμένα μου έχει τύχει και στο παρελθόν να κάνουν δουλειές με πολύ λίγα χρήματα είτε γιατί δεν είχαν είτε γιατί ήταν παραγωγές που ήθελα να τις κάνω αν και δεν ήταν “εμπορικές”. Εμένα δεν μου συμβαίνει πρώτη φορά αυτό. Εγώ έχει τύχει να κάνω πράγματα και να μην πληρωθώ εγώ συνειδητά για να πληρωθούν τα παιδιά που ήταν μαζί μου. Αυτό δεν γίνεται πρώτη φορά και το κάνουν και πολλοί συνάδελφοι. Αντικείμενο του πόθου μας είναι πάντοτε ο κόσμος να έρθει να δει τη δουλειά μας. Εγώ δεν είμαι στην τηλεοπτική κατηγορία των ηθοποιών που έχουν υποστεί τεράστιες μειώσεις διότι δεν εργάζομαι στην τηλεόραση. Όμως, οι μειώσεις ισχύουν για όλους τους ηθοποιούς, όπως φυσικά και για όλους τους ανθρώπους. Δεν είμαστε εμείς κάτι διαφορετικό. Είμαστε μέσα στη δίνη αυτού του πράγματος, δουλεύουμε κι εμείς λιγότερο ή περισσότερο λες και έχουμε φτάσει στο σημείο να λέμε “εσύ είσαι τυχερός που δουλεύεις ή είσαι τυχερός εάν πληρώνεσαι”. Έχετε δει τι γίνεται στην τηλεόραση.
Για να υπάρξει μία αλλαγή, πρέπει να υπάρξουν πρώτα πολιτικές και πολιτιστικές λύσεις και από τους κρατούντες και μετά από εμάς. Μία λύση είναι ότι γίνονται πιο μικρές δουλειές με πιο πολλούς ηθοποιούς. Αυτό είναι καλό αλλά το αποτέλεσμα μετράει. Το ζήτημα είναι να έρθει ο κόσμος. Μειώνεται το εισιτήριο για όποιον κάνει παραγωγή και κατ’ επέκταση μειώνεται και η αμοιβή.
Δε φταίνε οι τούρκικες σειρές για το πρόβλημα. Αυτό είναι θέμα οικονομικό. Όποιοι έχουν τα γένια και τα χτένια και έχουν αποφασίσει να το κάνουν. Ο κόσμος θα δει ό,τι του δώσεις και το βλέπετε γιατί όταν γίνονται ελληνικές σειρές, τις παρακολουθούν. Κάποιες τούρκικες είναι και καλογυρισμένες. Δηλαδή, μη λέμε ό,τι θέλουμε. Δεν μας φταίνε εκείνοι. Δικό μας θέμα είναι. Των όποιων καναλιών δηλαδή που δε θέλουν να πληρώσουν. Το θέμα είναι μόνο οικονομικό γιατί κάποιες σειρές που πέρυσι έσκισαν, φέτος σταμάτησαν. Άρα, το θέμα είναι ότι δεν θέλουν να δώσουν λεφτά ή να γίνουν και εμείς να πληρωθούμε του αγίου… ποτέ, ας πούμε».
Σπύρος Μπιμπίλας: «Υπάρχουν ηθοποιοί που δεν έχουν ούτε τα προς το ζην»
«Καμία σχέση δεν έχουν τα χρήματα που παίρνουμε σήμερα με τις αμοιβές μας το 2009. Τα χρήματα έχουν πέσει κατακόρυφα ειδικά στην τηλεόραση. Μιλάμε για μειώσεις της τάξης του 50% σε όλους και σε κάποιες περιπτώσεις και πολύ πάνω από το 50%.
Στο θέατρο δεν υπάρχει συλλογική σύμβαση και δεν ξέρουμε τι θα γίνει. Για να δοθεί μία λύση, πρέπει να υπογραφούν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Αν δεν υπογραφούν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, οι εργαζόμενοι θα αμείβονται με όλο και λιγότερα. Στην τηλεόραση μην εκπλαγείτε εάν ακούσετε ότι αμείβονται με πολύ λίγα χρήματα. Αυτή τη στιγμή για να καταλάβετε οι πρωταγωνιστές αμείβονται με χρήματα που έπαιρναν οι ηθοποιοί που δεν είχαν πολύ μεγάλη συμμετοχή στις σειρές.
Τα στούντιο μεταγλωττισμού έχουν κλείσει, πλην ενός. Η μεταγλώττιση πληρώνεται το μισό από αυτό που πληρωνόταν πριν από δέκα χρόνια.
Όποιος δεν έχει έσοδα, πώς θα πληρώσει τα προηγούμενα δάνεια; Αυτό δεν ισχύει μόνο για τους ηθοποιούς, ισχύει για όλο τον ελληνικό λαό. Υπάρχουν ηθοποιοί που δεν έχουν ούτε τα προς το ζην. Στο θέατρο γίνονται και συνεταιριστικές δουλειές. Όταν οι δουλειές είναι συνεταιριστικές, οι ηθοποιοί πληρώνονται μόνο από τα έσοδά τους».
Χάρης Ρώμας: «Πάντοτε καταπατούνταν οι συλλογικές συμβάσεις»
«Σε γενικές γραμμές έχουν μειωθεί πάρα πολύ. Όμως, δεν πληρώνονται όλοι με μισθό. Εγώ συνήθως πληρώνομαι με ποσοστά. Όπως και να έχει πάντως, οι αποδοχές είναι μισές αλλά και πάλι για τους τυχερούς που δουλεύουν. Υπάρχει ένα 85% με 90% των ηθοποιών που δεν εργάζονται. Να ξέρετε ότι ακόμη και την περίοδο που υπήρχαν συλλογικές συμβάσεις, καταπατούνταν και τότε.
Οι λύσεις δεν μπορούν να είναι επιμέρους, δηλαδή δεν μπορούν να γίνουν για ένα επάγγελμα μόνο. Πρέπει να είναι μέσα στο πλαίσιο μιας γενικότερης λύσης για να μπορέσει να αναπτυχθεί ξανά η οικονομία και να σταματήσει η κατηφόρα. Δεν μπορεί να αποκοπεί ή να ξεχωρίσει ένα επάγγελμα, όταν γύρω επικρατεί καταστροφή.
Δεν υπάρχουν σειρές επειδή δεν υπάρχουν λεφτά. Και αν γίνουν σειρές, θα γίνουν με πολύ λιγότερα χρήματα».
Άννα Φόνσου: «Εάν μπορούσα να λύσω το οικονομικό, θα ήμουν βοηθός του Γ. Στουρνάρα»
«Οι αποδοχές έχουν μειωθεί κατά 60% τουλάχιστον. Υπάρχει 92% ανεργία στο χώρο. Βλέπετε ότι πολλοί συνάδελφοι δεν έχουν χρήματα. Εμείς μέσα από το σπίτι του ηθοποιού, τους βοηθάμε. Κοντά μας οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι. Οι συνάδελφοι εδώ είναι χαρούμενοι.
Ξέρετε, εάν ήξερα πώς να λύσω εγώ το οικονομικό ή να βρω λύσεις, θα ήμουν βοηθός του Γιάννη Στουρνάρα. Πιστεύω όμως ότι δεν θέλουν να υπάρξει πολιτισμός, γι’ αυτό και δεν επενδύουν σε εμάς».
Κάρμεν Ρουγγέρη: «Αν δεν ρίξεις τις απολαβές σου, ξέρεις ότι δεν θα βρεις δουλειά»
«Αν δεν ρίξεις τις απολαβές σου σήμερα, ξέρεις ότι δεν θα βρεις δουλειά. Υπάρχουν αρκετές μειώσεις στις αμοιβές. Όμως, το επάγγελμά μας βασίζεται στον κόσμο. Εάν για παράδειγμα ο κόσμος δεν έχει χρήματα να έρθει στο θέατρο, δεν θα δουλέψουμε. Εμείς είχαμε αναρωτηθεί τι θα γίνει στην περίπτωση που δεν θα πήγαινε καλά η παράσταση. Είχαμε πει τότε θα δούμε. Τώρα, ευτυχώς, πάνε πολύ καλά και οι ηθοποιοί αμείβονται από 1.250 μέχρι 1.850 ευρώ το μήνα μεικτά. Έχει ο Θεός! Μακάρι να τα καταφέρουμε».
Κώστας Κόκλας: «Το επάγγελμα του ηθοποιού δεν ήταν ποτέ σίγουρη δουλειά»
«Η κρίση στο χώρο μας υπήρχε πάντοτε. Δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Μία φορά δούλευες και μετά μπορεί να μην έβρισκες δουλειά για έξι μήνες. Δεν είναι μία σίγουρη δουλειά. Η διαφορά είναι ότι παλαιότερα υπήρχαν πάρα πολλά μεροκάματα. Σήμερα, έχουν χαθεί τα μεροκάματα της τηλεόρασης. Όμως, να ξέρετε ότι οι περισσότεροι από εμάς που θέλαμε και τελικώς γίναμε ηθοποιοί, δεν θέλαμε να παίξουμε στην τηλεόραση. Η δουλειά μας είναι στο θέατρο. Εκεί καταλαβαίνεις ότι είσαι ηθοποιός».
Γιώργος Καπουτζίδης: «Δεν περίμενα ποτέ να υπογράφω παχυλά συμβόλαια»
«Οι ηθοποιοί ζουν για τον κόσμο. Όταν ο κόσμος δεν έχει χρήματα, δεν θα πάει στο θέατρο. Δεν θα μας δει. Εμείς, θέλουμε να εξυπηρετούμε τον κόσμο.
Δύσκολες μέρες στο χώρο υπήρχαν πάντοτε. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι καινούργιο. Εγώ είμαι πολύ περήφανος για τη δουλειά μου και είμαι σίγουρος ότι οι ηθοποιοί θα επιβιώσουν, θα επιζήσουν.
Πολλοί με ρωτούν αν έχω ρίξει το κασέ μου, ποιος όμως από όλους αυτούς με ρώτησε εάν πέρασα δύσκολα στη σχολή όταν σπούδαζα; Πώς δούλευα όταν ήμουν πιο νέος; Κι εγώ έχω περάσει πολύ δύσκολα στην προσπάθειά μου στην υποκριτική όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα. Δεν περίμενα ποτέ να υπογράψω παχυλά συμβόλαια. Ήθελα να παίξω έστω και σε έναν ρόλο. Το ίδιο θέλουν και ήθελαν πάντοτε όλοι οι σπουδαστές και οι φοιτητές των δραματικών σχολών. Δεν κοιτούσαν ούτε κοιτούν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους και τα λεφτά. Όμως, αυτά για κάποιους δεν είναι πιστευτά.
Πολλοί με ρωτούν ακόμη και σήμερα γιατί δεν γράφω. Δε γράφω γιατί όταν τελείωσε το Παρά Πέντε ήθελα να ξεκουραστώ. Ξέρετε, ποτέ δε θεώρησα τον εαυτό μου επαγγελματία σεναριογράφο. Έγραψα τότε το μεράκι της καρδούλας μου και όποτε έχω αυτό το μεράκι θα ξαναγράψω. Όταν η καρδούλα μου λοιπόν το θελήσει και μπορώ, θα γράψω κάτι. Ήδη, γράφω κάτι για το σινεμά, θα δούμε όμως πότε θα τελειώσει».
Άννα Παναγιωτοπούλου: «Αμείβομαι με ποσοστά εδώ και αρκετά χρόνια»
«Οι αμοιβές των ηθοποιών έχουν μειωθεί αρκετά, όπως δηλαδή έχουν μειωθεί σε όλο τον κόσμο. Εμείς δεν είμαστε εξαίρεση. Έχει πέσει αρκετά ο βασικός μισθός αρκετά και αυτό έχει επηρεάσει όλους τους συναδέλφους.
Εγώ δεν αμείβομαι με μισθό, αμείβομαι με ποσοστά εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Όσοι αμείβονται με ποσοστά, να ξέρετε, βασίζονται στην προσέλευση του κόσμου και στην τιμή του εισιτηρίου που έχει πέσει πάρα πολύ. Δε νομίζω ότι υπάρχει κάποιος φυσιολογικός άνθρωπος, εκτός των πλουσίων εννοώ, που να μην έχει επηρεαστεί από την κρίση.
Είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν λύσεις αυτή την περίοδο. Δεν αναφέρομαι φυσικά μόνο στο να βελτιωθούν οι μισθοί των συναδέλφων αλλά όλου του κόσμου. Εμείς δεν αποτελούμε εξαίρεση για να μιλάμε σε μια τέτοια δύσκολη περίοδο μόνο για τις δικές μας απολαβές. Το πρόβλημα είναι μαζικό.
Τα τούρκικα σήριαλ ήρθαν στην Ελλάδα επειδή σταμάτησαν τα ελληνικά. Δεν είχαν χρήματα να πληρώνουν τους έλληνες ηθοποιούς και έτσι βρήκαν αυτές τις φθηνές λύσεις».
Γεράσιμος Γεννατάς: «Αυτή τη στιγμή δυσκολεύομαι να πληρώσω τους λογαριασμούς μου»
«Οι αμοιβές στο χώρο του ελεύθερου θεάτρου ήταν πάντοτε μία πονεμένη ιστορία με την έννοια ότι πέραν του βασικού μισθού του σωματείου έχει πέσει κατακόρυφα, όπως συμβαίνει σε όλους τους χώρους και είναι περίπου στα 600 ευρώ. Η συλλογική σύμβαση προ κρίσης ήταν περίπου 1.000 με 1.100 ευρώ. Το θέμα είναι ότι δεν δίνονται αυτά τα λεφτά.
Οι περισσότεροι ηθοποιοί δουλεύουν τζάμπα. Ανέκαθεν βέβαια δούλευαν τζάμπα και δεν αναφέρομαι στους ηθοποιούς που έχουν δημιουργήσει κάποιο όνομα. Η αδερφή μου για παράδειγμα είναι ηθοποιός, έχει δύο παιδιά και έχει να πάρει μηνιάτικο, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, εδώ και αρκετό καιρό. Να ξέρετε ότι υπάρχουν οι κρατικές σκηνές που μπορούν ακόμη να πληρώνουν αλλά είναι πολύ δύσκολο να εργαστεί κάποιος σε αυτές.
Το επάγγελμά μας είναι περιστασιακό. Δηλαδή, υπάρχουν φορές που δουλεύεις για κάποιο διάστημα και μετά μπορείς να μείνεις άνεργος για αρκετά μεγαλύτερο.
Εγώ μιλάω ως προνομιούχος γιατί λόγω της τηλεοπτικής μου παρουσίας μπορώ να παίρνω λίγο καλύτερα χρήματα αν και το τελευταίο εξάμηνο ήταν δραματικό. Και συνεχίζει φυσικά να είναι δραματικό. Δηλαδή, αυτή τη στιγμή δυσκολεύομαι να πληρώσω τους λογαριασμούς μου πέραν των άλλων υποχρεώσεων που έχω στις καλές μας τράπεζες.
Στο παρελθόν τα περισσότερα σήριαλ ήταν αρκετά καλά πληρωμένα. Ακούγεται πολύ άσχημο το ότι ένας ηθοποιός μπορεί να έπαιρνε το επεισόδιο και 4.000 και 5.000 ευρώ στην τηλεόραση αλλά για να γυριστεί ένα επεισόδιο χρειαζόταν δουλειά 10 ημερών επί 10 ώρες ημερησίως. Υπήρχαν και υψηλότερες αμοιβές αλλά εκεί έπαιζαν τα χρήματα για τους πρωταγωνιστές στις επιτυχημένες σειρές. Μην ξεχνάτε όμως ότι κάθε κανάλι έβγαζε πολλά περισσότερα από τους ηθοποιούς λόγω διαφημίσεων κ.λπ. Αυτοί οι μισθοί έχουν πέσει το λιγότερο τρεις φορές κάτω αλλά σκεφτείτε ότι τώρα παίζει και το ενδεχόμενο να μην πληρωθεί καθόλου ένας ηθοποιός παρά το γεγονός ότι τα γυρίσματα των επεισοδίων θα έχουν γίνει. Ένας από τους λόγους που αρνήθηκα να πάω στην καινούργια σειρά του Mega ήταν ότι η πληρωμή θα γινόταν σε 20 μήνες. Αυτή την πρόταση δεν μπορούσα να την αντέξω με την έννοια ότι δεν μπορούσα να είμαι απλήρωτος τόσο καιρό.
Το πρόβλημα οφείλεται στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει όλη η χώρα. Δεν μπορώ να ξέρω πως μπορεί να αλλάξει η κατάσταση στο χώρο μας τη στιγμή που το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζει όλη η κοινωνία.
Δεν πιστεύω ότι φταίνε οι τουρκικές σειρές. Πιστεύω ότι είναι επιλογή των καναλιών να αγοράζουν αυτές τις σειρές γιατί είναι φτηνές. Πιστεύω μάλιστα ότι είναι κάποιες τουλάχιστον και καλογυρισμένες και πιστεύω επίσης ότι θέλουν να κάνουν τον κόσμο να πιστέψει ότι φταίνε οι τούρκικες σειρές».
