Οι περισσότερες αίθουσες σύνταξης ανά τον κόσμο υποδέχθηκαν την είδηση του θανάτου του Χένρι Κίσινγκερ με μούδιασμα και αμηχανία λόγω της αμφιλεγόμενης προσωπικότητάς του. Σίγουρα πάντως το Rolling Stone δεν είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις. Το κεντρικό του δημοσίευμα φέρει τον τολμηρό τίτλο: «Στα τσακίδια. Πέθανε επιτέλους ο Χένρι Κίσινγκερ, ο εγκληματίας πολέμου που αγαπήθηκε από την κυρίαρχη τάξη των ΗΠΑ. Ντροπή στη χώρα που τον τιμά».
Το δημοσίευμα που υπογράφει ο Σπένσερ Άκερμαν αναφέρεται στις καταγραφές του ιστορικού, Γκρεγκ Γκράντιν, ο οποίος είχε συγγράψει τη βιογραφία του Κίσινγκερ και ο οποίος υπολογίζει ότι από τις ενέργειες του Κίσινγκερ μεταξύ 1696 και 1976, δολοφονήθηκαν 3-4 εκατομμύρια άνθρωποι, με το περιοδικό να υπογραμμίζει ότι ο Χένρι Κίσινγκερ ήταν: «ένας από τους ανθρώπους που ευθύνονται για τις μαζικότερες δολοφονίες στην ιστορία».
Το περιοδικό σημειώνει επίσης ότι ο Κίσινγκερ εφάρμοσε μια πολιτική που εξυμνεί το «αμερικανικό μεγαλείο» και επομένως είναι λογικό να τον αποθεώνει ο αμερικανικός Τύπος ως «μια ψύχραιμη ιδιοφυία που επανέφερε το πρεστίζ των ΗΠΑ μετά το Βιετνάμ».
Tο Rolling Stone, δεν παραλείπει να στρέψει τα βέλη του προς άλλα αμερικανικά μέσα λέγοντας ότι «Κανείς δεν πρόκειται να δυσφημίσει τον Κίσινγκερ μια μέρα σαν τη σημερινή. Αντιθέτως, ως απόδειξη του γιατί μπόρεσε να σκοτώσει τόσους πολλούς ανθρώπους και να μην τιμωρηθεί, ο θάνατός του περιβάλλεται από μία ιερότητα στο Κογκρέσο αλλά και στα δημοσιογραφικά γραφεία, παρόλο που είχε υποκλέψει δημοσιογράφους όπως ο Μάρβιν Καλμπ του CBS και ο Χέντρικ Σμιθ των New York Times».
