Το πολυαναμενόμενο βιβλίο με την αυτοβιογραφία του πρίγκιπα Χάρι κυκλοφόρησε και προσφέρει μεγάλες αποκαλύψεις στους αναγνώστες, ενσωματώνοντας γνωστά περιστατικά σε μια ευρύτερη αφήγηση. Το βιβλίο με τίτλο «Spare» ή «Ρεζέρβα» εξιστορεί τα απομνημονεύματα του πρίγκιπα Χάρι και έχει γοητεύσει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. H αυτοβιογραφία του πρίγκιπα Χάρι έκανε θραύση και αυτό αποδεικνύεται και από τα νούμερα καθώς μέσα σε μια μέρα πούλησε 1,4 εκατομμύρια αντίτυπα. Αξιοσημείωτο είναι πως παρά τις υψηλές πωλήσεις του βιβλίου, η δημοτικότητα του πρίγκιπα Χάρι δέχεται πλήγμα στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου περιγράφεται ως κακομαθημένο παιδί που επιζητεί τα προνόμια του ρόλου του χωρίς τις σκοτούρες.
Η αρθρογράφος Maureen Dowd των New York Times δίνει τη δική της εκδοχή για το τι πραγματικά συμβαίνει στην ψυχολογία του πρίγκιπα, διευκρινίζοντας αρχικά πως δεν είναι υπέρ της μοναρχίας. Ωστόσο, όπως αναφέρει, τα τελευταία χρόνια κουράστηκε να ακούει ειδήσεις για τη «φυγή» του Χάρι και της Μέγκαν από το παλάτι αλλά και με τις αποκαλύψεις που έρχονται στο φως της δημοσιότητας.
«Αν η Μέγκαν Μαρκλ ήθελε να αλλάξει τον κόσμο, δεν θα μπορούσε να το κάνει πιο αποτελεσματικά μέσα από τη μοναρχία, φυσώντας τη σκόνη από τα παλιά τελετουργικά, όπως έκανε με τον γάμο της;» διερωτάται η αρθρογράφος. Πώς θα μπορούσε η Μέγκαν να «σοκαριστεί όταν ανακάλυψε θεσμικό ρατσισμό στο ίδιο το ίδρυμα που δημιούργησε το πιο ανθεκτικό επιχειρηματικό μοντέλο για αυτήν;», έγραψε η Alicia Montgomery στο Slate. «Δεν θα μπορούσαν ο Χάρι και η Μέγκαν να ξεπεράσουν τον Ρούπερτ Μέρντοκ και την κολακευτική κάλυψη των ταμπλόιντ, καθώς οι Ομπάμα ξεπέρασαν την άθλια κάλυψη στο Fox News του Μέρντοχ; (Και δεν θα έπρεπε οι βασιλιάδες να σταματήσουν να έχουν τα tabloids με το πρωινό τους;)» συνεχίζει.
Ο Χάρι σκέφτηκε ότι θα έκλεινε αυτό το κεφάλαιο μέσα από τις αποκαλύψεις. «Δεν θα νιώσει ποτέ το βάρος του στέμματος, αλλά ήταν τόσο αβάσταχτο το βάρος του που χρειαζόταν αποφόρτιση; Οι διαφωνίες της οικογένειας έμοιαζαν με κωμωδία, ενώ το δράμα τόσο “φουσκωμένο”, όσο το φόρεμα ενός κοριτσιού των λουλουδιών» σημείωσε.
Δεν θα μπορούσε το ζευγάρι να παίξει το εσωτερικό παιχνίδι, όπως έκανε η Νταϊάνα, βασανίζοντας πιο αποτελεσματικά την «κακή» Καμίλα;
Τώρα που διάβασα το βιβλίο, αυτές οι ερωτήσεις φαίνονται άσκοπες. Είναι σαν να ρωτάς τον Ορέστη: «Δεν μπορούσες να τα έχεις καλύτερα με τη μητέρα σου;» Το ανεξιχνίαστο ατύχημα του 1997 στη σήραγγα Pont de l’Alma στο Παρίσι, η συντριβή που έσβησε τη λάμψη της Νταϊάνα, μια φωτεινότητα που ανακαλούσε με τόση αγάπη ο γιος της στα απομνημονεύματά του, «μετέτρεψε τον Οίκο του Ουίνδσορ, σε Οίκο του Ατρέα» γράφει η αρθρογράφος.
«Προς μεγάλο σοκ και δυσφορία της βασιλικής οικογένειας, ο θάνατος της Νταϊάνα άνοιξε μια πλημμύρα συγκίνησης για τους Βρετανούς και ο Χάρι είναι αποφασισμένος να διατηρήσει τη ροή αυτού του χειμάρρου και να βεβαιωθεί ότι η μητέρα του θα εκδικηθεί» αναφέρει η Maureen Dowd.
«Το βιβλίο είναι για το… κυνήγι»
«Ο Χάρι κυνηγούσε τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, κυνηγούσε στην Αφρική και το Μπαλμόραλ. Κυνηγούσε όμως και αγάπη» γράφει η δημοσιογράφος. Όταν σκότωσε ένα κουνέλι ως παιδί, η νταντά του άλειψε το αίμα του ζώου στο μέτωπό του. Όταν ένας έφηβος Χάρι σκότωσε ένα ελάφι και ο οδηγός του κόλλησε το κεφάλι του στο κουφάρι, δίνοντάς του μια «ματωμένη όψη».
Ο Χάρι, όταν κατά το παρελθόν βρέθηκε στο Eton, είδε μια αλεπού και ένιωσε περισσότερο συνδεδεμένος μαζί της παρά με τους συμμαθητές του ή την οικογένειά του. Απεχθάνεται να τον κυνηγούν αυτοί που αποκαλεί «σαδιστές» από τα ταμπλόιντ, όπως ακριβώς ήταν η μητέρα του, σε σημείο που πιστεύει ότι κινδυνεύει τόσο η ψυχική υγεία όσο και η ζωή του ίδιου και της Μέγκαν.
«Αυτός είναι ένας πρίγκιπας που χρειάζεται μια αγκαλιά» σχολιάζει η αρθρογράφος.
Δεν μπορούσε να πάρει μια αγκαλιά από τον πατέρα του, δεν μπορούσε να του τη δώσει η μητέρα του. (Ίσως αυτός είναι ο λόγος που ο Κάρολος κράτησε το κουρελιασμένο αρκουδάκι του στην ενηλικίωση.) Ο αδερφός του Χάρι, απασχολημένος με την πρωτογένεια, συχνά κρατούσε τον στοργικό μικρότερο αδερφό του σε απόσταση αναπνοής, αποκαλώντας τον παράξενα «Χάρολντ», γράφει.
«Έτσι, ο Χάρι παντρεύτηκε τη Μέγκαν για να έχει μια αγκαλίτσα, όπως της μητέρας του, και μετακόμισε στη Νότια Καλιφόρνια, όπου ένας άγνωστος όπως ο Τάιλερ Πέρι πρόσφερε την κατοικία του στο Λος Άντζελες στο άστεγο ζευγάρι και οι A-listers καλωσόρισαν την πρώην ηθοποιό του “Suits”» είναι το συμπέρασμα της αρθρογράφου.
«Πρέπει να ομολογήσω, αν ήμουν εγώ, θα είχα ανεχτεί πολλά για να ζήσω την ιστορία, να δω το τέλος της ελισαβετιανής εποχής. Θα μου άρεσε πολύ να πηδάω πάνω στα βουνά της Σκωτίας με τη βασίλισσα στο Land Rover της και να ακούω οτιδήποτε είχε να πει για οποιονδήποτε» παραδέχεται.
Ο Χάρι θυμάται το παρατσούκλι του «Prince Thicko» και παραδέχεται ότι δεν ήταν λογοτεχνικός. Νιώθει τρομοκρατημένος που η Μέγκαν έχει διαβάσει το «Eat, Pray, Love». Επίσης, δεν ενδιαφέρεται τόσο πολύ για την ιστορία – παρόλο που όταν σπούδαζε – ένας δάσκαλος του χάρισε έναν ξύλινο χάρακα με χαραγμένα τα ονόματα κάθε Βρετανού μονάρχη από το 1066.
Ο Χάρι, δεν μπορούσε να διαβάσει Σαίξπηρ, παρά την αγάπη του πατέρα του για τον Βάρδο. «Άνοιξα τον Άμλετ», έγραψε ο Χάρι. «Χμμμ: Μοναχικός πρίγκιπας, παθιασμένος με τον νεκρό γονέα, βλέπει να ερωτεύεται τον σφετεριστή του νεκρού γονέα…; Το έκλεισα με δύναμη. Όχι ευχαριστώ».
Ο Χάρι δεν είναι διανοούμενος, όπως ο Άμλετ, αν και είναι θυμωμένος και εμμονικός με τη μητέρα του και ακολουθεί αυτό που πιστεύει ότι είναι οι επιθυμίες του φαντάσματος των γονιών του, ακόμα κι αν αυτό οδηγεί σε κατάρρευση. Ο εσωτερικός αγώνας του Χάρι δεν ήταν «Να είσαι ή να μην είσαι» αλλά «Να χωρίσεις ή να μη χωρίσεις». Χώρισε, χύθηκε και τώρα, όπως στο τέλος όλων των σαιξπηρικών τραγωδιών, η σκηνή είναι αιματοβαμμένη.
Ο Χάρι είπε σε έναν αρθρογράφο της Telegraph ότι θα μπορούσε να ήταν χειρότερο και ότι άφησε εκτός πολύ επιζήμιο υλικό για τον πατέρα και τον αδελφό του. Απλώς, είπε, «προσπαθεί να τους σώσει από τον εαυτό τους».
