Θα περίμενε κανείς ότι εν έτει 2022 -και δη στην Αυστραλία– θα είχε πάψει να αποτελεί είδηση ότι μία/ένας ηθοποιός είναι γκέι. Η περίπτωση της Ρέμπελ Γουίλσον όμως, έρχεται να αποδείξει το αντίθετο. Όχι απλά ήταν είδηση, αλλά ουσιαστικά η ηθοποιός «εκβιάστηκε» να παραδεχθεί τη σεξουαλικότητά της δημόσια, έπειτα από «προειδοποιητικό μήνυμα» ενός δημοσιογράφου.
Η νεαρή ηθοποιός αποκάλυψε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα ότι είναι ομοφυλόφιλη και με μήνυμά της στο Instagram παρουσίασε τη σύντροφό της. «Νόμιζα πως έψαχνα για τον πρίγκιπα της Ντίσνεϊ αλλά τελικά αυτό που χρειαζόμουν όλον αυτόν τον καιρό ήταν μια πριγκίπισσα της Ντίσνεϊ» έγραψε στο Instagram η Γουίλσον, χρησιμοποιώντας το hashtag, «loveislove», δηλαδή η αγάπη είναι… αγάπη.
Η σύντροφος της Ρέμπελ Γουίλσον είναι η Ραμόνα Αγκρούμα, επιχειρηματίας και σχεδιάστρια ρούχων και έχει ιδρύσει την εταιρία Lemon Ve Limon. Ήδη από τον περασμένο Μάιο η Γουίλσον είχε παραδεχτεί ότι έχει σχέση χωρίς να αποκαλύπτει την ταυτότητα του συντρόφου της, αλλά καθώς ήταν μερικούς μήνες μετά το χωρισμό της από τον επιχειρηματία Τζέικομπ Μπους, η βιομηχανία του θεάματος υπέθεσε πως βγαίνει με άνδρα. Μάλιστα, τον περασμένο Μάρτιο η Γουίλσον είχε εμφανιστεί στο πάρτι του Vanity Fair με την Ραμόνα Αγκρούμα, αλλά δεν δημιουργήθηκαν υποψίες πως θα μπορούσαν να είναι ζευγάρι.
Όταν η Γουίλσον έκανε coming out, ο κόσμος πανηγύρισε ότι το έκανε -όπως πίστευαν- με τους δικούς της όρους. Όμως, όπως αναφέρει το BBC, ο συντάκτης μιας κουτσομπολίστικης στήλης στην εφημερίδα «Sydney Morning Herald» αποκάλυψε ότι ήξερε ότι η Γουίλσον ήταν γκέι και μάλιστα ότι είχε προειδοποιήσει την ηθοποιό ότι είχε 27 ώρες μέχρι να το δημοσιεύσει.
Ο υπεύθυνος της στήλης, Andrew Hornery, «γκρίνιαξε» ότι η Γουίλσον «του έφαγε» την είδηση αλλά η παραδοχή του ότι θέλησε να βγάλει στο φως της δημοσιότητας κάτι τόσο προσωπικό, πυροδότησε θύελλα αντιδράσεων σε όλο τον κόσμο.
Για τους ακτιβιστές της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, η ιστορία της Γουίλσον είχε πάρει μια καταστροφική τροπή. Κάτι που ξεκίνησε σαν μία καλή είδηση – ένα διάσημο πρότυπο που έκανε coming out – είχε αμαυρωθεί από μια γνώριμη, παλιά απειλή.
Το coming out είναι μια έντονα προσωπική διαδικασία – και για πολλούς παραμένει δύσκολη. Η Nicky Bath, διευθύνουσα σύμβουλος της LGBTIQ+ Health Australia, δήλωσε ότι στην τηλεφωνική γραμμή QLife μία στις 10 κλήσεις που δέχεται αφορά στην εσωτερική πάλη με το coming out. «Όταν βλέπουμε κάποιον να βιώνει μία εμπειρία βίαιου coming out το 2022, δείχνει πραγματικά πολλά με το πού βρισκόμαστε ως κοινωνία, όσον αφορά στην ιδιωτική ζωή των ανθρώπων και τις δικές τους επιλογές για όσα συμβαίνουν στη ζωή τους» εξηγεί η Bath.
Το μερίδιο ευθύνης των Media και το«Mea culpa» του δημοσιογράφου
Σε αυτή την περίπτωση, «νομίζω ότι τα αυστραλιανά Μέσα ενημέρωσης πρέπει να δουν λίγο τη λειτουργία τους και τον αντίκτυπο των ρεπορτάζ τους στον ψυχισμό των ανθρώπων» επισημαίνει η ακτιβίστρια.
Ακόμη και το 2022 στην Αυστραλία, εξακολουθεί να είναι επικίνδυνο για τους ανθρώπους να αποκαλύπτουν τη σεξουαλικότητά τους ή τις προτιμήσεις τους ως προς το φύλο. Ο ποδοσφαιριστής Τζος Καβάλο, ο οποίος αποκάλυψε την ταυτότητά του πέρυσι, ανέφερε ότι έχει δεχθεί απειλές θανάτου έκτοτε.
Στην περίπτωση του coming out της Ρέμπελ Γουίλσον, η εφημερίδα, μετά την οργή του κόσμου, εξέδωσε τρεις απολογητικές δηλώσεις. Στην απολογητική του δήλωση, ο δημοσιογράφος Andew Hornery, δήλωσε ότι ως γκέι άνδρας ο ίδιος «γνωρίζει πολύ καλά πόσο βαθιά πληγώνονται τα θύματα οποιασδήποτε διάκρισης και το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα είναι να προκαλέσω αυτόν τον πόνο σε κάποιον άλλον».
Όμως, όπως είναι λογικό, η τοποθέτησή του ήγειρε ερωτήματα για το γιατί προσέγγισε την Ρέμπελ Γουίλσον με αυτόν τον τρόπο και μάλιστα λέγοντάς της ότι «είχε αρκετές πηγές και αρκετές λεπτομέρειες για να δημοσιεύσει το στόρι».
Αρκετοί ήταν εκείνοι που έκαναν λόγο για «δημοσιογραφικό εγωισμό» και «κατάχρηση εξουσίας» που καλλιεργούνται στο πλαίσιο μιας ανταγωνιστικής δημοσιογραφικής κουλτούρας και το «απολογητικό» memo του εκδότη της εφημερίδας – που καμία απολογία δεν περιείχε- φάνηκε να επιβεβαιώνει αυτό το επιχείρημα.
«Το να λέμε ότι η Herald “ξεμπρόστιασε” την Γουίλσον είναι λάθος» δήλωσε ο Bevan Shields, ο οποίος διορίστηκε στη θέση αυτή τον Ιανουάριο. Ο εκδότης υποστήριξε ότι η Γουίλσον είχε κάνει coming out Μόνη της και ότι η εφημερίδα είχε κυνηγήσει την ιστορία σύμφωνα με τις συνήθεις δημοσιογραφικές πρακτικές και ότι δεν υπήρχε καμία οριστική πρόθεση να δημοσιευτεί η ιστορία της.
Την Τρίτη ωστόσο, ο Shileds, επιχείρησε να ανασκευάσει τη δήλωσή του και μίλησε για το «λάθος που έγινε» – αλλά δεν διευκρίνισε ποιο ακριβώς ήταν το ηθικό παράπτωμα στο οποίο υπέπεσε η εφημερίδα.
Η άγρια εισβολή των Μέσων στην προσωπική ζωή των celebrities
Για τους ειδικούς της δεοντολογίας των ΜΜΕ η ιστορία της Ρέμπελ Γουίλσον είναι μία κλασική περίπτωση ανήθικης δημοσιογραφικής πρακτικής.
«Πρόκειται για μια ιστορία που δεν θα έπρεπε να έχει δει το φως της δημοσιότητας» αναφέρει ο δρ Sacha Molitorisz, ακαδημαϊκός δικαίου και δεοντολογίας στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Σίδνεϊ, ο οποίος ήταν δημοσιογράφος στη Herald για σχεδόν δύο δεκαετίες. Ο ίδιος χαρακτήρισε τα όσα είπε ο Shield ως «ανειλικρινή» καθώς, όπως λέει, το mail του Hornery προς τη Ρέμπελ Γουίλσον έδειχνε σαφή πρόθεση δημοσίευσης της ιστορίας της.
Οι ειδικοί επεσήμαναν επίσης ότι η κουλτούρα που δίνει προτεραιότητα στα «λαβράκια» και τα «κλικ» έναντι της τήρησης των ηθικών κανόνων της δημοσιογραφίας μπορούν να ευδοκιμήσουν σε έναν κλάδο που παραμένει σε μεγάλο βαθμό αυτορυθμιζόμενος.
Η ρυθμιστική αρχή του κλάδου, το Συμβούλιο Τύπου της Αυστραλίας, επιβεβαίωσε στο BBC ότι είχε λάβει αρκετές καταγγελίες σχετικά με την υπόθεση της Ρέμπελ Γουίλσον. Αλλά ακόμα και αν κρίνει ότι οι καταγγελίες αυτές είναι βάσιμες, το μόνο που έχει να κάνει η εφημερίδα είναι να τυπώσει μια διόρθωση και μια απολογία.
«Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο ταμπλόιντ Τύπος εξακολουθεί να είναι πολύ επιθετικός, αλλά γίνεται πιο προσεκτικός, επειδή έχουν υπάρξει αρκετές πετυχημένες αγωγές για την προστασία της ιδιωτικής ζωής» σημειώνει ο Δρ Molitorisz.
Θα μπορούσε η Γουίλσον να καταθέσει μήνυση σε βάρος της εφημερίδας;
Οι περισσότεροι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ακόμα και αν η Ρέμπελ Γουίλσον κατέθετε μήνυση στην εφημερίδα, δεν θα είχε επιτυχία νίκης στην Αυστραλία.
Οι ισχυρότεροι νόμοι που παρέχουν αποζημίωση στα θύματα των ΜΜΕ αφορούν σε περιπτώσεις δυσφήμισης – ένα αδίκημα που δεν φαίνεται να εφαρμόζεται στην παρούσα υπόθεση.
Η Ρέμπελ Γουίλσον είχε πριν από μερικά χρόνια κερδίσει μια περίφημη υπόθεση δυσφήμισης εναντίον αυστραλιανών περιοδικών που την αποκαλούσαν ψεύτρα.
«Οι αίθουσες ειδήσεων πρέπει πραγματικά να αφιερώσουν λίγο χρόνο για να σκεφτούν και να συζητήσουν για τη δεοντολογία του επαγγέλματος. Πώς μιλάμε για τους LGBTQI και για διάφορες ομάδες στην κοινωνία μας με τρόπο που δεν ενισχύει τις ανισότητες και δεν κάνει τους ανθρώπους πιο ευάλωτους;» προτείνει καταληκτικά ο Δρ Molitorisz, προκειμένου να αποφευχθούν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον.
