Καλεσμένη στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον» ήταν σήμερα Πέμπτη (7/12) η Ελένη Καρακάση, η οποία μεταξύ άλλων μίλησε για τα όσα είχαν κυκλοφορήσει από συναδέλφους της περί απόπειρας αυτοκτονίας της, εξιστορώντας τι της είχε συμβεί στην πολυκατοικία της, όταν είχε κλειδωθεί μέσα μαζί με τους άλλους περιοίκους.
Η γνωστή ηθοποιός, που φέτος συμμετέχει στην «Ηλέκτρα» της ΕΡΤ1, περιέγραψε για πρώτη φορά τι ακριβώς συνέβη.
«Ξεκίνησα να φύγω 8 η ώρα το πρωί, για να πάω στο θέατρο. Είχα παιδική παράσταση. Βλέπω ότι είχε κόσμο έξω και μέσα από την είσοδο της πολυκατοικίας. Είχε σπάσει το κλειδί, κάτι είχε γίνει. Εγώ έπρεπε να φύγω και ο κλειδαράς αργούσε, είχε πάει 9 και είχα πάθει υστερία, γιατί στις 10 ξεκινούσε η παράσταση», ξεκίνησε να περιγράφει η Ελένη Καρακάση.
«Πήρα την απόφαση να “κρεμαστώ” από το παράθυρο, που είναι ανάμεσα στο ισόγειο και στον πρώτο, για να μου δώσει ο νεαρός από πάνω το τηλέφωνο να πάρω το 166. Και όπως πήγα πίσω-πίσω για να βρω ισορροπία, είχε μία σειρά από τούβλα, σκουντουφλάω, πέφτω και σκίζω το κεφάλι μου στον σωλήνα του φυσικού αερίου», συνέχισε η ηθοποιός, για να ολοκληρώσει:
«Ανοίγω τα μάτια, βλέπω τα αίματα να τρέχουν, σηκώνομαι και παίρνω τελικά το 166. Όλοι ούρλιαζαν, λέω: “Ξυπνήστε τον άντρα μου ήρεμα”. Ήρθαν και με πήραν, μου έκαναν 7 ράμματα στο κεφάλι. Ενημέρωσα και την παραγωγή ότι έκανα μία βλακεία, για να είμαι στην ώρα μου στην παράσταση. Από στόμα σε στόμα αυτό, όμως, έφτασε ότι η Ελένη έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, ότι πήδηξε από το μπαλκόνι γιατί την είχε κλειδωμένη ο άντρας της. Μου έστελναν φίλοι και συνάδελφοι “Ελένη, πες μας ότι δεν είναι αλήθεια”. Κυκλοφόρησε πολύ στον κύκλο των ηθοποιών. Εκεί αποφάσισα να μην ξανακάνω τόσο επικίνδυνα πράγματα», κατέληξε στην ιστορία της η Ελένη Καρακάση.
Παράλληλα, η ηθοποιός αναφέρθηκε στο πώς αντιμετωπίζει της απουσία της από το θέατρο πλέον, αλλά και την περιπέτεια της υγείας της.
«Μεγαλώσαμε σε μια γενιά ηθοποιών, που είχαν την άποψη ότι πρέπει να παίξεις στο θέατρο ακόμα και αν πεθαίνεις. Εγώ πλέον δεν είμαι αυτής της άποψης. Παλαιότερα είχα παίξει ακόμα και την ημέρα που είχε πεθάνει ο μπαμπάς μου. Δεν πρέπει να καταπιεζόμαστε τόσο πολύ. Όλα λειτουργούν και χωρίς εμένα. Δεν το έχω μετανιώσει, αλλά ό,τι και να σου πω τώρα, έχω παίξει ακόμα και με πατερίτσες».
Για την περιπέτεια της υγείας της και τα Ιατρεία του πόνου δήλωσε:
«Μετά από ένα χειρουργείο που έκανα, ολικής υστεροκτομής, πήγαν όλα καλά, αλλά μου προέκυψε ινομυαλγία. Είναι κάτι που συμβαίνει σε πάρα πολύ κόσμο. Δεν μπορούσα να βρω θεραπεία με τίποτα και πονούσα από το πρωί έως το βράδυ. Όταν πήγα σε αυτούς τους ανθρώπους στα Ιατρεία του πόνου με όλες τις εξετάσεις που είχα κάνει, κάνανε συμβούλιο μεταξύ τους και κατέληξα στους σωστούς γιατρούς που έπρεπε να πάω».