Γνωρίζατε ότι το αίσθημα αηδίας που μας προκαλεί κάτι, μπορεί να μας κάνει πιο επιρρεπείς στο να εξαπατούμε τρίτους, ενώ η καθαριότητα μάς προτρέπει να γινόμαστε και πάλι δίκαιοι και ειλικρινείς;
Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο Organizational Behavior and Human Decision Processes, οι αποφάσεις που λαμβάνουμε συχνά επηρεάζονται από αθώα αντικείμενα και γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας, ενώ εμείς αγνοούμε απολύτως την επίδραση αυτή.
Ο καθηγητής Μάρκετινγκ, Vikas Mittal, από το πανεπιστήμιο Rice στο Χιούστον του Τέξας, εξηγεί το μηχανισμό που βρίσκεται πίσω από αυτή τη φαινομενικά περίεργη σχέση: «Η αηδία, ως συναίσθημα, έχει σχεδιαστεί ως μέσο προστασίας. Το ένστικτο του καθενός είναι να προστατεύσει τον εαυτό του. Όταν οι άνθρωποι νιώθουν αηδία, τείνουν να απομακρύνουν τον εαυτό τους από μια κατάσταση. Εστιάζουν περισσότερο στον εαυτό του και είναι λιγότερο πιθανό να σκέφτονται άλλους ανθρώπους. Και κάπως έτσι αρχίζουν να εμφανίζονται οι μικρές εξαπατήσεις».
Στο πλαίσιο ενός άλλου πειράματος, οι ερευνητές μελέτησαν κατά πόσο οι επιδράσεις του αισθήματος της αηδίας μπορούσαν να μειωθούν, ζητώντας από ανθρώπους να αξιολογήσουν καθαριστικά προϊόντα, όπως απολυμαντικά και αφρόλουτρα.
Όσοι είχαν εκτεθεί στα καθαριστικά προϊόντα, μετά από την έκθεση σε μια εικόνα που τους προκαλούσε αηδία, εμφάνιζαν πιο δίκαιη συμπεριφορά στη συνέχεια, κάτι που –σύμφωνα με τους ερευνητές- υποδηλώνει ότι η σκέψη για το σαπούνι ακύρωσε τις επιδράσεις της αηδίας.
«Σε ένα πολύ γενικό επίπεδο, αν βρίσκεται κανείς σε ένα καθαρό περιβάλλον, αν έχει καθαρό εργασιακό χώρο, θα τείνει να αηδιάζει λιγότερο. Και όσο ελαχιστοποιούνται αυτές οι πιθανότητες, τότε θα αυξάνονται οι πιθανότητες οι άνθρωποι να σκέφτονται λιγότερο τον εαυτό τους και να συνεργάζονται με τους γύρω τους».
