Έμφυτη φαίνεται να είναι η ανάγκη των κουταβιών για αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους, καθώς μία νέα έρευνα έδειξε ότι το 40% της ικανότητας ενός νεαρού σκύλου να επικοινωνεί με εμάς είναι γενετική και υπάρχει πριν να λάβει χώρα οποιαδήποτε εκπαίδευση ή δέσιμο με τον ιδιοκτήτη.
Η μελέτη συμπεριλαμβάνει 375 κουτάβια με μέση ηλικία 8.5 εβδομάδων. Ζητήθηκε από αυτά να ολοκληρώσουν τυποποιημένες δραστηριότητες για να μετρηθεί η ανταπόκρισή τους στην ανθρώπινη επαφή και η θέλησή τους να συνεργαστούν.
Όλα τα δεδομένα δείχνουν πως οι σκύλοι είναι βιολογικά προετοιμασμένοι για επικοινωνία με ανθρώπους.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από παρατηρήσεις μεταξύ 2017 έως 2020, η ομάδα δημιούργησε ένα στατιστικό μοντέλο συγκρίνοντας τη γενετική με περιβαλλοντικούς παράγοντες, σε συνάρτηση με τη ράτσα, το φύλο και την ηλικία. Τα νεαρά κουτάβια ανταποκρινόταν περισσότερο όταν ο χειριστής τους κοιτούσε ή έδειχνε ένα δοχείο που έκρυβε φαγητό, αν και ακολουθούσαν εντολές μόνο όταν το βλέμμα ή η κίνηση του χεριού συνοδευόταν από μία φωνητική εντολή.
Τώρα οι ερευνητές θέλουν να ψάξουν για τα συγκεκριμένα γονίδια που επηρεάζουν την κοινωνική συμπεριφορά των κουταβιών. Μελλοντικές ανακαλύψεις θα είναι χρήσιμες για να καταλάβουμε την εξέλιξη και την εξημέρωση των σκύλων και τί ακριβώς τους οδήγησε να γίνουν «ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου».
Από μικρή ηλικία, οι σκύλοι επιδεικνύουν κοινωνικές συμπεριφορές ανθρώπινου επιπέδου, οι οποίες έχουν ένα ισχυρό γενετικό παράγοντα, κάτι που σημαίνει πως αυτές οι ικανότητες έχουν προοπτικές να επιλεχθούν μέσω της διασταύρωσης. Τα ευρήματά μας αποκαλύπτουν ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορία της εξημέρωσης, με την έννοια πως τα ζώα που είχαν μία τάση στην επικοινωνία με το δικό μας είδος μπορεί να έχουν επιλεγεί στους πληθυσμούς των λύκων από τους οποίους αργότερα αναπτύχθηκαν οι σκύλοι.
