Όταν κοιμούνται οι άνθρωποι, οι μύες γύρω από το λαιμό χαλαρώρουν και προκαλούν στένωση της αναπνευστικής οδού.

Το ροχαλητό εμφανίζεται όταν συγκεκριμένοι μαλακοί ιστοί –όπως η μαλακή υπερώα, η σταφυλή, τα στοιχεία των ρινικών διόδων ή η βάση της γλώσσας- χαλαρώσουν τόσο πολύ, με αποτέλεσμα να μπλοκάρουν τους αναπνευστικούς αεραγωγούς.

Καθώς το σώμα προσπαθεί να αναπνεύσει κανονικά, η αυξημένη πίεση στο λαιμό του ατόμου προκαλεί τη δόνηση των μαλακών ιστών κοντά στην αναπνευστική οδό. Η ένταση του ροχαλητού εξαρτάται από το μπλοκάρισμα των αεραγωγών –όσο πιο στενό το άνοιγμα, τόσο πιο δυνατό θα είναι και το ροχαλητό.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα στην ιστοσελίδα Today I Found Out, υπάρχουν συγκεκριμένοι παράγοντες οι οποίοι αυξάνουν την πιθανότητα ένα άτομο –άντρας ή γυναίκα- να ροχαλίζει.

Για παράδειγμα, το ροχαλητό μπορεί να χειροτερεύσει με την ηλικία, λόγω της απώλειας μυϊκής μάζας.

Παρομοίως, η παχυσαρκία έχει ως αποτέλεσμα η περίσσεια λιπώδους ιστού στο λαιμό να πιέζει τους αεραγωγούς. Τα κρυολογήματα, η ρινική συμφόρηση, το κάπνισμα και το αλκοόλ μπορούν επίσης να μπλοκάρουν τους αεραγωγούς, αυξάνοντας την πιθανότητα εμφάνισης ροχαλητού, όπως επίσης και η στάση του σώματος στον ύπνο.

Για ποιο λόγο, λοιπόν, οι άντρες ροχαλίζουν περισσότερο από τις γυναίκες; Και, ισχύει η άποψη αυτή;

Ενώ οι ακριβείς αριθμοί από μελέτη σε μελέτη διαφέρουν, σε γενικές γραμμές η άποψη αυτή έχει βάση, με σχεδόν το ένα τρίτο των ανδρών να υποφέρει από χρόνιο ροχαλητό, ενώ το ποσοστό αυτό στις γυναίκες να πέφτει στο ένα πέμπτο.

Και, πέρα από τις πιθανές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στους άντρες και τις γυναίκες, σε ό,τι αφορά συνήθειες, όπως η συχνότητα του καπνίσματος, η κατανάλωση αλκοόλ και η συγκέντρωση λιπώδους ιστού στο σώμα, υπάρχουν και βιολογικοί παράγοντες, που συνοδεύονται από μια ποικιλία θεωριών ως προς το τι ακριβώς συμβαίνει στον οργανισμό τους.

Μία από αυτές θέλει τις φωνητικές χορδές των ανδρών να βρίσκονται σε πιο χαμηλή θέση στο λαιμό, δημιουργώντας μεγαλύτερο χώρο. Έτσι, σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, αν η γλώσσα «πέφτει» κατά τη διάρκεια του ύπνου εκεί μέσα, είναι πιθανό να μπλοκάρει ένα μέρος του αεραγωγού και να δημιουργεί τις δονήσεις που προκαλούν την εμφάνιση του ροχαλητού. Ο πιο μικρός στοματοφάρυγγας στις γυναίκες σημαίνει, ότι το αντίστοιχο μπλοκάρισμα συντελείται σε όλο το υπάρχον άνοιγμα, με αποτέλεσμα οι γυναίκες να ξυπνούν από τον ύπνο τους, παρά να ροχαλίζουν.

Ωστόσο, οι άντρες φαίνεται να είναι και πιο επιρρεπείς στην υπνική άπνοια, σε σχέση με τις γυναίκες σε ποσοστό 84%.

Έτσι, μια άλλη θεωρία ασχολείται με τα αίτια του ροχαλητού, πέρα από τη γλώσσα, και σχετίζεται με τους μηχανισμούς του φάρυγγα.

Συγκεκριμένα, -όπως σημειώνει το δημοσίευμα- ενώ οι άνδρες έχουν σαφώς μεγαλύτερο φάρυγγα από τις γυναίκες, έχουν επίσης πολύ πιο σημαντικές αλλαγές στο μέγεθος των αεραγωγών όταν ξαπλώνουν, σε σχέση με το όταν στέκονται όρθιοι. Επιπλέον, ενώ τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες το μέγεθος των αεραγωγών μειώνεται με την ηλικία, οι άντρες εμφανίζουν μεγαλύτερο «τσαλάκωμα» του άνω αεραγωγού όταν γερνούν.

Επιπλέον, στους άντρες συντελείται πολύ μεγαλύτερη αλλαγή στο μέγεθος του φάρυγγα απ’ ό,τι στις γυναίκες, με βάση τον όγκο των πνευμόνων τους. Αυτή η διαφορά είναι αρκετά μεγάλη ώστε να είναι πιθανολογείται ότι υπεραντισταθμίζει τον επιπλέον χώρο στον αεραγωγό που έχουν οι άνδρες κατά μέσο όρο. Για τους λόγους αυτούς –και όχι μόνο γι’ αυτούς- οι άντρες είναι πολύ πιο επιρρεπείς στην άπνοια του ύπνου, με αποτέλεσμα να είναι πιο πιθανό να ροχαλίζουν, ιδιαίτερα καθώς γερνούν.