Για πολλούς οι υδατάνθρακες είναι ένα συστατικό απαγορευμένο ή αν όχι απαγορευμένο, τουλάχιστον υπό περιορισμό.
Παχαίνουν, κάνουν κυτταρίτιδα, κάνουν κατακρατήσεις και άλλα πολλά σενάρια κυριαρχούν στον κόσμο της διατροφής από αμαθείς, ημιμαθείς, προπονητές της διατροφικής εξέδρας, δήθεν ειδικούς.
Στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά περιορισμός θα πρέπει να υπάρχει όσον αφορά την κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν υδατάνθρακες. Αποτελούν τη βασικότερη πηγή ενέργειας για το σώμα και τον εγκέφαλο, και ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο θα πρέπει να μας δίνει το 50 – 55 % των ημερησίων θερμίδων που χρειαζόμαστε από αυτούς. Κατά συνέπεια, φρούτα, λαχανικά, ψωμί και παρασκευάσματά του, παξιμάδι, φρυγανιές, δημητριακά, πατάτες, αμυλώδη λαχανικά όπως ο αρακάς , ρύζι, ζυμαρικά, μέλι κ.α., θα πρέπει ως πηγές υδατανθράκων να αποτελούν τη βάση της καθημερινής μας διατροφής.
Προτιμάμε, όπου υπάρχουν, ολικής αλέσεως προϊόντα που έχουν περισσότερες φυτικές ίνες.
Αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα ότι οι υδατάνθρακες θα πρέπει να επιμερίζονται καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Ωστόσο, θα ήταν καλύτερο να καταναλώνονται πριν από κάποια δραστηριότητα. Ανάλογα δηλαδή με το τι δραστηριότητα πρόκειται να ακολουθήσει στην ημέρα μας να επιλέγουμε την ανάλογη ποσότητα.
Προετοιμαζόμενοι για τις δραστηριότητες της ημέρας, στο πρωινό και στα πρωινά σνακ όπως και στο μεσημεριανό γεύμα, άφθονους. Όσο πηγαίνουμε προς ώρες της ημέρας που απαιτούν λιγότερη ενέργεια, από το απόγευμα δηλαδή και μετά, καθώς και στο βραδινό, μπορούμε να μειώνουμε την πρόσληψή τους. Όχι ότι μας κάνουν κακό, αλλά τότε είναι λιγότερο αναγκαίοι ενεργειακά, σε σχέση με τις δραστήριες ώρες της ημέρας.
Πηγή: neadiatrofis.gr
