Ο Δημήτρης Κρεμαστινός άφησε το στίγμα του στο χώρο της Υγείας, τόσο ως πανεπιστημιακός γιατρός ως και υπουργός Υγείας της τελευταίας κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου (1993-1996).
Το 1993 ορκίσθηκε εξωκοινοβουλευτικός υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ύστερα από πρόταση του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, του οποίου υπήρξε προσωπικός ιατρός.
Ως υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ο Δημήτρης Κρεμαστινός έκανε πολλά:
- Δημιούργησε και λειτούργησε για πρώτη φορά τον Οργανισμό Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ) με επέκτασή του σε όλη τη χώρα και εισήγαγε για τους χρήστες ναρκωτικών τη θεραπεία με μεθαδόνη.
- Αναμόρφωσε την ψυχική υγεία με πρότυπο το ψυχιατρείο Λέρου που από κοινωνικό όνειδος όπως το χαρακτήριζε τότε ο διεθνής Τύπος αναγνωρίστηκε ως πρότυπο ψυχιατρικό κέντρο.
- Εισήγαγε την τηλεϊατρική στη χώρα και εγκατέστησε τους πρώτους σταθμούς στα νησιά.
- Δημιούργησε στη χώρα μονάδες αεροπλάνων του ΕΚΑΒ για τη διακομιδή αρρώστων από τα νησιά και τις απομακρυσμένες περιοχές, με πλήρωμα εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
- Επέκτεινε το ΕΚΑΒ σε όλη τη χώρα με ιατρούς καρδιολόγους και αναισθησιολόγους μέσα στις νοσοκομειακές μονάδες για πρώτη φορά. Μέχρι τότε τα ασθενοφόρα κυκλοφορούσαν μόνο με νοσηλευτές.
- Δημιούργησε την επιτροπή των 7 ξένων εμπειρογνωμόνων από καθηγητές των μεγαλύτερων Πανεπιστημίων της Ευρώπης, με επικεφαλής τον πρύτανη του London School of Economics, η οποία εισηγήθηκε το νόμο για την ανασυγκρότηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας με βάση κυρίως το σκανδιναβικό πρότυπο. Το έργο ωστόσο δεν υλοποιήθηκε λόγω της αποχωρήσεως του από το υπουργείο ως αποτέλεσμα της παραίτησης του Ανδρέα Παπανδρέου από τη θέση του πρωθυπουργού για λόγους υγείας.
Ως πανεπιστημιακός γιατρός δημιούργησε στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο τη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Εμφράγματος και Στεφανιαίας Νόσου.
Ανήλθε όλες τις βαθμίδες της πανεπιστημιακής ιεραρχίας με συνεχές ερευνητικό και διδακτικό έργο επί 35 χρόνια. Μετά το τέλος της υπουργικής του θητείας επέστρεψε κανονικά στο Πανεπιστήμιο.
Υπήρξε διευθυντής στις μεγαλύτερες Καρδιολογικές Κλινικές της χώρας (Νοσοκομείο Γ.Γεννηματάς, Β’ Καρδιολογική Κλινική Ωνασείου) ενώ εκ του μηδενός δημιούργησε την Β’ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική του Νοσοκομείου Αττικόν, της οποίας υπήρξε ο πρώτος διευθυντής.
Συνέγραψε σημαντικά επιστημονικά συγγράμματα, πάνω από 2.500 επιστημονικές εργασίες, ενώ διετέλεσε επί χρόνια αρθρογράφος στην εφημερίδα τα ΝΕΑ για θέματα Καρδιολογίας.
