Αίσθημα μόνιμης κούρασης

Όταν μια αίσθηση μόνιμης κούρασης μας καταβάλλει καθημερινά, δίχως να υποχωρεί, θα πρέπει να μας προβληματίζει το «γιατί». Αν τρεφόμαστε σωστά και κοιμόμαστε επαρκώς, ενώ ταυτόχρονα δεν ανευρίσκεται κάποιο παθολογικό αίτιο, η μόνιμη αυτή κόπωση δε θεωρείται φυσιολογική. Δεν είναι λογικό να καταβάλλεις προσπάθεια, για να σηκωθείς το πρωί από το κρεβάτι σου.

Θεωρείται αφύσικο να νιώθεις εξουθενωμένος, έπειτα από ελάχιστες ώρες εργασίας, να παρουσιάζεις συνεχώς υπνηλία, να αισθάνεσαι τα πόδια σου «κομμένα», να έχεις διαρκώς μειωμένη διάθεση, να μη μπορείς να ασχοληθείς με διάφορες δραστηριότητες ή να αδυνατείς να αντεπεξέλθεις καθημερινά στις κοινωνικές σου υποχρεώσεις.

Πρόκειται για μία κατάσταση, η οποία δε συνέβη ξαφνικά. Σίγουρα, όμως, πολλοί συνάνθρωποι μας τη βιώνουν καθημερινά και επί μακρόν χρονικό διάστημα. Αρκετοί από αυτούς βλέπουν τις δυνάμεις τους να τους εγκαταλείπουν και την απόδοση τους να φθίνει. Κατά καιρούς κάποιοι απευθύνονται σε γιατρούς και πραγματοποιούν διάφορες εξετάσεις. Χωρίς, ωστόσο, να μπορεί να βρεθεί κάποια εμφανής αιτία και μία λύση στον καθημερινό μαραθώνιο της ζωής τους.

Το 1800 περιγράφηκε για πρώτη φορά σε ιατρικά κείμενα ένα νέο Σύνδρομο και η πρώτη θεραπεία που δόθηκε για αυτό χρονολογείται γύρω στο 1930. Το συγκεκριμένο Σύνδρομο περιέγραφε πλήρως όλα τα κλινικά εκείνα συμπτώματα που εκδηλώνουν όσοι αισθάνονται μονίμως κουρασμένοι.

Παρήλθε αρκετό χρονικό διάστημα, μέχρι που εν τέλει το 2015 αναγνωρίστηκε επισήμως, με μια εργασία του Ινστιτούτου Υγείας των Η.Π.Α. (US Institute  of  Medicine), το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης ή Σύνδρομο Κόπωσης των Επινεφριδίων.

Τι είναι το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης;

Το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης (CFS) είναι μια αρκετά πολύπλοκη διαταραχή. Στη συγκεκριμένη πάθηση, ο ασθενής υποφέρει από συνεχή κούραση και εξάντληση, που δεν υποχωρεί με τον ύπνο και την ξεκούραση. Ίσα-ίσα επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Το περίεργο, μάλιστα, είναι ότι αυτού του είδους η κόπωση δεν ερμηνεύεται από άλλη παθολογική κατάσταση του ασθενούς, γιατί οι συνήθεις εξετάσεις του δείχνουν φυσιολογικές. Όμως, σταδιακά το άτομο νιώθει αδύναμο να αντεπεξέλθει στις εργασιακές του υποχρεώσεις και στις κοινωνικές του δραστηριότητες και βλέπει την ποιότητα ζωής του σταδιακά να εξασθενεί.

Ποιους Προσβάλλει;

Το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης εμφανίζεται στατιστικά λίγο περισσότερο σε γυναίκες, ηλικίας από 20 έως 50 ετών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν προσβάλλει και τους άνδρες της ίδιας ηλικιακής ομάδας, και εκδηλώνεται κατά βάση μετά από  έντονο ή παρατεταμένο stress.

Τι προκαλεί το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης;

Όπως κάθε σύνδρομο, έτσι και το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης προκαλείται από πολλά και διαφορετικά αίτια. Έχουν διατυπωθεί θεωρίες οι οποίες υποστηρίζουν ότι κάποια Ιογενής ή Βακτηριδιακή Λοίμωξη μπορεί να πυροδοτήσει την εμφάνιση του Συνδρόμου. Επιπλέον, το ΣΧΚ μπορεί να είναι αποτέλεσμα κληρονομικής προδιάθεσης ή ορμονικής ανισορροπίας.

Έρευνες, μάλιστα, υποδεικνύουν ότι το ΣΧΚ μπορεί να προκληθεί από φλεγμονή του νευρικού συστήματος, η οποία ενδέχεται να είναι απόρροια ανοσολογικής απόκρισης ή διαδικασίας. Εξάλλου, όπως και για όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα, έτσι και για το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης ευθύνονται επιγενετικοί παράγοντες, οι οποίοι δε συνδράμουν  στη σωστή βιοχημεία του σώματος και βλάπτουν το ανοσοποιητικό σύστημα σε τέτοιο σημείο, ώστε αυτό να μην αναγνωρίζει τα ίδια του κύτταρα και τους ιστούς. Και μάλιστα, επιτίθεται σε αυτά, με στόχο την εξουδετέρωση τους. Επιγενετικοί παράγοντες θεωρούνται οι τοξίνες και οι χημικές ουσίες που διαχέονται στο περιβάλλον και το άγχος.

Πώς συνδέεται η Κόπωση των Επινεφριδίων με το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης;

Το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης έχει κατά καιρούς αναφερθεί και με άλλα ονόματα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η «Κόπωση των Επινεφριδίων». Όλοι οι παράγοντες που αναφέρθηκαν προηγουμένως, οι οποίοι πυροδοτούν την εμφάνιση του Συνδρόμου, αποτελούν στρεσογόνους, για τον οργανισμό, παράγοντες. Αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζονται από το σώμα μας σα stress. Κάθε τέτοιος, ωστόσο, παράγοντας έχει επίδραση στα επινεφρίδια, τα οποία εξάλλου χαρακτηρίζονται ως επιδρά «οι αδένες του stress».

Επομένως, το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης εκδηλώνεται έπειτα  από έντονο ή παρατεταμένο stress, το οποίο υφίσταται ο οργανισμός κατά τη διάρκεια ή μετά από οξείες ή χρόνιες λοιμώξεις, κυρίως του αναπνευστικού συστήματος. Τα επινεφρίδια αρχικά λειτουργούν σε υπερβολικά αυξημένο βαθμό, προκειμένου να αντισταθμίσουν κάθε κατάσταση stress, που έχει βιώσει ο οργανισμός μας. Μέσω αυτών των μηχανισμών, παραμένουμε ακμαίοι στην αρχή οποιασδήποτε στρεσογόνου κατάστασης, καθώς εκκρίνονται μεγάλες ποσότητες αδρεναλίνης, κορτιζόλης και κατεχολαμινών, προκειμένου να υποστηριχθούν οι λειτουργίες όλων των συστημάτων του οργανισμού μας.

Παρόλα αυτά, η κατάσταση αυτή οδηγεί στην Κόπωση των Επινεφριδίων μας. Σε κάποιες σοβαρές περιπτώσεις, ελαττώνεται τόσο πολύ η δράση των επινεφριδίων, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να αδυνατούν μέχρι και να σηκωθούν από το κρεβάτι, για περισσότερο από μερικές ώρες στη διάρκεια της ημέρας. Κι όσο περισσότερο μειώνεται η λειτουργία των επινεφριδίων, τόσο περισσότερο επενεργούν οι δυσάρεστες συνέπειες, που προκαλούνται, στο σύνολο του οργανισμού μας.

Το ανθρώπινο σώμα καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου να αναπληρώσει τη δράση των επινεφριδίων. Ωστόσο, προκύπτουν διάφορα προβλήματα κατά τη συγκεκριμένη διαδικασία, τα οποία επεκτείνονται στη ζωή των ασθενών και προκαλούν δυσάρεστες επιπτώσεις, οι οποίες αφορούν τα επίπεδα υδατανθράκων, πρωτεϊνών και σακχάρου στο αίμα, την καρδιαγγειακή λειτουργία και το μεταβολισμό του λίπους. Ταυτόχρονα, σημειώνονται μεταβολές στη διαδικασία παραγωγής ενέργειας, στον ύπνο, στην έμμηνο ρύση ακόμη και στη σεξουαλική διάθεση.

Μπορούν να πραγματοποιηθούν πολλές ακόμη αλλαγές σε βιοχημικό και κυτταρικό επίπεδο, με σκοπό να αντισταθμιστεί η μειωμένη παραγωγή επινεφριδιακών ορμονών που προκύπτει στην Κόπωση των Επινεφριδίων. Στις μέρες μας, μάλιστα, σημειώνεται ραγδαία αύξηση των ασθενών με Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης, εξαιτίας των ποικίλων παραγόντων stress, στους οποίους εκτίθεται ο οργανισμός μας. Ωστόσο, το συγκεκριμένο σύνδρομο μπορεί να αποτελέσει πρόδρομο για την ανάπτυξη χρόνιων νοσημάτων, όπως ο Σακχαρώδης Διαβήτης, η Αρτηριακή Υπέρταση, οι Καρδιοπάθειες και η Κατάθλιψη.

Πολλοί άνθρωποι παραβλέπουν τα συμπτώματα και δεν αποδίδουν τη δέουσα σημασία, διότι πιστεύουν ότι απλώς ο οργανισμός τους χαρακτηρίζεται από μειωμένα επίπεδα ενέργειας κι ότι εκ φύσεως μπορεί να είναι οκνηροί και υποτονικοί. Έχουν, λοιπόν, την εντύπωση ότι δε συντρέχει κάποιος σοβαρό παθολογικό αίτιο.

Το διαρκές αίσθημα κούρασης είναι παθολογικό, όταν ο άνθρωπος τρέφεται με τα απαραίτητα μικροθρεπτικά συστατικά και ξεκουράζεται επαρκώς, και προμηνύει την ύπαρξη υποκείμενων νοσημάτων. Γι’ αυτό το λόγο, αν το άτομο αισθάνεται συνεχή κόπωση, η οποία δε θεραπεύεται με τον ύπνο, αλλά συνεχίζει να τον ταλαιπωρεί, χρειάζεται να απευθυνθεί σε ένα γιατρό άμεσα, προκειμένου αφενός να πληροφορηθεί ενδελεχώς για την κατάσταση της υγείας του κι αφετέρου να ακολουθήσει την κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση, αν αυτό κριθεί απαραίτητο.

Τα πραγματικά αίτια που προκαλούν το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης μπορούν να ανιχνευτούν μονάχα μέσα από Εξειδικευμένες εξετάσεις. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να απευθυνθείτε σε Ιατρικά κέντρα που έχουν πρωθύστερη εμπειρία και γνώση όσον αφορά το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος, ο οποίος μπορεί να σας βοηθήσει αφενός να κατανοήσετε το λόγο στον οποίο οφείλεται αυτή η αίσθηση μόνιμης κούρασης, που σας ταλαιπωρεί, κι αφετέρου να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά το πρόβλημα, μέσω κατάλληλων θεραπευτικών πρωτοκόλλων, που διαμορφώνονται βάσει των διαγνωστικών ευρημάτων.