Ένα πολύ καλό ποσοστό ασθενών ξεπερνούν στις μέρες μας καρκίνους αρχικών σταδίων, μόνο που οι τοξικές συνέπειες της χημειοθεραπείας και των άλλων θεραπειών αφήνουν το στίγμα τους στη συνολική υγεία τους.
Αυτό μας λέει μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Cell», βρίσκοντας τη λύση στα προγράμματα της NASA για την εκπαίδευση των αστροναυτών ώστε να αντέχουν το στρες των διαστημικών πτήσεων.
Οι ίδιες τεχνικές φυσικής άσκησης, ισχυρίζεται η μελέτη, μπορούν να επιστρατευτούν και για την αποθεραπεία από τις αγωγές κατά του καρκίνου, όπως η χημειοθεραπεία, η ακτινοθεραπεία, η ανοσοθεραπεία κ.λπ.
Το περιβάλλον έξω από τη γήινη ατμόσφαιρα έχει παρόμοιο αντίκτυπο στα σώματα των αστροναυτών με τα συμπτώματα που βιώνουν όσοι υποβάλλονται σε θεραπείες για τον καρκίνο, όπως η μυϊκή ατροφία, η αναιμία, η δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος κ.ά.
Ήδη από τη δεκαετία του 1960, η NASA είχε υπολογίσει ότι οι αστροναύτες που πήραν μέρος στις αποστολές του Gemini βίωναν κατά 25% μείωση της καρδιοαναπνευστικής τους λειτουργίας έπειτα από 4 μέρες σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Αρκούντως εντυπωσιακά, πολλά αντικαρκινικά πρωτόκολλα έχουν βρει πως επιφέρουν αντίστοιχη πτώση στην καρδιοαναπνευστική λειτουργία των ασθενών.
Η NASA, όταν σκαρώνει θεραπείες για τη μάχη με τις επιπτώσεις των διαστημικών ταξιδιών, δεν προτιμά τα φάρμακα. Αντιθέτως, επιστρατεύει τη φυσική άσκηση ώστε να βελτιώσει τη σωματική ικανότητα του αστροναύτη να αντέχει το στρες σε συνθήκες εκτός γήινης βαρύτητας.
Κλείνοντας τη μελέτη τους, οι ερευνητές ισχυρίζονται πως τα προγράμματα άσκησης της NASA «μπορούν να εφαρμοστούν και να βοηθήσουν 1 εκατομμύριο ανθρώπους που θα διαγνωστούν με καρκίνους αρχικών σταδίων στις ΗΠΑ τον χρόνο»…
