Οι χίπις πάντα το έλεγαν και οι νευροεπιστήμονες τώρα μάλλον το επιβεβαιώνουν. Βρετανοί ερευνητές ανακοίνωσαν ότι έχουν τις πρώτες σαφείς ενδείξεις πως οι ψυχεδελικές ναρκωτικές ουσίες, όπως το LSD, η κεταμίνη και η ψιλοκυβίνη (μαγικά μανιτάρια), επιφέρουν μια ανώτερη κατάσταση συνείδησης στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Σάσεξ και Imperial College του Λονδίνου, με επικεφαλής τον καθηγητή νευροεπιστήμης Ανίλ Σεθ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Scientific Reports» μελέτησαν τους εγκεφάλους υγιών εθελοντών που έλαβαν τις τρεις ψυχεδελικές ουσίες.
Παρακολουθώντας τη δραστηριότητα των νευρώνων (εγκεφαλικών κυττάρων), οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι, υπό την επήρεια του LSD και των άλλων ουσιών, ο εγκέφαλος των εθελοντών εμφάνισε πολύ πιο τυχαία, απρόβλεπτη και πολύπλοκη δραστηριότητα από ό,τι συνήθως, κάτι που θεωρείται η νευρωνική «υπογραφή» της ανώτερης συνειδησιακής δραστηριότητας, σύμφωνα με δημοσίευμα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Η ιδιαίτερη αυτή νευρωνική δραστηριότητα συνόδευσε μια σειρά από περίεργες αισθήσεις που είχαν οι συμμετέχοντες, όπως ότι έπλεαν στο κενό, ότι το εγώ τους διασπάτο, ότι ο χρόνος διαστρεβλωνόταν ή ότι είχαν αποκτήσει εσωτερική γαλήνη.
Όταν οι άνθρωποι κοιμούνται ή βρίσκονται υπό την επήρεια αναισθητικού, οι νευρώνες του εγκεφάλου τους λειτουργούν με πολύ πιο προβλέψιμο τρόπο. Στη συνήθη κατάσταση εγρήγορσης τη μέρα, ο εγκέφαλος γίνεται λιγότερο προβλέψιμος, αλλά υπό την επίδραση των ψυχεδελικών, η δραστηριότητά του γίνεται πλήρως απρόβλεπτη, κάτι που σχετίζεται με ανώτερες καταστάσεις συνείδησης, σύμφωνα με τους νευροεπιστήμονες.
Συμπτωματικά, σαν σήμερα, πριν 74 χρόνια, στις 19 Απριλίου 1943, ο Ελβετός χημικός Άλφρεντ Χόφμαν, ο οποίος πρώτος είχε συνθέσει το λυσεργικό οξύ (LSD) το 1938, είχε πειραματισθεί για πρώτη φορά στον εαυτό του, λαμβάνοντας 250 μικρογραμμάρια από την ισχυρή ψυχεδελική ουσία, που αργότερα απαγορεύθηκε, αφού προηγουμένως χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους χίπις.
Σήμερα η χρήση του LSD και των παρεμφερών ουσιών επιτρέπεται μόνο για επιστημονικές μελέτες υπό αυστηρό πλαίσιο. Σταδιακά όμως αυξάνονται οι επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι τα ψυχεδελικά πρέπει να βγουν από την «καραντίνα» και να αξιοποιηθούν ευρύτερα στην ψυχιατρική (για τη θεραπεία της κατάθλιψης και άλλων παθήσεων) και στη νευροεπιστήμη (για τη μελέτη του μυστηρίου της συνείδησης).