Οι πρωτεΐνες του βήτα αμυλοειδούς που σχηματίζουν τοξικές πλάκες στον εγκέφαλο των ασθενών με Αλτσχάιμερ, μπορεί επίσης να παίξουν επιβαρυντικό ρόλο και στην καρδιά, σκληραίνοντας τον καρδιακό μυ και αυξάνοντας τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν δείγματα ιστού καρδιάς από ασθενείς με Αλτσχάιμερ και διαπίστωσαν αυξημένα επίπεδα της εν λόγω πρωτεΐνης, η οποία αποτελεί το «σήμα κατατεθέν» της νόσου. Το βήτα αμυλοειδές δεν σχηματίζει μόνο κολλώδεις πλάκες στον εγκέφαλο των ασθενών, αλλά τείνει να συσσωρεύεται και στην καρδιά τους.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Φεντερίκα ντελ Μόντε της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Καρδιαγγειακού Ινστιτούτου του Ιατρικού Κέντρου Beth Israel Deaconess της Βοστώνης, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό του Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας «Journal of the American College of Cardiology».
«Βρήκαμε ότι μερικές μορφές καρδιακής ανεπάρκειας κατά βάση αποτελούν μια νόσο Αλτσχάιμερ της καρδιάς. Ουσιαστικά πρόκειται για το ίδιο βιολογικό πρόβλημα, μόνο που στη μία περίπτωση επηρεάζει τον εγκέφαλο, ενώ στην άλλη την καρδιά», δήλωσε η ντελ Μόντε.
Οι επιστήμονες συνέκριναν 22 ασθενείς με Αλτσχάιμερ (μέσης ηλικίας 79 ετών), με 35 άτομα χωρίς Αλτσχάιμερ (μέσης ηλικίας 78 ετών). Διαπιστώθηκε ότι οι πρώτοι -λόγω εναπόθεσης του βήτα αμυλοειδούς- είχαν τοιχώματα καρδιάς με μεγαλύτερο πάχος και μικρότερη ικανότητα άντλησης αίματος. Αυτό αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιακή ανεπάρκεια.
Με βάση αυτά τα ευρήματα, οι ερευνητές ανέφεραν ότι οι γιατροί που παρακολουθούν ασθενείς με Αλτσχάιμερ, θα πρέπει να τους προειδοποιούν για πιθανά καρδιολογικά προβλήματα.
«Τελικά, δεν πρόκειται για πρόβλημα μόνο του εγκεφάλου, αλλά για συστημική νόσο», τόνισε η ντελ Μόντε, καθώς αυξημένα επίπεδα της «ένοχης» πρωτεΐνης βήτα αμυλοειδούς έχουν βρεθεί και σε άλλους ιστούς ασθενών με Αλτσχάιμερ, όπως στο έντερο, στα νεφρά και στους μυς τους.
Η νέα μελέτη θα πρέπει να επιβεβεβαιωθεί από κάποια μεγαλύτερη. Προς το παρόν πάντως, οι επιστήμονες παραδέχθηκαν ότι δεν έχουν τρόπο να αντιμετωπίσουν τη συγκεκριμένη μορφή καρδιακής ανεπάρκειας που μοιάζει με Αλτσχάιμερ.
