Ο πυρετός είναι ένα σημείο που δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά στον οργανισμό. Η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος στον πυρετό δεν είναι αναγκαστικά κακό.
Στην πραγματικότητα ο πυρετός μπορεί να βοηθά διότι:
1. Συμβάλλει στην καταπολέμηση μικροβίων όπως τα βακτηρίδια και οι ιοί που αναπτύσσονται και ευδοκιμούν στις κανονικές θερμοκρασίες του σώματος
2. Ενεργοποιεί το σύστημα άμυνας του οργανισμού (ανοσοποιητικό σύστημα) που προστατεύει από μολύνσεις
Η κανονική θερμοκρασία του σώματος θεωρείται ότι είναι 370 C (βαθμοί Κελσίου). Στην πραγματικότητα όμως υπάρχει μια αρκετά σημαντική ατομική διακύμανση της κανονικής θερμοκρασίας.
Επίσης η θερμοκρασία του σώματος παρουσιάζει μια διακύμανση καθόλη τη διάρκεια της ημέρας. Το απόγευμα και νωρίς το βράδυ έχει τάση να είναι ψηλότερη και συνήθως είναι χαμηλότερη στο μέσο της νύχτας.
Μια μικρή αύξηση της θερμοκρασίας χωρίς άλλα συμπτώματα δεν σημαίνει ότι έχετε πυρετό. Γενικά, οι γιατροί δεν θεωρούν ότι κάποιος έχει πυρετό παρά μόνο όταν η θερμοκρασία του φτάνει ή ξεπερνά τους 380 C.
Ο πυρετός συχνά συνοδεύεται από ρίγος. Ο ασθενής αισθάνεται κρύο διότι τα αιμοφόρα αγγεία του δέρματος της κυκλοφορίας του αίματος συστέλλονται και μειώνουν έτσι τη ροή του αίματος διαμέσου τους. Η αντίδραση αυτή στόχο έχει να διατηρείται και να αυξάνεται η θερμότητα εντός του σώματος και κάνει έτσι το δέρμα να γίνεται κρύο.
Το αποτέλεσμα είναι οι μυς να συσπώνται και να δημιουργούν το ρίγος. Οι πυρετοί αρχίζουν συνήθως να υποχωρούν όταν ο ασθενής αρχίζει να ιδρώνει. Η εφίδρωση είναι καλή διότι βοηθά τον οργανισμό να ψυχρανθεί και έτσι τη θερμοκρασία του να επιστρέφει στις κανονικές τιμές.
Ο πυρετός σπάνια είναι επικίνδυνος στους ενήλικες. Κάνει τον ασθενή να μη νιώθει καλά και προκαλεί δυσκολίες του ύπνου.
Στα βρέφη κάτω των 3 μηνών η κατάσταση είναι διαφορετική. Όταν έχουν πυρετό που φτάνει τους 380 C πρέπει να εξετάζονται από γιατρό.
Πότε πρέπει να καλείτε το γιατρό στις περιπτώσεις πυρετού;
Οι ενήλικες πρέπει να ζητούν συμβουλή γιατρού όταν:
1. Η θερμοκρασία του σώματος είναι άνω των 39,40 C
2. Όταν η θερμοκρασία σώματος είναι 380 C ή ψηλότερη για περισσότερο από 3 μέρες
Η συμβουλή του γιατρού είναι απαραίτητη όταν τα ακόλουθα σημεία ή συμπτώματα συνοδεύουν τον πυρετό:
1. Δυνατός πονοκέφαλος
2. Ασυνήθιστο δερματικό εξάνθημα
3. Δυσκαμψία ή πόνος στον αυχένα
4. Σύγχυση
5. Επαναλαμβανόμενος εμετός
6. Δυσκολίες αναπνοής ή πόνος στο στήθος
7. Πόνος στην κοιλιά ή πόνος κατά τη διούρηση
8. Παρουσία αίματος στα κόπρανα
Οι μολύνσεις είναι η συχνότερη αιτία του πυρετού. Ωστόσο υπάρχουν πολλές άλλες αιτίες που προκαλούν πυρετό. Σε αυτές περιλαμβάνονται τοξίνες, μερικά φάρμακα, ο καρκίνος (λευχαιμία, λέμφωμα), οι ασθένειες που εξασθενούν το σύστημα άμυνας του οργανισμού, οι αυτοάνοσες παθήσεις και άλλες.
Ο πυρετός σε παιδιά ηλικίας μεταξύ 6 μηνών και 5 ετών μπορεί κάποτε να προκαλεί σπασμούς. Αυτοί αποκαλούνται πυρετικοί σπασμοί. Κατά τη διάρκεια τους το παιδί συχνά χάνει τις αισθήσεις του και παρουσιάζει συσπάσεις (κλονισμούς, τραντάγματα, τινάγματα) των μυών και των μελών του σώματος του (σπασμοί).
Οι σπασμοί στις περισσότερες περιπτώσεις διαρκούν από λιγότερο από 1 έως 2 λεπτά. Παρά το γεγονός ότι τρομοκρατούν τους γονείς, εντούτοις είναι συνήθως αβλαβείς.
Γενικά εάν ένας πυρετός είναι ήπιος, δεν συνοδεύεται από άλλα ανησυχητικά συμπτώματα και ο ασθενής τον ανέχεται καλά, η ξεκούραση και η πρόσληψη υγρών είναι αρκετά. Εάν ένα παιδί που έχει πυρετό νιώθει άνετα χωρίς άλλες ενοχλήσεις, ο ύπνος και τα άφθονα υγρά αρκούν για τη θεραπεία του.
Τα φάρμακα που χορηγούνται και χωρίς συνταγή όπως η παρακεταμόλη και η ιβουπροφένη, βοηθούν εναντίον των ενοχλήσεων του ασθενούς με πυρετό. Οι ενήλικες παίρνουν συνήθως ασπιρίνη.
Στα παιδιά και έφηβους πρέπει να αποφεύγεται η ασπιρίνη διότι αυξάνει τον κίνδυνο για μια σπάνια αλλά μερικές φορές θανατηφόρα επιπλοκή που ονομάζεται σύνδρομο Reye.
Οι γονείς που δίνουν φάρμακα στα παιδιά τους πρέπει να ακολουθούν προσεκτικά τις συμβουλές του παιδίατρου τους.
Παράλληλα είναι καλό να ελέγχουν ότι δίνουν τη σωστή δόση στα παιδιά τους διαβάζοντας τις οδηγίες για τα φάρμακα που βρίσκονται στα φυλλάδια που τα συνοδεύουν ή είναι αναγραμμένες στη συσκευασία τους.
Πηγή: medlook.net