Αν και πληθαίνουν οι εκτιμήσεις ότι η κρίση στη Μέση Ανατολή και η δραματική κατάσταση σε πολλές χώρες της Αφρικής και της Ασίας θα προκαλέσουν νέα μεταναστευτικά κύματα, όπως αναφέρει το περιοδικό «Επίκαιρα», η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν δείχνει αποφασιστικότητα να αναλάβει πρωτοβουλίες για τη θωράκιση των χωρών που δέχονται μεγάλες πιέσεις, όπως η Ελλάδα, ενώ τα κράτη της Κεντρικής και της Βόρειας Ευρώπης αρνούνται κατηγορηματικά αλλαγές στο Δουβλίνο II, το οποίο έχει προκαλέσει προβλήματα στη χώρα μας.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα του περιοδικού, το κλίμα αυτό επιβεβαιώθηκε πριν από μερικές ημέρες στο Συμβούλιο Υπουργών Εσωτερικών και Δικαιοσύνης που πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία, όπου συζητήθηκε το πρόβλημα της μετανάστευσης.
Η τοποθέτηση του Έλληνα υπουργού Εσωτερικών, Ευριπίδη Στυλιανίδη, ότι στην Ελλάδα πάνω από το 12% του πληθυσμού αποτελείται από νόμιμους ή παράνομους μετανάστες, καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος για τη χώρα μας, τη στιγμή, μάλιστα, που, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις στις χώρες της Κεντρικής και της Βόρειας Ευρώπης το ποσοστό αυτό δεν ξεπερνά το 7% έως 8%.
Η ελληνική πλευρά, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, ζήτησε στο Συμβούλιο πρόσθετους πόρους, λόγω των μεγάλων δαπανών για την παιδεία, την υγεία και την κοινωνική μέριμνα των μεταναστών, την προώθηση της δράσης της Frontex και στην τουρκική επικράτεια, όπως και την προώθηση της ιδέας της ευρωπαϊκής ακτοφυλακής στις ελληνικές θάλασσες.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του περιοδικού, μόνο η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Κύπρος και η Μάλτα έχουν ζητήσει την αλλαγή του Δουβλίνο II.
Η συγκεκριμένη συμφωνία προβλέπει ότι η πρώτη χώρα εισόδου λαθρομεταναστών, όπως είναι, παραδείγματος χάρη, η Ελλάδα, έχει την υποχρέωση να τους κρατήσει στο έδαφός της, παρέχοντάς τους, μάλιστα, κάθε βοήθεια και διευκόλυνση για ανθρωπιστικούς λόγους, βάσει των ευρωπαϊκών κανόνων και των σχετικών αποφάσεων, και να τους επαναπροωθήσει στις χώρες καταγωγής, όπου αυτό είναι εφικτό.
Οι σκανδιναβικές χώρες, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ολλανδία και η Αυστρία αρνούνται να τροποποιηθεί το Δουβλίνο II, ενώ παράλληλα προωθούν αλλαγές στη Συνθήκη Σένγκεν, ώστε να δίνεται το δικαίωμα σε μια χώρα να αναστέλλει την εφαρμογή της, αν κρίνει ότι συντρέχουν λόγοι ασφάλειας, αλλά και να εμποδίζονται οι μετανάστες να εισέρχονται στα εδάφη τους.
Οι χώρες αυτές αντιλαμβάνονται την οξύτητα του προβλήματος, ειδικά για την Ελλάδα, αλλά αυτό που δέχονται να συζητήσουν μόνο είναι κάποιες οικονομικές προσθήκες και η ενίσχυση της Frontex, αρνούνται, ωστόσο, να αλλάξει η παρούσα συμφωνία.
Διπλωματική πηγή αναφέρει στο περιοδικό ότι είναι αναγκαίο η Ελλάδα να πιέσει πολύ σκληρά, καθώς διαθέτει το πλεονέκτημα στις διαπραγματεύσεις και να απαιτήσει λύσεις που θα είναι ανάλογες του μεγέθους του προβλήματος που αντιμετωπίζει.
Ο λόγος που πρέπει να συμβεί αυτό είναι ότι τις επόμενες εβδομάδες οι διαπραγματεύσεις θα ολοκληρωθούν και, αν η χώρα μας δεν εξασφαλίσει κάποια τεχνικά, οικονομικά και συνοριακά προνόμια ή και την επιλογή να αφήνει κάποιο αριθμό μεταναστών να κινείται προς τις άλλες χώρες της ΕΕ, θα περάσουν πολλά χρόνια μεγάλης μεταναστευτικής πίεσης, χωρίς να μπορεί να κάνει αλλαγές, κάτι που είναι αμφίβολο αν θα το αντέξει η ελληνική κοινωνία.
