«Είναι ένας αγώνας υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου, αγώνας αξιοπρέπειας και συμπαράστασης στους απολυμένους συναδέλφους μας. Είμαστε πολίτες, είμαστε δάσκαλοι και δεν θέλουμε να διδάξουμε στους μαθητές μας το μάθημα της αδιαφορίας για το διπλανό τους ή της μοιρολατρικής υποταγής, όταν θίγονται βασικά τους δικαιώματα».
Αυτά μόνο είναι μερικά από τα όσα γράφει ο σύλλογος διδασκόντων των εκπαιδευτικών του 3ου Ηρακλείου Κρήτης στην επιστολή τους προς τους γονείς η οποία έχει αναρτηθεί στο δικτυακό τόπο του σχολείου.
Οι καθηγητές μεταξύ των άλλων αναφέρουν τη λανθασμένη εντύπωση της κοινής γνώμης για τις λίγες ώρες εργασίας επικαλούμενοι το χρόνο που απαιτείται για την προετοιμασία και τη διόρθωση των γραπτών αλλά και την πρόσφατη (2012) μελέτη της Unesco που καταλήγει ότι κάθε διδακτική ώρα αντιστοιχεί σε 4 ώρες εργασίας γραφείου.
Για το θέμα των διακοπών αναφέρουν ότι και στις άλλες χώρες οι εκπαιδευτικοί έχουν τις περισσότερες διακοπές συγκριτικά με άλλους υπαλλήλους Στην επιστολή τους μεταξύ των άλλων τονίζουν ότι είναι λανθασμένη η γενίκευση ότι οι καθηγητές δεν δουλεύουν και αποδίδουν την στροφή των μαθητών προς τα φροντιστήρια στο σύστημα εισαγωγής που είναι άκρως ανταγωνιστικό που καθιστά αποτυχόντα το μαθητή του 19, όταν η βάση εισαγωγής στη σχολή που επιθυμεί είναι 19,1!
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την επίθεση που δέχεται η εκπαίδευση όπως κλείσιμο σχολείων και κατάργηση ολόκληρων τομέων εκπαίδευσης στα ΕΠΑΛ, απολύσεις εκπαιδευτικών, νέο σύστημα εισαγωγής στα Α.Ε.Ι, που στην πραγματικότητα καταργεί ακόμα περισσότερο την αυτονομία της διδασκαλίας και ρίχνει βορά τους μαθητές και τις οικογένειές τους στη φροντιστηριακή κερδοσκοπία, απ’ όπου κι αν αυτή προέρχεται δεν τους αφήνει περιθώρια για αδιαφορία και μοιρολατρική υποταγή όταν θίγονται βασικά τους δικαιώματα.
Κλείνοντας την επιστολή τους δηλώνουν «Συναισθανόμαστε την αγωνία που σας προκαλεί η τωρινή αναστάτωση. Άλλωστε πολλοί από μας είμαστε γονείς μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Όμως αναλογιστείτε την αγωνία που περιμένει όλους μας αν τα προβλήματα της εκπαίδευσης «επιλυθούν» με το σχεδιαζόμενο τρόπο της μείωσης εκπαιδευτικών ευκαιριών, της επιδείνωσης των συνθηκών εκπαίδευσης, του αυταρχισμού και της επαγγελματικής ανασφάλειας. Με αυτό τον τρόπο «κανένα λουλούδι δεν ανθίζει».
Φίλοι γονείς,
Δεν απεργούμε γιατί έχουμε την ευχέρεια μισθολογικών απωλειών, ούτε γιατί θέλουμε να βλάψουμε την πατρίδα μας στους χαλεπούς αυτούς καιρούς. Δεν απεργούμε για να φέρουμε σε δύσκολη θέση τις ελληνικές οικογένειες ‒ θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τις ανακουφίσουμε. Ζητάμε την κατανόησή σας, την ενεργή συμπαράσταση στους αγώνες μας καθώς και ειλικρινή διάλογο και συνεργασία μαζί σας καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς».
