Με κάλεσε πριν μερικές μέρες ο διευθυντής μου να κάνω ένα ρεπορτάζ σχετικά με πετυχημένους επαγγελματίες. Πήρα τις κατάλληλες οδηγίες και ξεκίνησα το ρεπορτάζ μου.

Ανοίγοντας την ατζέντα μου ξεκίνησα τις επαφές μου με ανθρώπους πετυχημένους στο χώρο τους. Προχωρώντας, διαπίστωνα κοινά χαρακτηριστικά, κοινές ιδέες και απόψεις για την οικονομία, την εξωστρέφεια, που πρέπει να έχει η πατρίδα μας, και για πράγματα που παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο. Συνειδητά επέλεξα διαφορετικές ηλικίες ώστε να έχω «σφυγμό» από διαφορετικές γενιές. Πηγαίνοντας αρκετά πίσω και ξετυλίγοντας το κουβάρι της ζωής όλων αυτών των ανθρώπων έφτασα και στα μαθητικά τους χρόνια. Οι συνεντεύξεις πραγματοποιήθηκαν σε ξεχωριστούς χώρους και διαφορετικούς χρόνους.

Όλοι τους παιδιά μεσοαστικής οικογένειας. Με γονείς που ενδιαφερόντουσαν για την πρόοδό τους και που είχαν όνειρα να τους δουν κάποτε «μεγάλους και τρανούς».

Παρακολουθούσα με ενδιαφέρον τις αναφορές τους στα σχολικά τους χρόνια, τις αναμνήσεις από τους συμμαθητές και καθηγητές. Τις φάρσες στο σχολείο και όλα εκείνα που κάνουν ανέμελα τα μαθητικά μας χρόνια. Η έκπληξή μου ήταν ότι ανάμεσα σ’ όλα αυτά υπήρχε και η αναφορά τους στο φροντιστήριό τους. Διέκρινες την ιδιαίτερη αγάπη για τους καθηγητές, το σεβασμό και την εκτίμηση σε αυτούς που, όπως οι ίδιοι παραδέχτηκαν, αν δεν υπήρχαν δεν θα τα είχαν καταφέρει.

Η έκπληξή μου ήταν μεγαλύτερη όταν άρχισαν να μου μιλάνε όλοι για τον ίδιο φροντιστηριακό χώρο. Τους άκουγα να μου λένε για τα φροντιστήρια Ακάδημος και διέκρινες το πόσο πολύ εκτιμούσαν τη δουλειά που γίνεται εκεί.

Διαφορετικές γενιές ανθρώπων, διαφορετικές παραστάσεις και αγωνίες, με διαφορετικά συστήματα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Και όμως όλοι αυτοί είχαν περάσει σχεδόν από τα ίδια θρανία, είχαν νοιώσει την ίδια αγάπη και τη ίδια φροντίδα του συγκεκριμένου φροντιστηρίου. Ένας χώρος μάθησης, που από περιέργεια δημοσιογραφική, φρόντισα να αναζητήσω στο διαδίκτυο (www.akadimos.gr) και διαπίστωσα με την πρώτη ματιά την οργάνωση, τα βιβλία, την εκπαιδευτική φιλοσοφία, τους καλαίσθητους χώρους και τα τρανταχτά ονόματα, που είδα να φιγουράρουν στις σελίδες του ιστότοπου, προεξέχοντος του κ. Γρυπάρη που τόσα πολλά και καλά λόγια άκουσα από όλους αυτούς τους πετυχημένους ανθρώπους.

Πάντα πίστευα στο θεσμό του φροντιστηρίου. Ακούγοντας αυτούς τους ανθρώπους να μου μιλάνε εκτίμησα ιδιαίτερα τον Ακάδημο. Αξίζει να υπάρχουν χώροι σαν αυτόν που αγαπάνε το μαθητή και σέβονται το γονιό και τον αγώνα, που δίνει για να μορφώσει το παιδί του.

Γιατί οι αξίες θα έπρεπε να είναι διαχρονικές. Γιατί τα φροντιστήρια αποτελούν πυλώνες της εκπαίδευσής μας και γιατί τα φροντιστήρια Ακάδημος αντιστέκονται στην κρίση αξιών και θεσμών, προτείνοντας προγράμματα προσαρμοσμένα στον κάθε μαθητή και σε τιμές προσιτές στις οικογένειές τους. Σ’ όλα αυτά να προσθέσουμε ότι βρίσκεται και ακριβώς απέναντι από τον ηλεκτρικό σταθμό, στο κεντρικότερο σημείο του Αμαρουσίου.

Το κοινό λοιπόν που έχουν ο κ. Κορωναίος Π. (δικηγόρος), ο κ. Σγουρίδης Σ. (γιατρός), ο κ. Μπόγρης Ι. (οικονομολόγος) και ο κ. Κώνστας Φ. (καθηγητής) είναι η αγάπη στα γράμματα, η πετυχημένη πορεία και τα Φροντιστήρια Ακάδημος στο Μαρούσι.

Αγαπητοί μου αναγνώστες και το δικό μου το παιδί, αν και μικρό ακόμα, εκεί θα το πήγαινα.

Ακάδημος φροντιστήρια, Μαρούσι, τηλ.210 6124000, www.akadimos.gr