Πανελλήνια συγκίνηση έχει προκαλέσει ο θάνατος των δύο πιλότων του Canadair, του Σμηναγού Χρήστου Μουλά και του Ανθυποσμηναγού Περικλή Στεφανίδη, το οποίο επιχειρούσε στην κατάβεση φωτιάς στην Κάρυστο.
«Είναι ένα ακόμα αεροπορικό δυστύχημα με πυροσβεστικό αεροσκάφος, κάτω από δύσκολες και πιεστικές συνθήκες, από ανθρώπους που έχουν μπει σε ένα λειτούργημα, μία αποστολή, την οποία εκτελούν γνωρίζοντας εξ αρχής το ρίσκο που παίρνουν και τους κινδύνους που ελλοχεύουν σε κάθε κίνηση και απόφασή τους», δήλωσε στο MEGA, ο Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, πιλότος και δήμαρχος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης.
Όπως εξήγησε ο ίδιος, τα Canadair λόγω της φύσης των αποστολών τους εκτελούν χαμηλές πτήσεις και αυτό οδηγεί σε μεγάλο ποσοστό πτώσεων.
«Το αεροσκάφος αυτό πετάει μέσα από ένα πλέγμα πολλών δυσκολιών: μεγάλες ταχύτητες σε χαμηλό ύψος, μεγάλες θερμοκρασίες, χαμηλές ορατότητες. Οι αναταράξεις στη ζώνη ρίψης είναι κάτι το απίστευτο».
«Είναι, ουσιαστικά, μία ακραία πτήση που καταπονείται το αεροσκάφος και το πλήρωμα, που πρέπει να σκέφτεται ανά πάσα στιγμή τη θέση του αεροσκάφους τα επόμενα δευτερόλεπτα και λεπτά κάτω από άγνωστο περιβάλλον, στο οποίο οι συνθήκες μεταβάλλονται, αλλάζουν. Πρέπει να είσαι ψύχραιμος, καλά εκπαιδευμένος και έμπειρος και να πάρει ελεγχόμενα ρίσκα για να κάνεις επιτυχή κατάσβεση».
«Ο κυβερνήτης και το πλήρωμα εκτιμά ανά πάσα στιγμή ποια είναι η γεωμορφολογία, ποια είναι η θέση του αεροσκάφους και τι είδους ρίψη μπορεί να κάνει. Το να πούμε ότι ήταν χαμηλά ή ψηλά είναι υποκειμενικό. Πετούν χαμηλά, περίπου από 20 μέτρα ύψος. Όλες οι πυροσβεστικές πτήσεις έχουν ρίσκο, γιατί δεν γνωρίζεις στη χαράδρα ή στην πλαγιά που θα προσεγγίσεις ποιο είναι το μικροκλίμα που θα βρεις μπροστά σου. Το αεροσκάφος κινείτο κόντρα στον ήλιο. Μειώνει πολύ την ορατότητα και αυτός είναι ο λόγος, εκτιμώ, ότι διέλαθε της προσοχής τους η απόταση που είχε το δεξί φτερό με αυτή την συστάδα δένδρων».
