Όσα και αν διαβάσεις για τις διαφορετικές προσεγγίσεις parenting, αν δεν συχνάσεις σε παιδική χαρά να συγχρωτιστείς με άλλους γονείς, όλα αυτά μοιάζουν απλώς θεωρίες. Έχοντας κλείσει τριετία σε παιδική χαρά της Νέας Ιωνίας – συμπεριλαμβανομένων των καραντινών, όπου συχνά παραμέναμε εκεί 6-8 ώρες/μέρα – θα σου περιγράψω έναν τύπο γονιού που ζει ανάμεσά μας κι από τη μια μας βάζει σε σκέψεις μήπως παραείμαστε χαλαροί με τα δικά μας παιδιά, αφήνοντάς τα συχνά εκτεθειμένα σε κίνδυνο, αλλά από την άλλη νιώθουμε το δικό του παιδί να ασφυκτιά μέσα στο πλέγμα ασφαλείας που το αφήνει (ή ίσως και να μην το αφήνει) να κινηθεί.
Είναι εκείνος ο γονιός που θέλει διαρκώς να ασκεί έλεγχο στη ζωή του παιδιού του κατευθύνοντας τις κινήσεις του έτσι ώστε να το προστατεύσει από κινδύνους, δυσκολίες, στενοχώριες και αντιπαραθέσεις, προσφέροντας μία καθοδήγηση που δεν αρμόζει στο εκάστοτε αναπτυξιακό στάδιο στο οποίο βρίσκεται στο παιδί. Διάβασε περισσότερα στο Love Yourself
