Κάθε καλοκαίρι οι παραλίες της χώρας μας γεμίζουν κόσμο και κατακλύζονται από λουόμενους κάθε ηλικίας, που αποζητούν στιγμές δροσιάς, χαλάρωσης και ανεμελιάς. Δυστυχώς όμως επίσης κάθε καλοκαιρινή σεζόν στις ακτές της Ελλάδας χάνει τη ζωή του τριψήφιος αριθμός ανθρώπων. Ενδεικτικά, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) από πνιγμό κάθε χρόνο στην Ελλάδα πεθαίνουν πάνω από 350 έως 400 άνθρωποι ενώ σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ένας άνθρωπος πνίγεται περίπου κάθε 90 δευτερόλεπτα στον κόσμο.
Το συχνό φαινόμενο των πνιγμών σε μια ναυτική-τουριστική χώρα όπως ακριβώς είναι η Ελλάδα καθιστά επιτακτική την ανάγκη η Πολιτεία να λαμβάνει μέτρα για την προστασία και παράλληλα την ασφάλεια των λουόμενων. Το πιο σημαντικό από αυτά τα μέτρα είναι σαφώς η ύπαρξη ναυαγοσωστών στις παραλίες.
Πότε, όμως, θεωρείται απαραίτητη η παρουσία ναυαγοσώστη και σε ποιες παραλίες; Τι συμβαίνει στις ακτές της Αττικής αλλά και πότε θα βρούμε εκεί ναυαγοσώστες; Τι προσόντα πρέπει να έχουν και ποιες είναι οι υποχρεώσεις τους;
Για να λύσουμε κάθε απορία κάναμε μία σχετική έρευνα στα πιο πολυσύχναστα σημεία του παραλιακού μετώπου της Αττικής και επίσης βρήκαμε τι ισχύει βάσει της σχετικής νομοθεσίας.
Όπως είδαμε και καταγράψαμε με τον φωτογραφικό φακό του Newsbeast σε κάθε πολυσύχναστη και οργανωμένη παραλία (Λουτρική Εγκατάσταση*) της Αττικής υπάρχουν ναυαγοσώστες που βρίσκονται στο πόστο τους και μεριμνούν ώστε οι λουόμενοι να είναι ασφαλείς. Επιτηρούν με κιάλια τι συμβαίνει στη θάλασσα και σε περίπτωση που κριθεί απαραίτητο είναι εκεί ώστε να παρέχουν τις πρώτες βοήθειες στους πολίτες.
Σύμφωνα με το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, που είναι αρμόδιο για τις παραλίες της χώρας μας, ναυαγοσώστες βρίσκονται στις οργανωμένες παραλίες όπου ο λουόμενος εισέρχεται με την καταβολή εισιτηρίου αλλά και στις πολυσύχναστες. Η παρουσία τους όμως δεν κρίνεται υποχρεωτική βάσει του νόμου στις ανοργάνωτες παραλίες.
Σημειώνεται πως πολυσύχναστες θεωρούνται οι παραλίες με μήκος μέχρι ένα χιλιόμετρο και μέση ημερήσια προσέλευση τριακοσίων λουομένων τουλάχιστον κατά τις περιόδους αιχμής.
Οι αποφάσεις σχετικά με το ποιες παραλίες κάθε δήμου είναι πολυσύχναστες και χρειάζονται ναυαγοσώστη λαμβάνονται κάθε χρόνο από ειδική τριμελή επιτροπή που συμμετέχει εκπρόσωπος της τοπικής λιμενικής αρχής, εκπρόσωπος της σχετικής Υγειονομικής Περιφέρειας και εκπρόσωπος του Δήμου.
Από πότε μέχρι πότε διαθέτουν ναυαγοσώστη οι παραλίες;
Η ναυαγοσωστική κάλυψη στις παραλίες είναι υποχρεωτική από την 1η Ιουνίου έως τις 30 Σεπτεμβρίου κάθε έτους από το πρωί στις 10:00 έως το απόγευμα στις 18:00.
Κάθε ναυαγοσώστης ελέγχει έκταση ακτής σε ακτίνα 200 μέτρων εκατέρωθεν του βάθρου του και σε περίπτωση που πρόκειται για μεγάλη παραλία ο υπόχρεος πρέπει να διαθέτει τρεις τουλάχιστον ναυαγοσώστες ενώ υποχρεούται να προσλαμβάνει και έναν συντονιστή – επόπτη ναυαγοσωστών.
Το βάθρο του ναυαγοσώστη έχει ύψος τουλάχιστον τρία μέτρα
Σύμφωνα με το Άρθρο 09 που αφορά το βάθρο του ναυαγοσώστη αυτό πρέπει είναι τουλάχιστον τέσσερα τετραγωνικά μέτρα και το ύψος του να υπερβαίνει τα τρία μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Η θέση του βάθρου είναι τέτοια, ώστε να διασφαλίζεται ο έλεγχος και η τέλεια κατόπτευση, με στόχο την άμεση παροχή βοήθειας σε κινδυνεύοντες και, σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να τοποθετείται σε θέση που απέχει περισσότερο από δέκα μέτρα από την ακτογραμμή.
Μπροστά από το βάθρο σύμφωνα με τη σχετική διάταξη από το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής πρέπει να διατηρείται, με την τοποθέτηση κώνων ένας ελεύθερος διάδρομος πλάτους τεσσάρων μέτρων και μήκους έως δέκα μέτρων, ώστε να διασφαλίζεται η άμεση χρήση των σωστικών μέσων του παρόντος.
Η κατασκευή του βάθρου ναυαγοσώστη γίνεται από κατάλληλα υλικά, κατά τρόπο, ώστε να αντέχει σε οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες και φέρει κλίμακα ανόδου, κάθισμα, ιστό σημαίας (που υπερβαίνει τα δυο μέτρα από την κορυφή του σκεπάστρου) και ξύλινο σκέπαστρο προφύλαξης από τον ήλιο.
Ο ναυαγοσώστης βρίσκεται σε ετοιμότητα, με ένδυμα κολύμβησης, καθ’ όλη τη διάρκεια της υπηρεσίας του και μπορεί να περιπολεί με σωστική λέμβο, κωπηλατώντας κοντά στο χώρο των λουομένων, να κάθεται επί του υπάρχοντος βάθρου ναυαγοσώστη ή να περιπολεί πεζός επί της ακτογραμμής, στον χώρο ευθύνης του.
Ποια προσόντα πρέπει να διαθέτει κάποιος για να γίνει ναυαγοσώστης και ποιες είναι οι υποχρεώσεις του
Για να γίνει κάποιος ναυαγοσώστης πρέπει να έχει γνώσεις κολύμβησης να είναι από 18 ετών έως 60 ετών και να έχει σχετικό πτυχίο το οποίο να έχει αναγνωριστεί από το Υπουργείο Ναυτιλίας και το Λιμενικό Σώμα Ελλάδος.
Υποχρέωση του ναυαγοσώστη είναι κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας του να παρακολουθεί τους λουόμενους, να είναι σε άμεση ετοιμότητα παροχής βοήθειας και να μην εκτελεί άλλη, παράλληλη εργασία.
«Η ύπαρξη ναυαγοσώστη μειώνεται τα ατυχήματα»
«Δουλειά του ναυαγοσώστη πέρα από τη διάσωση είναι η πρόληψη» υπογραμμίζει μιλώντας στο Newsbeast ο διευθυντής της Ελληνικής Ναυαγοσωστικής Ακαδημίας (ΕΝΑΚ) Νίκος Γιοβανίδης.
«Βασικός στόχος του ναυαγοσώστη είναι να ενημερώνει τους πολίτες για ενέργειές τους οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε ατύχημα» σημειώνει και προσθέτει πως «έχει παρατηρηθεί ότι η ύπαρξη ναυαγοσώστη μειώνει πολύ τα ατυχήματα στο θαλάσσιο περιβάλλον».
Δείτε τις φωτογραφίες του Newsbeast από τους ναυαγοσώστες σε παραλίες της Αττικής
* Τι ορίζεται ως «Λουτρική Εγκατάσταση»
Σύμφωνα με το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής ως «Λουτρική Εγκατάσταση» ορίζεται:
«Ο κατάλληλα οργανωμένος χώρος του αιγιαλού ή του αιγιαλού και της παραλίας ή ζώνης λιμένα, στον οποίο εισέρχονται άτομα, με την καταβολή εισιτηρίου (αντιτίμου), για λήψη λουτρού στην έμπροσθεν αυτού θαλάσσια περιοχή.
Με την επιφύλαξη της ισχύος των αναφερόμενων στην επόμενη περίπτωση, ως λουτρική εγκατάσταση νοείται και ο χώρος του αιγιαλού ή του αιγιαλού και της παραλίας ή ζώνης λιμένα, ο οποίος παραχωρείται ή εκμισθώνεται από το Δημόσιο ή τους Οργανισμούς Λιμένα ή τα Λιμενικά Ταμεία ή από την Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου κλπ, σε διάφορους φορείς ή επιχειρήσεις (Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ξενοδοχειακές μονάδες, οργανωμένες κατασκηνώσεις, φυσικά-νομικά πρόσωπα κ.λ.π.) για χρήση εκμισθούμενων θαλάσσιων μέσων αναψυχής, τοποθέτηση καθισμάτων ή ανάκλιντρων ή μέσων προφύλαξης των λουόμενων από τον ήλιο, ανεξάρτητα αν τα άτομα που εισέρχονται για λήψη λουτρού στην έμπροσθεν αυτού θαλάσσια περιοχή καταβάλλουν ή όχι εισιτήριο.
Δεν θεωρείται λουτρική εγκατάσταση ο χώρος του αιγιαλού ή του αιγιαλού και της παραλίας ή ζώνης λιμένα, για τον οποίο (χώρο) συντρέχουν οι προϋποθέσεις της προηγούμενης περίπτωσης, αλλά δεν είναι πολυσύχναστος, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο άρθρο 11 του παρόντος».
